replica watches
"DZIŚ NALEŻY WIEDZIEĆ,
CO TRZEBA POZNAĆ JUTRO,
BY RADZIĆ SOBIE POJUTRZE"
Powstanie i rozwój szkoły do 1939 roku
Każdy budynek posiada swą historię, nie inaczej jest z Naszą szkołą. Szkoła w Sękowej została założona 130 lat temu (dane z 2004 r.), co bieglejsi matematycy obliczyli zapewne, że było to w roku 1874, choć doszukałem się źródeł że działała tu szkoła w 1595 roku. (parafialna)
Pierwsze informacje dotyczące historii szkoły sięgają roku 1873 i są oparte na kronice szkolnej prowadzonej przez kierowników szkół.
Osobny budynek drewniany, mieszczący jedną salę lekcyjną i mieszkanie dla nauczyciela wybudowała tutejsza gmina w roku 1873 za 2000 zł, w następnym roku obito deskami, wprawiono podwójne okna i rozpoczęto po raz pierwszy publiczną naukę.
W roku 1891 przybudowano do istniejącego budynku szkolnego drugą sale szkolną, pokoik dla młodszego nauczyciela oraz piwnicę – koszty wynosiły 1000 zł. Rok później wykopano do użytku szkolnego studnię – całość kosztowała 50 zł….i stała się tragedia - szkoła spłonęła.
W roku 1898 wymurowano nowy budynek szkolny o dł. 22.60, szer. 16.50 i 4.35 wysokości, pokryto blachą cynkową. (blacha ta pochodziła z Cieszyna, zdjęto ją przy remoncie dachu w sierpniu 2008 r)
Szkoła posiadała trzy sale naukowe, kancelarię kierownika, mieszkanie kierownika z dwoma pokojami, kuchnią, przedpokojem, spiżarnią, piwnicą i strychem. W tym samym roku wybudowano stajenkę – drewutnię i wychodki o pięciu przedziałach – kryte gontem. Całość kosztowała 8000 zł.
Stanisław Dobrowolski, był pierwszym nauczycielem i kierownikiem w tutejszej gminie. Pracował w tutejszej szkole od chwili założenia jej przez ks. Kretowicza, proboszcza w Bączali koło Jasła a tutejszego rodaka tj. od r. 1874 do końca roku 1907. Najpierw pracował jako nauczyciel samoistny, później po przejęciu tutejszej szkoły na etat krajowy i po utworzeniu klasy nadetatowej, a następnie po przekształceniu na szkołę 2 klasową był nauczycielem kierującym. Pozostawał tu na tej posadzie do emerytury. Na początku 1897 r. do tutejszej szkoły przychodzi ze szkoły z Siar Pan Tomasz Wójcikiewicz i pracuje razem z kierownikiem Stanisławem Dobrowolskim.
W roku 1908 przeszedł na emeryturę a kierownikiem tutejszej szkoły został Pan Władysław Augustyn.
Podczas inwazji nieprzyjacielskiej i operacji wojennej w tutejszej okolicy w r. 1914/1915 zaginęła część aktów szkolnych, między innymi kronika szkolna. Przy Szkole Ludowej 2 klasowej w Sękowej, zarząd szkoły zakłada nową kronikę szkolną na której oparłem swoje informacje.
1914 rok – nadszedł wrzesień. Nauka rozpoczęła się bez przeszkód i zdawało się, że wszystko spokojnie się ułoży. Na wniosek Rady Szkolnej miejscowej przyjęty przez CK Radę Szkolną okręgową, nauka szkolna została od 21 września wstrzymana na 1 miesiąc. Wojska austro-wegierskie rozlokowały się wszędzie po całej okolicy. Cały budynek szkolny został również przez wojska zajęty. Z powodu ciasnoty panującej w szkole kierownik szkoły Władysław Augustyn odszedł do swojej rodziny w Gorlicach. Również i nauczycielki pp. Adela Kossakowska i Helena Pawłowska odjechały do Gorlic do swoich rodzin, a następnie odjechały końmi poza Nowy Sącz.
3 października wojska opuściły Sękową, ale już w pierwszej połowie listopada nastąpił ponowny powrót. Kierownik szkoły przy pomocy sąsiadów i wójta śp. Jana Niedzieli przeniósł wszystkie akta szkolne, inwentarz szkolny, w ogóle wszystko co mógł , do piwnicy szkolnej. Do piwnicy poznosili i sąsiedzi droższe swoje rzeczy. Tak zapełnioną piwnicę zamknął, schody kazał zasypać ziemią, a po wierzchu ułożyć deski niby podłogę, by ślad piwnicy i wejścia do niej zatrzeć. Następnie budynek szkolny zamknął , klucze oddał wójtowi i w ostatniej chwili odjechał końmi do Nowego Sącza, a stąd koleją do Wiednia.
Miejscowy proboszcz ks. Stanisław Horowicz nie chciał opuścić swojej parafii i mimo obawy przed nieprzyjacielem pozostał na miejscu.
14 listopada ostatnie nasze patrole powysadzały mosty w okolicy. 15 listopada zajęli Rosjanie Gorlice a 16 Sękową. O zuchwalstwie Kozaków ludność opowiadała straszne rzeczy.
Dnia 11 grudnia przyszło do całodziennej bitwy w naszej wsi i okolicy. Bitwa była zażarta. Wojska rosyjskie zostały odparte. W parę dni później powrócili znów Moskale i zajęli pozycje po prawym brzegu rzeki Sękówki, a wojska nasze po lewym brzegu rzeki i gościńca krajowego. Na tych pozycjach trwały walki przeszło 4 miesiące.
Rok 1914/1915– w lutym kierownik szkoły Władysław Augustyn wyjechał z Wiednia w przekonaniu że Gorlice są w naszych rękach, dojeżdża do Nowego Sącza i dowiaduje się że Gorlice są na linii bojowej, zamieszkuje tu , spotyka w marcu ludzi z naszej wioski ewakuowanych do powiatów: Nowy Sącz, Limanowa, Nowy Targ i Wadowice.
Tu 21 marca 1915 r. pisze list do Senatora Władysława Długosza.
List Władysława Augustyna do Wł.Długosza
W Nowym Sączu doczekałem się przełamania frontu rosyjskiego pod Gorlicami w dniu 2 maja. Dnia 12 maja powróciłem do Sękowej. Budynek szkolny w murach ocalał, ale stan jego był okropny. Wszystkie drzwi, podłogi oraz całe urządzenia wewnętrzne szkoły zabrało wojsko austriackie do okopów, szyby powybijane a dach podziurawiony kulami karabinowymi. Budynek gospodarczy tak samo bez drzwi, powały i okien, płot rozebrany. W ogródku kwiatowym tuż pod oknami mieszkania kierownika szkoły leżały tylko trochę przysypane ziemią zwłoki żołnierza.
W marcu umiera wójt śp. Jan Niedziela, przyczyną jego śmierci była wojna. W czasie wojny od kul karabinowych lub pocisków zginęło ponad 20 osób ludności cywilnej, wiele osób było ciężko rannych.
Starostwo w Gorlicach ustanowiło pismem z dnia 17maja 1915 r. tymczasowy Zarząd Gminny mianując Władysława Augustyna kierownika tutejszej szkoły przewodniczącym, ks. Stanisława Horowicza miejscowego proboszcza i Antoniego Koniecznego członkami.
Co było robić - urzędowanie było ciężkie, utrudniało ono często pracę w szkole i zajęcia się sprawami i potrzebami szkoły. Mimo to kierownik zajął się zaraz odczyszczaniem szkoły. Szkole przez długi czas kwaterowały raz wojska austr., to rosyjskie, a ostatnio był lazaret austr. Naprawiono dach i budynek gospodarczy. W rowach strzeleckich odszukał kilkoro drzwi i desek z podłogi. Kierownik szkoły przez kilka tygodni w tym czasie mieszkał na wsi.
