Cmentarz wojenny nr 352 w Marcinkowicach

Cmentarz wojenny nr 352 w Marcinkowicach jest cmentarzem z I wojny światowej, zaprojektowanym przez Gustava Ludviga. Cmentarz założony jest na planie prostokąta z nieznacznym wyłomem od strony zachodniej i otoczony ogrodzeniem z betonowych słupków, połączonych żelaznymi rurami na trzech poziomach. Znajdujące się od strony zachodniej wejście zamyka jednoskrzydłowa żelazna furtka.

Główny element cmentarza stanowi kamienny obelisk osadzony na wielostopniowej podstawie. Został on wystawiony własnym kosztem przez mieszkańców Marcinkowic, który został poświęcony 30 maja 1915 roku przez ks. Wcisło z Chomranic. Na wzgórzach marcinkowickich 6 grudnia 1914 roku zginęło 10 legionistów z 1pp Legionów Polskich: kapitan Władyslaw Milko, redaktor ze Lwowa, Władysław Wychorski – kierownik kopalń naftowych z Borysławia, Stanisław Trojanowski ze Lwowa, Władysław Szymanowicz – słuchacz akademii górniczej w Loeben, Władysław Kołodziej – uczeń ze Stryja, Józef Wnęk – masarz z Zakopanego, Jan Kajski – uczeń gimnazjum z Podgórza, Stanislaw Mandrak, Józef Warrf i Zygmunt Zaborniak.
Zwłoki Szymanowicza i Kajskiego ekshumowano i przewieziono do rodzinnych miejscowści.

W 2 grobach zbiorowych i w 22 pojedynczych pochowano na nim 25 żołnierzy austro-węgierskich w tym 10 żołnierzy Legionów oraz 5 żołnierzy rosyjskich. Cmentarz jest zadbany i dobrze utrzymany.