Z punktu kronikarskiego należy odnotować, że kierownik szkoły Pan Władysław Jan Augustyn, ur.29.04.1883r. w Gorlicach, był synem Ignacego i Karoliny Marciszewskiej. W sierpniu 1915 r. wziął ślub z Helena Pawłowską nauczycielka z Sokoła, córką tamtejszego młynarza.
Pan Wł. Augustyn był kierownikiem szkoły w Sękowej od 01.01.1908 r. do 31.03. 1939 r.
Rok 1915/1916 – rok szkolny rozpoczęto 1 września, nauki nie prowadzono z braku drzwi i okien, dopiero 20 września rozpoczęła się nauka. Dzieci uczyły się stojąco, później każde z nich przyniosło sobie stołeczek z domu, klasy bez podłóg, tablicy i stołu. Za tablice służył papier przybity do ściany. Z braku książek i zeszytów nauka była więcej pamięciowa i opierała się na rozmówkach.
Od 12 października do 19 marca 1916 r. nauka wstrzymana z powodu panującej ospy.
Dnia 20 marca rozpoczęła się nauka znowu i trwała już bez przerwy do końca. Rok szkolny zakończono dnia 15 lipca uroczystym nabożeństwem w kościele parafialnym. Dnia 9 czerwca 1915 r. zmarł w Siarach były proboszcz tutejszej parafii ks. Jan Kielar.
Rok 1916/1917 – wojna światowa trwa dalej, o kilkadziesiąt km. na wschód od nas. www.lenseseyes.com
Odrestaurowanie budynku szkolnego i urządzenie go do nauki szkolnej prawie że nic nie postąpiło naprzód. Na wiosnę 1916 r. przybył do tutejszej gminy Wojskowy Oddział Nr. 3 dla porządkowania placu boju pod komendą porucznika p. Jana Brody – narodowości Polak, z zawodu inżynier, przedsiębiorca budowlany. Odział ten miał na celu budowę cmentarzy wojskowych w całym powiecie i przeprowadzić ekshumację zwłok wojskowych i cywilnych porozrzucanych wszędzie po wsiach. Za zgodą kierownika szkoły, budynek szkolny został oddany oddziałowi, pod warunkiem że zostanie odrestaurowany. Oddział p. Brody opuścił wioskę wiosną 1918 r. szkoła w należyty sposób została wyremontowana.
11.październka 1916 r. CK Rada szkolna okręgowa w Gorlicach przeniosła tutejszą stałą nauczycielkę p. Adelę Kossakowską na jej własną prośbę do 3 klasowej szkoły wydziałowej żeńskiej w Gorlicach na czas potrzeby.
Od 3/11 do 5/1 1917 r. szkoła została zamknięta z powodu panującej w gminie szkarlatyny.
Dnia 15 lutego 1917 r. wizytował tutejszą szkołę Pan Sawicki inspektor szkolny okręgowy.
1 marca 1917 r. CK Rada szkolna okręgowa w Gorlicach zamianowała tymczasową nauczycielkę tutejszej szkoły p. Wandę Schreinerównę kandydatkę stanu nauczycielskiego z Gorlic.
26 września 1917 r. zmarł długoletni przewodniczący tutejszej Rady szkolnej miejscowej śp. Ludwik Tenerowicz. Zmarły od chwili założenia szkoły ludowej tj. od r. 1874 był bez przerwy przewodniczącym Rady szkolnej, aż po koniec swojego życia. Obowiązki swoje spełniał gorliwie i sumiennie. Cecha Jego prawego, pięknego charakteru była jego wielka życzliwość dla oświaty, szkoły i nauczycielstwa.
Dnia 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego.
Rok 1917/1918 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 1 września.
Frekwencja bardzo słaba, dziatwa szkolna dużo pomaga w pracach polowych u siebie i w dworze. Za tę prace dzieci otrzymały wynagrodzenie. Od września do końca lutego 1918 nauczycielka Helena Augustynowa jest na urlopie dla poratowania zdrowia. Na zastępstwo z powodu tego urlopu, przydzielono Franciszka Tenerowicza, pracującego dotychczas w Bielance. Obowiązki swoje objął 1/10 1917 r. Od 1/2 1918 r. nauczycielka Wanda Schreinerówna przenosi się do 2 klasowej szkoły ludowej w Szymbarku, a w jej miejsce zamianowano Franciszka Tenerowicza.
Inspektorem ponownie został po powrocie z Lubartowa Józef Bober, który wizytował szkołę 27 marca 1918 r. Dnia 22 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole.
Wojna trwa dalej – strata czasu dla nauki znaczna! Colored Contact Lenses
Rok 1918/1919 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 2 września.
Od 3/10 do 3/12 1918 r. nauka w szkole nie odbywała się z powodu panującej w gminie epidemii ,,hiszpanki” Wojna światowa dobiega końca. Austria rozpadła się w gruzy, Polska po 150 latach niewoli odzyskała Niepodległośc. Dnia 19 marca 1919 r. szkoła tutejsza obchodziła uroczyście dzień imienin Naczelnika Państwa – Józefa Piłsudskiego a 3 maja pamiątkę Konstytucji 3 MAJA
Dnia 3 czerwca zmarł w Krośnie przy swojej rodzinie były kierownik tutejszej szkoły Stanisław Dobrowolski. Pogrzeb odbył się w Krośnie dnia 5 czerwca. W pogrzebie wzięło udział nauczycielstwo tutejszej szkoły. Zmarły był pierwszym nauczycielem w tutejszej gminie. Pracował w tutejszej szkole od chwili założenia jej przez ks. Kretowicza, proboszcza w Bączali koło Jasła a tutejszego rodaka tj. od r. 1874. Najpierw pracował jako nauczyciel samoistny, później po przejęciu tutejszej szkoły na etat krajowy i po utworzeniu klasy nadetatowej, a następnie po przekształceniu na szkołę 2 klasową był nauczycielem kierującym. Pozostawał tu na tej posadzie do emerytury. W roku 1908 przeszedł na emeryturę. Oddany całą duszą i sercem szkole, dziatwie i ludności, pracował gorliwie i sumiennie. U ludności i swoich wychowanków pozostawił jak najlepsze i najmilsze wspomnienia. Cześć jego pamięci!
Dnia 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole.
Rok 1919/1920 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 15 września, zezwolono na późniejszy termin ze względu na opóżnione prace w polu i brak rąk do pracy. Od 20/11 do 10/12 1919 r. nauka nie odbywała się z braku opału. W myśl Ustawy Sejmowej z dnia 4 czerwca 1920 r. powstało Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego.
W dniu 20 czerwca 1920 r. zwiedził tutejszą parafię J.E. ks. Karol Fischer, biskup sufragan przemyski. Dnia 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole. Czasy się nie uspokoiły jeszcze. Polska zagrożona od sąsiadów utrzymuje armię w pogotowiu i prowadzi wojnę z Bolszewią.
Rok 1920/1921 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 15 września i w tym roku zezwolono na późniejszy termin ze względu na opóżnione prace w polu i brak rąk do pracy.
Kierownik szkoły Władysław Augustyn złożył nareszcie urząd przełożonego tutejszej gminy, nadany mu przez Starostwo w Gorlicach w maju 1915r. Nowy wójtem został wybrany Franciszek Tenerowicz zwany Serwian
Rada szkolna krajowa zamianowała tutejszą tymczasową nauczycielkę p. Helenę Pawłowską Augustynową stałą nauczycielkę przy tutejszej szkole od 1/11.1920 r.
16 grudnia 1920 r. wybrano nową Rade szkolną: Franciszek Wacławik został przewodniczącym, Ignacy Tenerowicz zastępcą, Władysław Augustyn sekretarzem Rady szkolnej miejscowej. Zaś z urzędu do Rady szkolnej miejscowej weszli: Ks. Stanisław Horowicz proboszcz miejscowy i Władysław Długosz właściciel dworu w Sękowej.
Od 1/4. 1921 do końca roku szkolnego nauczyciel Franciszek Tenerowicz przebywał na urlopie dla poratowania zdrowia.
W dniu 25 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole.
Wojna z bolszewikami zakończyła się pod Warszawą naszym zwycięstwem, zwano ,,Cud Wisły” i zmusiła bolszewików do zawarcia pokoju w Rydze.
Rok 1921/1922 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września.
1 września 1921 r. zostały wprowadzone nowe programy, uwzględniające 7-letnią naukę w szkole powszechnej. Szkołę wizytował nowy inspektor Pan Stanisław Danecki. Stan szkoły pod każdym względem zastał pomyślny. W dniu 30 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole. Od 10 do 30 sierpnia 1922 r. w Gorlicach odbył się dla nauczycieli kurs wakacyjny, z tutejszej szkoły brał udział p. Franciszek Tenerowicz.
Rok 1922/1923 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września, do szkoły zostało zapisanych 156 uczniów w tym 77 dz. Zostały wprowadzone we wszystkich oddziałach nowe programy naukowe. Szkoła otrzymała obrobiony materiał z którego złożono 15 ławek szkolnych po 1.60m długich oraz 4 tafle szkła do oszklenia trzeciej sali naukowej.
W dniu 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole.
Rok 1923/1924 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września, do szkoły zostało zapisanych 135 uczniów w tym 66 dz. We wrześniu złożył Franciszek Wacławik miejscowy stolarz i przewodniczący Rady Szkolnej miejscowej 15 ławek szkolnych.
W dniu 13 stycznia 1924 r. na pierwszym posiedzeniu Rady Szkolnej miejscowej wybrano Franciszka Tenerowicza przewodniczącym, Ignacego Antoniego Koniecznego rolnika zastępcą a kierownika szkoły p. Władysława Augustyna sekretarzem i skarbnikiem. W dniu 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole połączonym z wystawą ćwiczeń pisemnych, rysunkowych, robót kobiecych i robót zręczności. Zostały przeprowadzone zapisy do szkóły powsz. na rok szk.1924/1925 w dniach 30 czerwca i 1 i 2 lipca, a nadto dodatkowo w dniach 29 i 30 sierpnia 1924 r.
Rok 1924/1925 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 3 września, opóźnienie nastąpiło ze względu na panującą epidemie czerwonki. Ponieważ tę chorobę przeszły i dzieci kierownika szkoły musiano dlatego przeprowadzić dodatkowe czyszczenie budynku szkolnego i obejścia. Do szkoły zostało zapisanych 127 uczniów w tym 59 dz. W dniu 13 listopada zwiedzili tutejszą szkołę przedstawiciele Kuratorium Okregu Szk. Krakowskiego w osobie : Jana Owińskiego – kurator, Dr.Pollaka – zastępca, Dreziński – wiz. Szkół powsz. Okr. Krak. oraz Stanisław Danecki – inspektor szk. pow. z Gorlic. Komisja była na lekcji w klasie II (2r.) prowadzonej przez żonę kierownika Helenę Augustynową, w klasie III ( 3 i4 r.) prowadzonej przez kier. Szk. Władysława Augustyna i w klasie IV (5,6, i 7 r.) prowadzonej przez nauczyciela Franciszka Tenerowicza.
Odjeżdżając oświadczył p. Kurator, kierownikowi szkoły, że ze stanu nauki i prowadzenia dzieci w szkole jest zupełnie zadowolony i stwierdził wzorowy porządek w klasach i w całym budynku szkolnym. W styczniu 1925 r. została zawiązana Rada Pedagogiczna o następujący składzie: 1. Władysław Augustyn kier. szk. – przewodniczący 2. Franciszek Tenerowicz nauczyciel – sekretarz 3. Helena Augustynowi nauczycielka 4. Ks. Stanisław Horowicz proboszcz i katecheta 5. Franciszek Wacławik przew. Rady Szkolnej miejscowej Protokoły znajdują się w księdze protokołów Grona naucz. W lutym b.r. ministerstwo Wyznań Rel. i Ośw. Publ. nadesłało do tutejszej szkoły 136 tomów książek z dziedziny naukowej, powieści i poezje celem założenia w szkole biblioteki dla młodzieży. Wszystkie książki zostały policzbowane, skatalogowane i wpisane do inwentarza szkolnego.
Na mocy Rozporządzenia Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego z dnia 12 grudnia 1924 r. nastąpiła reorganizacja dwuklasowej szkoły powszechnej w Sękowej, w wyniku czego powstała szkoła 3-klasowa z mocą wykonawczą od 1-go stycznia 1925 r. W dniu 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole połączonym z wystawą ćwiczeń pisemnych, rysunkowych, robót kobiecych i robót zręczności.
Rok 1925/1926 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września.
Do szkoły zostało zapisanych 129 uczniów w tym 55 dz.
Starosta w Gorlicach wstrzymał naukę szkolna od 15 grudnia do ferii świąt Bożego Narodzenia z powodu epidemii odry.
W dniu 7 czerwca zwiedziła tutejsza szkołę Komisja Kuratorium Okregu Szk. Krakowskiego składająca się z członków:1.Kuratora J W Pana Dr. Riemera 2.Wizytatora Pana Drezińskiego 3.Inspektora Pana Stanisława Daneckiego.
Komisja zwiedziła wszystkie klasy, przeglądnęła dzienniki lekcyjne i frekwentacyjne, a na drugim roczniku odpytała czytania. Komisja zastała wszystko w należytym porządku, co świadczyło że szkoła tutejsza spełnia sumiennie swoje zadania.
Dnia 8 czerwca zmarł przewodniczący tutejszej Rady Szkolnej śp. Franciszek Wacławik. W dniu 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole połączonym z wystawą ćwiczeń pisemnych, rysunkowych, robót kobiecych i robót zręczności. W czasie wakacji od 5 lipca do 17 sierpnia 1926 r. obozowała w tutejszej szkole II Drużyna Harcerska ze Lwowa pod kierownictwem drużynowego Romana Chrząstowskiego.
Rok 1926/1927 – na podstawie rozporządzenia Ministerstwa rok szkolny rozpoczął się we wszystkich szkołach wiejskich 6 września. W dniu tym rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym. Zapisanych było 123 uczniów, w tym 52 dz. Na własną prośbę przenosi się p. Franciszek Tenerowicz na posadę stałego nauczyciela 3 klasowej szkoły powszechnej w Dominikowicach. Kurator Okręgu Szkolnego w Krakowie dnia 31/12 1926r. wyznaczył dla tutejszej szkoły stopień organizacyjny jako trzyklasowy z ważnością od 1/9 1926 r.
W szkole odbyły się dwie ważne uroczystości: sprowadzenie zwłok wieszcza Juliusza Słowackiego do Polski i złożenie w katedrze wawelskiej oraz zakończenie roku szkolnego połączone z wystawą prac dziatwy. Na wiosnę pokryto szkolny budynek gospodarczy dachówką cementową.
Rok 1927/1928 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września, zapisanych było 112 uczniów w tym 45 dz.
W dniu 18 grudnia 1927 r. wybrano nową Rade Szkolna:
1. Franciszek Drzymała – przewodniczący
2. Antoni Konieczny – zastępca
3. Władysław Augustyn – sekretarz i skarbnik
Rok 1928/1929 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września, zapisanych było 115 uczniów w tym 42 dz. W dniach 10 i 11 listopada obchodziła cała wieś i szkoła uroczystość 10 rocznicy odzyskania wolności Polski. Zima bardzo ciężka, długa, śnieżna i mroźna powyżej 40 stopni, nauka została wstrzymana od 11 do 14 lutego. Rok szk. zakończono 28 czerwca.
Rok 1929/1930 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 3 września, zapisanych było 134 uczniów w tym 51 dz. Pracuje nadal dwie siły, trzeciej siły Kurator nie przydziela z powodu braku kredytów. W październiku kierownik szkoły p. Wł. Augustyn zorganizował miejscowe Koło L.O.P.P., na członków wpisały się dzieci szkolne i osoby starsze oraz nauczycielstwo szkół w Sękowej, Ropicy Ruskiej i Małastowa. W jesieni 1929r. młodzież pozaszkolna utworzyła kółko śpiewackie i amatorskie dla przedstawień scenicznych. W maju 1930 r. przyjęła młodzież statut Związku strzeleckiego i przekształciła się w organizację ,,Strzelca” Od 4 lutego do końca roku szkolnego naucz. Helena Augustynowa przebywa na urlopie dla poratowania zdrowia, zastępstwo zostaje powierzone p. Janinie Ossowskiej. W dniu 28 czerwca br. odbyło się zakończenie roku szkolnego nabożeństwem w kościele i popisem dziatwy w szkole połączonym z wystawą ćwiczeń pisemnych, rysunkowych, robót kobiecych i robót zręczności.
W tutejszej szkole w dniach od 9 lipca do 12 sierpnia przebywały uczennice żeńskiej Szkoły Przemysłowej w Rzeszowie – kolonia złożona z 22 osób pod kierownictwem naucz. p. Heleny Lewackiej
Rok 1930/1931– rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września, zapisanych było 144 uczniów w tym 58 dz.
W dniu 25 września odbył się w tutejszej gminie pogrzeb śp. Franciszka Tenerowicza byłego nauczyciela w tutejszej szkole.
Dziatwa szkolna uczęszczała do szkoły chętnie i regularnie. Zatem nie zachodziła potrzeba stosowania przymusu szkolnego. Rok szkolny zakończono 27 czerwca.
Rok 1931/1932– rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 1 września, zapisanych było 151 uczniów w tym 61 dz. Pracuje nadal dwie siły, trzeciej siły mimo wielkiej ilości dzieci Kuratorium nie przyznało ze względów oszczędnościowych, ale od 9 września do 7 października pracowała bezinteresownie za wiedzą Inspektora szkol. Powiatowego p. Stanisława Daneckiego, nauczycielka p. Józefa Ludwinówna. Do pracy zgłosiła się dobrowolnie z braku posady. Przestała uczyć po otrzymaniu posady naucz. w szkole w Szymbarku.
Inspektor St. Danecki przechodzi w stan spoczynku a jego miejsce obejmuje p. Jan Leitner z Grybowa.
Od 13 stycznia do końca roku szk. p. Helena Augustynowa przebywa na urlopie dla poratowania zdrowia, w pierwszych trzech miesiącach naukę prowadzi sam kierownik, nauka odbywa się co drugi dzień. Od 1 maja w tutejszej szkole pracuje p.Rościsława Kosińska kandydatka stanu nauczycielskiego w Makowie Podhalańskim, od tego dnia obowiązki Inspektora szk. obejmuje p.Leon Steranka.
Rok 1932/1933– rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym dnia 5 września, zapisanych było 152 uczniów w tym 63 dz.
Podczas wakacji wstawiono 8 nowych okien, remont przeciągnął się na wrzesień, stąd to opóźnienie.
Ferie zimowe w tym roku trwały od 23 grudnia do 15 stycznia 1933r.
Rok szkolny zakończono 14 czerwca nabożeństwem, w szkole pierwszy raz od zakończenia wojny obdzielono pilne i dobrze uczące się dzieci nagrodami pilności w formie książeczek do modlenia. Rozdano 50 nagród.
Od 1 kwietnia 1933 r. w tutejszej gminie objął urzędowanie nowy wójt Stanisław Kret syn Franciszka.
Rok 1933/1934– rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 20 sierpnia a to na podstawie nowej organizacji roku szk. Powstał nowy Inspektorat Szkolny Obwodowy z siedzibą w Gorlicach – inspektor p. Piotr Ormańczyk. Pani Helena Augustyn zorganizowała kurs absolwentek szkoły powszechnej, uczęszczało 26 dziewcząt, urządziły 3 przedstawienia teatralne i brały udział w jasełkach, dochód został przeznaczony m.in. na kurs kroju i szycia.
24 stycznia 1934 r. została założona drużyna harcerska pod opieką kierownika szkoły p. Wł. Augustyna, drużynę prowadził drużynowy Edmund Liszka uczeń VI klasy gimnazjalnej w Gorlicach, zamieszkały w Sękowej. Zbiórki odbywały się dwa razy w tygodniu w budynku szkolnym , w świetlicy strzeleckiej.
W jesieni 1933 r. przystąpiła gmina do budowy ,,Domu Gminnego”
p. Strzeleckiej.
21 lipca utworzono gminę wiejską Sękowa, w skład tej gminy wchodzą: Bartne, Bodaki, Dominikowice, Małastów, Mecina Mała, Mecina Wielka, Pętna, Przegonina, Pstrążne, Ropica Ruska, Rychwałd, Siary i Sękowa.
12 i 13 lipca przeszły przez Małopolskę potężne burze, te spowodowały w dniach 16, 17 i 18 lipca katastrofalną w skutkach powódź. Takich rozmiarów powodzi nie pamiętają najstarsi ludzie we wsi, choć słyszeli od swoich rodziców bądź dziadków o powodziach w roku 1813 i 1840.
Naukę szkolną zakończono 15 czerwca 1934 r. nabożeństwem.
Rok 1934/1935 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 20 sierpnia
Wojsko wybudowało nowy drewniany most, który ucierpiał podczas letniej powodzi, uroczyste poświęcenie nastąpiło 10 października 1934 r.
Od 8 października do 16 maja z funduszy powodziowych nastąpiło dożywianie 60 najbiedniejszych dzieci. W dniu 15 grudnia wizytował szkołę p.p. Piotr Ormiańczyk i Ludwik Wójcikiewicz – stan szkoły pod każdym względem pomyślny. W lutym wstrzymano naukę z powodu bardzo szerzącej się grypy.
Dnia 23 lutego 1935 r. nastąpiło uroczyste poświęcenie ,,Domu Gromadzkiego” przez katechetę ks. Jana Wilka.
W dniu 12 maja 1935 r. umiera Józef Piłsudski, 15 maja w ,,Domu Gromadzkim” odbyła się żałobna akademia a 18 maja uroczyste nabożeństwo za spokój duszy Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Dnia 11 czerwca 1935 r. odbyło się w kościele parafialnym poświęcenie sztandaru szkolnego. Sztandar zakupiono za kwotę 62 zł 98 gr. złożoną z dochodów z przedstawień przez dzieci, absolwentki szkoły i miejscową ludność. Posiadanie tego sztandaru zawdzięcza szkoła inicjatywie zabiegom nauczycielki Heleny Augustynowej.
Naukę szkolną zakończono w dniu 15 czerwca 1935 roku.
Rok 1935/1936 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 3 września, Inspektorem Szkolnym obwodowym został Pan Gunia Franciszek a w obrębie gminy wizytator – Inspektor Ludwik Wójcikiewicz.
14 lutego po długich a ciężkich cierpieniach w wieku 64 lat zmarł miejscowy, długoletni proboszcz ks. Stanisław Horowicz - 1872-1936dziekan i kanonik katedralny. Zmarły sprawował tutaj duszpasterstwo od maja 1909 r. Administracją parafii zajął się dotychczasowy wikariusz ks. Wilk Jan.
Na początku 1936 r. kierownik szkoły Władysław Augustyn zapadł poważnie na zdrowiu i z tego powodu otrzymał urlop od 1 kwietnia do końca roku szk., wrócił do pracy 1 lipca b.r.
W tym okresie pracowała tylko sama Pani Helena Augustynowi, a to z braku sił nauczycielskich. Dopiero 3 czerwca Inspektorat przydzielił na zastępstwo kontraktowanego nauczyciela p. Przeniosłę Jana, pełnił bardzo rzetelnie swoje obowiązki do końca roku szk. tj. do 20 czerwca.
Podczas wakacji od 7 lipca do 3 sierpnia przebywała w tutejszej szkole drużyna harcerska żeńska z Jaworzna na koloni wakacyjnej.
Obowiązki Inspektora Szkolnego obejmuje Pan Sawicki Marian a Pan Ludwik Wojcikiewicz wyjeżdża do Kalisza.
Rok 1936/1937 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 3 września 1936 r. Wprowadza się nowe programy nauczania we wszystkich szkołach powszechnych.
13 września 1936r odbyło się uroczyste przeniesienie zwłok ks, St. Horowicza z podziemia kaplicy cmentarnej do grobowca ufundowanego przez senatora Długosza Władysława.
W dniu 28 września 1936 r. objął obowiązki duszpasterskie w tutejszej parafii jako proboszcz ks. Grądziel Józef a dotychczasowy administrator parafii ks. Wilk Jan został przeniesiony na wikariusza do Nowego Sącza.
W styczniu 1937 zostało założone w tutejszej szkole Szkolne Koło Ligi Morskiej i Kolonialnej.
W okresie jesiennym i wiosennym prowadzony jest przez Panią Antoninę Nowińską kurs wiejskiego gospodarstwa domowego w tym gotowanie dla kobiet z całej gminy. Na zakończenie kursu p.Helena Augustyn urządziła przedstawienie dziatwy szkolnej p.t. ,,Jaś gosposią”
6 grudnia grono naucz. dla dziatwy szkolnej urządziło ,,Św. Mikołaja” z przedstawieniem ,,Zaczarowane buty” a 31 stycznia 1937 r. Drużyna Harcerska odegrała jasełka.
31 maja wizytował naukę religii ks. Prałat i Dziekan Litwin Kazimierz, proboszcz w Gorlicach.
Naukę szkolną zakończono w dniu 22 czerwca 1937 roku nabożeństwem i popisem w szkole.
Senator Władysław Długosz, właściciel dóbr Sękowa – Siary i przemysłowiec. Pogrzeb odbył się 26 czerwca w Sękowej.
Długosz Władysław [24.07.1864 - 24.06.1937] - senator, współtwórca polskiego przemysłu naftowego, właściciel kopalni ropy naftowej w Siarach, Sękowej i Ropicy Górnej. Był członkiem, a od 1909 r. prezesem Rady Powiatowej gorlickiej, prezesem Powszechnej Kasy Oszczędności i innych instytucji w Gorlicach. Fundował szkoły i inne obiekty użyteczności publicznej, był także mecenasem organizacji społecznych. Z jego inicjatywy zawiązało się Okręgowe Towarzystwo Rolnicze, którego został prezesem i któremu ofiarował 10 morgów roli na wzorową fermę rolniczą. Jego staraniem i kosztem powstały Dom Ludowy w Siarach i bursa na 40 uczniów gimnazjalnych w Gorlicach. Współzałożyciel Polskiego Stronnictwa Ludowego. Był posłem do Parlamentu Wiedeńskiego, Ministrem ds. Galicji, a w odrodzonej Polsce Senatorem II Rzeczpospolitej i prezesem Państwowej Rady Naftowej. Członek krakowskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, prezes Rady Nadzorczej Powszechnego Banku Kredytowego w Warszawie. W 1931 r. odznaczony krzyżem komandorskim Polonia Restituta. Honorowy Obywatel Miasta Gorlice – od 11 września 1913.
1.VIII 1937 r. do Sękowej w charakterze wikariusza przybył ks. Władysław Bawiński, przebywał krótko bo do 24.XII. 1937 r.
Rok 1937/1938 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 3 września 1937 r. Wprowadzono nowe podręczniki odpowiadające nowym programom. Szkoła liczyła 125 uczniów w tym 58 dz.
Od 1 września na urlopie dla poratowania zdrowia przebywa Pani Helena Augustyn, na jej miejsce Inspektorat Szkolny w Gorlicach zamianował kontraktową nauczycielkę p. Jobównę Kazimierę rodem z Bobowej. Ta nauczycielka pracowała w tutejszej szkole od 3 września do 16 września b.r. włącznie. Dekretem Inspektora Szkolnego w Gorlicach z dnia 13/IX. 1937 r. Nr.3825/37 zostala wymieniona nauczycielka przeniesiona do szkoły powszechnej w Polnej. Na jej miejsce został zamianowany na dalsze zastępstwo kontraktowy nauczyciel p. Juryś Stanisław, który pracował do 20 listopada a następnie został przeniesiony do szkoły powszechnej w Bobowej. Kierownik szkoły był zmuszony sam prowadzić szkołę, żona kierownika widząc ogrom pracy, zaczęła uczyć pomimo że była na urlopie. Od 10 lutego 1938 przerwała pracę z powodu pogorszenia się stanu zdrowia, czego dowodem była ciężka operacja w Krakowie. Była na urlopie do końca roku szk. Z braku nauczycieli kierownik szkoły musiał sam prowadzić szkołę.
W dniu 6 stycznia 1938 r. przyjechała do tutejszej wsi drużyna Przysposobienia Wojskowego z Krakowa objeżdżająca Łemkowszczyznę. Drużyna składająca się z 30 osób przez 4 dni kwaterowała w szkole. W czasie pobytu wspólnie z miejscowym ,,Strzelcem” zorganizowała opłatek, przedstawienie dla ludności, były tańce i śpiewy z różnych stron Polski, zjednała sobie wielką sympatię miejscowej ludności.
Dnia 25 stycznia 1938 r, koło godz. 21 pojawiła się zorza polarna. Zjawisko trwało do godz. 2 o zmiennym nasileniu i było bardzo interesujące www.greatfashionshoes.com.
21 maja 1938 zmarł w Krakowie śmiercią tragiczna , zatruty gazem podczas kąpieli w łazience domowej ks. Stanisław Tenerowicz rodem z Siar.
W dziedzinie oświaty pozaszkolnej, grono prowadziło Związek Strzelecki, Koło absolwentek, Szkolne Koło Ligi Morskiej i Kolonialnej oraz Szkolne Koło Twa P.B.P.S.P.
Rok szkolny zakończono 21 czerwca uroczystym nabożeństwem i popisem w szkole.
W dni 28 lipca odwiedziła szkołę Drużyna Oddziału Przysposobienia Wojskowego – Kobiet z Krakowa.
W letnim objeździe Łemkowczyzny umyślnie drużyna zboczyła z drogi by znaną już jej z pobytu zimowego tutejszą wioskę odwiedzić. Zakwaterowały się w szkole a wieczorem przy ognisku odegrały dla licznie zebranej publiczności ,,Wesele Krakowskie” a następnie cała drużyna przy ognisku zakończyła śpiewem, gawędą, a na końcu modlitwą swoja letnią miesięczna pracę oświatową, kulturalną na Łemkowszczyźnie.
W okresie wakacji szkoła była remontowana, roboty te wykonał Jan Bolek z Sękowej za cenę ustaloną na drodze przetargu w kwocie 843 zł
Rok 1938/1939 – rozpoczęto uroczystość nabożeństwem w kościele parafialnym w dniu 5 września 1938 r. Pani Helena Augustyn w dalszym ciągu przebywa na urlopie dla poratowania zdrowia, nikt nie doszedł z powodu braku nauczycieli. Pani Helena Augustyn widząc trudności w prowadzeniu szkoły przez jednego naucz., mimo urlopu pracowała w szkole normalnie od początku roku szk.
Już po raz piąty w szkole i w gminie odbyła się zbiórka pieniężna na budowę szkół, zebrano 132 zł 58 gr.
Od 12 X kierownik szkoły przebywa na urlopie dla poratowania zdrowia.
Od 19 X szkoła została zamknięta z powodu szerzącego się liszaja do 27 X 1938 r.
Z powodów urlopów chorobowych Inspektorat Szkolny zamianował na zastępstwo kontraktową nauczycielkę Chwastowicz Helenę od 1 XI 1938 r.
Związek Strzelecki zorganizował dla dzieci imprezę Św. Mikołaja, obdarował biedne dzieci łakociami i przyborami szkolnymi.
6 grudnia 1938 r. zmarł nagle na serce śp. Gabriel Franciszek-Ksawery emerytowany kierownik szkoły powszechnej w Siarach. Zmarły przeszło 30 lat był kierownikiem w Siarach, w listopadzie 1931 r. przeszedł na emeryturę, ale środowiska naucz. nie opuścił , mieszkając dalej przy córce Marii, która po Ojcu objęła dalej w Siarach stanowisko kierowniczki szkoły.
Tutejsza nauczycielka Augustyn Helena z powodu trwałej niezdolności do prawidłowego pełnienia służby, została przeniesiona w stan spoczynku z dniem 31 marca 1939 r. Wymieniona nauczycielka pracowała w zawodzie nauczycielskim od 1/VIII 1910 r., a w tutejszej szkole od 1/I.1911 r.
W stan spoczynku z dniem 31 marca 1939 r. zostaje przeniesiony długoletni kierownik tutejszej szkoły Pan Władysław Augustyn. Wymieniony pracował w zawodzie nauczycielskim od 1 sierpnia 1902 r., a tutejszej szkole na stanowisku kierownika szkoły od 1 stycznia 1908 roku.
W styczniu 1939r. rozpoczęło się dożywianie biednej dziatwy, pobierało 65 dzieci. Dzieci anemiczne piły także tran.
Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego w Krakowie z dnia 13 marca 1939r. przenosi na własną prośbę z Okręgu Warszawskiego Pana Stanisława Dziuka i Marię Dziukową na stanowisko nauczycieli do szkoły powszechnej w Sękowej. Inspektorat Szkolny w Gorlicach z dniem 1 kwietnia 1939 r. powierza obowiązki kierownika szkoły Panu Stanisławowi Dziukowi. 20 czerwca zakończono rok szkolny.
Pierwszą czynnością było zrobienie placu zabaw na którym można by z dziatwą szkolną prowadzić ćwiczenia cielesne, gry i zabawy, w tym celu poświęciłem część ogródka szkolnego na boisko szkolne, przywieziono piasek z rzeki i wyrównano i ubito plac, tak by dziatwa szkolna miała miejsce do wyżycia się. W okresie wakacji wyremontowano mieszkanie kierownika, postawiono nowe piece kaflowe, wybielono ściany, pomalowano podłogi . Rozpoczęto robić ogrodzenie, fundamenty betonowe pod płot siatkowy, fundamenta zrobiono, ale siatki nie zdążono zakupić, gdyż wybuchła wojna.
W miesiącach wakacyjnych przygotowywano ludność na specjalnych szkoleniach do II wojny światowej, bo jak mówiono w powietrzu prochem czuć. Mówiono dużo o gazach trujących, o maskach, tamponach i schronach. Nauczycieli i robotników na kopalniach opodatkowano na zakup masek gazowych, których nikt nigdy nie otrzymał. Mówiono o szpiegach niemieckich wałęsających się po wioskach. U ludzi widać było przygnębienie z powodu ciągłych wiadomości i wszędzie słyszanej mowie o mającej rozpocząć się wojnie !
Dzieje szkoły w czasie drugiej wojny światowej
Nadszedł tragiczny dzień 1 września 1939 r.
Z powodu wybuchu drugiej wojny światowej szkoła w Sękowej została zamknięta do 30 listopada. Ludność tutejszej miejscowości była na uchodźstwie.
Na początku wojny, wróciwszy z ucieczki na wschód zmarł nagle na serce śp. Władysław Augustyn, emerytowany kierownik szkoły powszechnej w Sękowej. Zmarły długie lata, bo przeszło 30 lat pracował jako kierownik szkoły w Sękowej. Na wiosnę przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Gorlicach. Pogrzeb odbył się w Gorlicach przy licznym udziale duchowieństwa, koleżeństwa, miejscowej i okolicznej ludności, a przede wszystkim dzieci i ludzi z Sękowej. Zasłużony, wytrawny, gorliwy, sumienny nauczyciel , niestrudzony pracownik społeczny, prawy obywatel, gorący patriota, serdeczny kolega, człowiek o kryształowym charakterze, pozostawił po sobie piękną pamięć. Odszedł od nas powszechnie żałowany – przez wszystkich , którzy go znali. Cześć Jego pamięci!
Rok szk. 1939/1940 - Nauka w tutejszej szkole rozpoczęła się w dniu 1 grudnia 1939 r. Otwarcia nauki dokonano na podstawie zarządzenia Władz Niemieckich. Do klasy I zaczęło uczęszczać 20 dzieci, do II – 18, do III – 43, do IV – 22, razem w grudniu uczęszczało 103 dzieci. W zimie brakowało opału – brak funduszy, zaledwie jedną furkę drzewa przysłał sołtys. Z powodu braku opału i wielkich mrozów jakie były tej zimy, nauka została przerwana na czas od 11lutego do 10 marca 1940 r. Naukę zakończono 30 czerwca . Obwodowym Radcą Szkolnym na trzy powiaty jest p. Gattner, a podległymi jemu są p. Sawicki i p. Obrzut. W dniu 7 czerwca odbyło się w szkole szczepienie przeciwko ospie.
Rok szk. 1940/1941 -
Naukę w szkole rozpoczęto w dniu 5 września, opóźnienie nastąpiło z powodu zajęcia lokali przez wojsko.
Naucz. tutejszej szkoły p. Maria Dziuk została zwolniona z dniem 31 sierpnia b.r. Na jej miejsce nikt nie został mianowany. Do szkoły uczęszcza 124 uczniów. Inspektorem szkolnym zostaje p. Fr. Cegielski, który wizytował tutejszą szkołę w dniu 17 kwietnia 1941 r.
Z dniem 1 marca 1941 rok została zamianowana na stanowisko nauczycielki p. Maria Tokarz z Sękowej. Naukę zakończono w dniu 30 czerwca. Przerwy w nauce nie było.
Rok szk. 1941/1942 -
Naukę rozpoczęto w dniu 1 września 1941 r. a zakończono 14 lipca 1942 r. Nauki było 217 dni. Do szkoły uczęszczało 171 dzieci. Przerwa w nauce była na zarządzenie władz szkolnych z powodu silnych mrozów od 19 stycznia do 9 lutego. Dożywiano 50 dzieci, prenumerowano 81 egz.czasopisma ,,Ster” i 41
egz. ,,Mały Ster”, wykonano remonty szkoły.
30. IV wizytował szkołę inspektor p. Józef Żwiryk i Kreisschulrat p. Gattner.
W dniu 31 lipca 1942 roku odwiedził tutejszą szkołę p. Kreishauptmann wraz p. Kreisschulraten, badając poczynione postępy z racji akcji upiększania wsi.
Rok szk. 1942/1943 -
Naukę rozpoczęto w dniu 20 sierpnia 1942 r. a zakończono 14 lipca 1943 r. Nauki było 181 dni.
Zapisanych było 186 uczniów. Przez ostatnie trzy miesiące nauki dożywiano 50 dzieci.
W dni 11 czerwca odbyło się badanie dzieci szkolnych przez p. dr. Kobutko, czy które nie choruje na jaglicę. Wyników zachorowań nie stwierdzono. 25 czerwca odbyło się szczepienie przeciwko ospie.
Dla dzieci szkolnych prenumerowano ,,Ster’’ w liczbie 120 egz. i dla młodszych ,,Mały Ster” – 57 egz.
Budżet szkoły na ten rok wynosił 1500 zł
Rok szk. 1943/1944 -
Naukę rozpoczęto nabożeństwem inauguracyjnym w kościele parafialnym w Sękowej w dniu 1 września 1943 r. Z dniem 1.IX. 1943 r. podniesiony został stopień organizacyjny tutejszej szkoły z dwuklasowej na trzyklasową. Na trzecią siłę przydzielono nauczycielkę ze szkoły w Dominikowicach p. Szufę Marię.
Szkoła liczyła 204 uczniów, budżet szkoły wynosi 2046 zł.
Z dniem 21 stycznia 1944 r. przeniesiono nauczycielkę p. Marię Szufę do Polnej, gmina Bobowa, a na jej miejsce przyszła z Polnej naucz. p. Kozień Franciszka, która objęła obowiązki w dniu 31 stycznia 1944 r.
Rok szk. 1944/1945 Od 1 września 1939 r. do 16 stycznia 1945 r byliśmy pod okupacja niemiecką. Wojska niemieckie pod naporem Armii Czerwonej ustąpiły z Sękowej 16 stycznia 1945 r.
Dnia 1 lutego 1945 r. została powołana na swoje dawne miejsce p. Dziukowa Maria jako nauczycielka tutejszej szkoły, gdyż władze niemieckie zredukowały wszystkie mężatki nauczycielki. Pracuje teraz 4 siły, więc utworzono klasę siódmą, każdy oddział uczy się osobno. Frekwencja jest teraz bardzo dobra, wszyscy chcą się uczyć i nadrobić to, co stracono podczas wojny.
Z dniem 31 maja 1945 r. na własną prośbę zwolnili się naucz. p.p.Dziukowie z tutejszej posady i wyjechali na Śląsk, tam gdzie obecnie tak bardzo sił nauczycielskich potrzeba. Pan kierownik pracował na tym terenie przez okres całej wojny, borykając się z wszelkimi trudnościami.
Pracował też jako instruktor pszczelarski i dlatego przyczynił się do rozwoju pasiek na tym terenie.
W styczniu 1945 roku tragicznie ginie od bomby ksiądz prof. Tokarz Stanisław, urodził i wychował się w Sękowej , wyższe wykształcenie i święcenia otrzymał w Rzymie.
Dzieje szkoły po drugiej wojnie światowej.
Rok szk. 1945/1946 - W dniu 4 września rozpoczęto uroczystość, nabożeństwem w kościele parafialnym. Nauczycielka Kozień Franciszka otrzymała posadę na Zachodzie, na jej miejsce przyszła p.Bobekowa Halina oraz czwarta siła Haluch Janina. Szkoła została zaliczona do szkół zbiorczych. Szkoła liczy 202 uczniów, chodzą do klas VI i VII dzieci z Męciny Małej oraz z Ropicy Ruskiej- V, VI, i VII kl.
Do klasy VI i VII wprowadzono j. rosyjski jako obcy. Założono dwie drużyny harcerskie: im. ,,Bartosza Głowackiego” prowadzi kierownik szkoły phm. Janowski Jan oraz p. Bobekowa Helena ,drużyna żeńska im ,,Emilii Plater”, Spółdzielnię uczniowska prowadzi Pani Tokarz Maria a PCK Pani Haluch Janina. W okresie zimy zorganizowano dożywianie dla 60 najbiedniejszych dzieci.
Rok szk. 1946/1947 Ponieważ kierownik szkoły p. Janowski Jan wyjechał na kurs do Katowic pełnienie obowiązków kierownika, Inspektorat Szkolny w Gorlicach powierzył Pani Marii Tokarzównie – Tenerowicz. Do tutejszej szkoły została przydzielona Pani Stefanowicz Zofia. Do szkoły uczęszczało 176 uczniów, w ciągu roku jedna uczennica zmarła a czworo wyjechało początkiem czerwca z Małastowa w ramach ,,Akcji Wisła”
Szkołę wizytował Inspektor Eustachy Nowosad – stan pomyślny. Akcją dożywiania objęta została cała szkoła. Przez całe wakacje prowadzona była w tutejszej szkole kolonia letnia dla pracowników naftowych, ale i inne dzieci też korzystały.
Rok szk. 1947/1948 -
Do tutejszej szkoły przydzielono dwóch nowych nauczycieli Pana Lewka Jana i Sikorę Eugeniusza, ta czwórka nauczycieli uczy 160 dzieci. W okresie zimy nauczyciele prowadzą kurs dla analfabetów.
Na Św. Mikołaja wszystkie dzieci otrzymały podarki w formie pomocy szkolnych. Na terenie szkoły działa prężnie szkolne koło PCK.
Ksiądz Juliusz Suchy dostaje nominację na proboszcza tutejszej parafii.
Początkiem czerwca 1948 r. nastąpiła taka powódź jakiej najstarsi ludzie nie pamiętają, Sękówka bardzo szeroko rozlała się, zalane było całe ,,Zawodzie”
Rok szk. zakończył się 26 czerwca.
Rok szk. 1948/1949 - Zapisanych było161 dzieci, na terenie szkoły prowadzi się organizacje ZHP, PCK i Przyjaźni Polsko – Radzieckiej, rozrasta się szkolna biblioteka i powstaje Gminna Biblioteka.
Szkoła staraniem kierowniczki otrzymała nowy parkan, bramę szkolną i elektrykę do klasy.
W miesiącach zimowych prowadzono w szkole wieczorami naukę Przysposobienia-Roln-Wojsk.
W wakacje w tutejszej szkole była kolonia z Tarnobrzegu.
Rok szk. 1949/1950 - Szkoła realizuje program szkoły 7-mio klasowej, liczy 4-ch naucz.: Kier. Szk. Tenerowicz Maria, Stefanowicz Zofia, Sikora Eugeniusz i przeniesiona 1.X.1949 r. z Ujścia Karpackiego p. Rzeszut Wiesława. Szkołą żywo interesuje się Komitet Rodzicielski w osobach: Tokarz Karol – przew. Honkowicz Ignacy i p. Maria Krupowa. Przez cały rok prowadzi się dożywianie dzieci. Raz na miesiąc przyjeżdża do szkoły kino objazdowe.
Urządzono wiele uroczystości – we wrześniu – Odbudowa Warszawy, 2. X Dzień Pokoju, 14.X rocznica bitwy pod Lenino, 6.XI – 32 rocznica Rewolucji Październikowej, Wyzwolenie Warszawy i Gorlic.Na miejsce marszałka Michała Żymierskiego, pseu. ,,Rola” został wybrany nowy Marszałek Konstanty Rokossowski ?!- Min. Obr. Nar.
Do szkoły uczęszczało 147 uczniów i było czynne przedszkole. W lipcu 30 uboższych dzieci korzysta z półkolonii przy tutejszej szkole. Przydziały otrzymuje się z Unicefu i Inspektoratu Szkolnego.
Najważniejsze wydarzenia z życia szkoły i naszej miejscowości po 1950 roku.
W październiku 1951 rok szkoła oraz nasza miejscowość została zradiofonizowana.
W dniu Święta Pracy młodzież bierze udział w zbiórce na cele ratunkowe na dalekiej Korei.
Wszystkie dzieci w maju 1952 r, były szczepione przeciwko błonicy i gruźlicy. Towar w sklepach jest na kartki, Min.Oświaty zarządziło w 7 mej klasie egzamin ukończenia szkoły podstawowej.
We wrześniu 1952 r. uczy czterech nauczycieli , nowym naucz. jest Pan Urbanek Jan z Bobowej a harcerstwo postawił na właściwym poziomie opiekun Fr. Zięba. Liczba dzieci we wrześniu 1953r. w Sękowej zmniejszyła się a to z powodu utworzenia siódmej klasy w Męcinie Wielkiej. Na miejsce nauczyciela p. Jana Urbanka mianowana została kontraktowa naucz. z Bobowej p. Ewa Szwarga.
Przy szkole czynna przez cały rok świetlica z dożywianiem, którą prowadzi naucz. Konieczna Wanda
W 1954 w szkole działa Organizacja Harcerska, której przewodnikiem jest naucz. Sikora Eugeniusz, organizuje akademie i uroczystości szkolne. Dała 8 przedstawień w okolicznych wioskach a za zebrane pieniądze zakupiła fanfarę, werbel i pojechano na wycieczkę. Przy szkole założono ogródek doświadczalny, w którym młodzież doskonaliła wiadomości z biologii. Nową naucz. w tym roku szk. była p. Stępień Genowefa. Naucz. Zofia Stefanowicz od 16 lutego 1958 r. do 16 lutego 1959 przebywa na urlopie chorobowym, Inspektorat przydzielił Panią Ziębową Zofię. Założono kółko sportowe.
Dnia 25.X.1958 r. w całej Sękowej zabłysło światło elektryczne. Przedszkole istniejące już od szeregu lat prowadziła Pani Janina Staniszewska, która opiekowała się dziećmi z wielkim oddaniem. Na własną prośbę została zwolniona 1 lipca 1959 r., żegnana serdecznie przez swoich małych wychowanków.
23 listopada 1959 r. umiera w Gorlicach była nauczycielka tutejszej szkoły p. Augustynowa Helena. Była tu na posadzie od 1911 r. do II wojny światowej. Pracowała z całym oddaniem i z wielką miłością do dziatwy szkolnej, które kochała prawie tak, jak swoich własnych synów. U ludności i swoich wychowanków pozostawiła jak najlepsze i najmilsze wspomnienia.
W szkole pracuje 5 sił naucz.
Droga w Sękowej została poszerzona i asfaltowana, oprócz autobusów jeżdżą MKS-sy. Odbyła się wycieczka do Krakowa, zwiedzili Wawel i arrasy, które powróciły z Kanady.
W roku szk. 1962/63 przybyła do tutejszej szkoły Pani Stanisława Kretowiczowa z Basistów. Zima była bardzo ciężka, zwana ,,zimą stulecia” dużo śniegu i mrozy powyżej 40 stopni. W roku bieżącym wieś Sękowa obchodzi 600 lecie założenia. Kazimierz Wielki przebywając w Bieczu, wydał 22 lutego 1363 r. dwa dokumenty na założenie nowych wsi w Ziemi Bieckiej w lasach Beskidu Niskiego. Dla uczczenia rocznicy 600-lecia istnienia Sękowej naucz. miejscowej szkoły p. Eugeniusz Sikora napisał i wyćwiczył sztukę teatralną w 3 aktach p.t. ,,Sękowy Las”
W 1964 r. został założony Komitet Budowy Szkoły, w związku z utworzeniem ósmej klasy. Do Komitetu weszli: Skórka Władysław, Rąpała Wł. Tenerowicz Maria – kierownik szkoły, 60% kosztów pokryje skarb Państwa a pozostałą część ludność tj. 260 tyś zł. W 1965 r. powstał Ośrodek Zdrowia – jeden lekarz i dwie pielęgniarki.
W miesiącu kwietniu 1966 r. ostatnim roku tysiąclecia Państwa Polskiego odbyły się w naszej wsi i w całym powiecie sztafety tysiąclecia dla uczczenia historycznych miejsc walk, straceń i męczeństwa. Pobrano 15 kwietnia z tych miejsc ziemię do urn, odczytano meldunek i zobowiązania o czynach społecznych. 16 kwietnia na dziedzińcu szkoły odbyło się przyjęcie sztafet z całej gromady a 18 kwietnia nastąpiło wysłanie sztafety do powiatu.
W maju była zorganizowana wycieczka do Łańcuta.
Naukę w 1966 r. rozpoczęto 1 września, po raz pierwszy nauka została przedłużona o jeden rok. Teraz w ośmioklasowej szkole podstawowej uczy pięcioro nauczycieli: Maria Tenerowicz – kier. Szkoły, Anna Tokarzowa, Maria Markowiczowa, Stanisława Kretowiczowa i Władysław Tokarz. W szkole odbywały się różne uroczystości z okazji 1000- lecia Państwa Polskiego.
Od września 1968 r w tutejszej szkole rozpoczęły pracę dwie nowe panie a to Zofia Tenerowicz z Gorlic i Krystyna Tokarz z Sękowej, przeniesiona z Owczar. Helena Drzymała uczyła historii i wych. obywatelskiego w klasie ósmej w sumie 4 godz. tyg. Rozpoczęły się prace przy budowie nowej szkoły.
Dnia 1 września 1971 roku oddana została do użytku nowo- wybudowana szkoła, w uroczystości wzięli udział przedstawiciele z powiatu( Dusza i Boczoń), gminy oraz nauczyciele i budowniczowie tej szkoły.
Kierownik szkoły Maria Tenerowicz przebywa cały rok szkolny 71/72 na urlopie dla poratowania zdrowia. Na zastępstwo Wydział Oświaty w Gorlicach powołał naucz. Władysława Tokarza, który tu pracuje od 1956 roku. Przeniesiono z Owczar naucz. Serafin Zofię a z Pstrążnego naucz. Podstołowicz Teresę, gdzie szkoła została zlikwidowana.
Dnia 1 stycznia 1973r.utworzony został Urząd Gminy z Naczelnikiem Tadeuszem Rowińskim, rozpoczęto budowę dwóch mostów na Sękówce w Sękowej i w Siarach.
Na własną prośbę zwolniono z pracy w szkole p. dyrektor Marię Tenerowiczową, która z dniem 1.IX. 1973 r. przeszła na zasłużoną emeryturę, stanowisko dyrektora tutejszej szkoły i jednocześnie gminnego dyrektora szkół w Sękowej objęła mgr Krystyna Czocher z Gorlic. Naukę rozpoczęło 183 uczniów, pracowało w szkole 9 nauczycieli. Jako nowy naucz. pracę w tutejszej szkole rozpoczęła p. mgr Krystyna Żąłądkowska – naucz. j. polskiego, która uczyła jeden rok a następnie wyjechała do Poznania a obowiązki nauczyciela j. polskiego objął p. mgr Andrzej Korneszczuk.
W przededniu Święta Zmarłych 1974 r. zginął śmiercią tragiczną Naczelnik Gminy Pan Rowińska Tadeusz. Od 1 stycznia 1975 r. obowiązki naczelnika objął p. Małek Tadeusz.
Z dniem 1 czerwca 1975 r. w całym kraju rozpoczęto przeprowadzanie reformy terenowych organów władzy i administracji państwowej, zlikwidowano powiaty i zwiększono do 49 liczbę województw. My jesteśmy w woj. nowosądeckim.
21 sierpnia 1975 r. rozpoczęto rok szkolny, z Małastowa przychodzi p. Teresa Kret. Odbywa się remont starego budynku szkolnego. Od 23 sierpnia 1976 r jesteśmy Zbiorczą Szkołę Gminną. Pracuje 13 naucz. Jako nowi naucz rozpoczęli pracę p. Kret Emilia, Przybycień Wiesława i Gucwa Aleksander – naucz. wych. fiz. W maju odbyła się dwudniowa wycieczka do Warszwy - ,,Piękna jest nasza stolica”, LOK z opiekunką p. Wandą Wierzbicką zorganizował wycieczkę do Czechosłowacji – w Wysokie Tatry, radośnie obchodziliśmy Tydzień Sport Szkolnego.
Rok szk. 77/78 rozpoczął się 22 sierpnia, w szkole pracuje 15 naucz. w 12 oddziałach do których uczęszcza 272 uczniów. 21 sierpnia 1978 r. prace rozpoczyna naucz. j. rosyjskiego Zyta Basista oraz Bogusław Diduch – polonista. W sierpniu 1980 r. rozpoczęły się pierwsze strajki na Pomorzu, które zapoczątkowały okres odnowy naszego kraju. Powstał NSZZ ,,Solidarność”, którego przewodniczącym został Lech Wałęsa.
Wprowadzono wolne soboty, w czasie których nauczyciele obowiązani byli do pełnienia dyżurów i organizowania zajęć rekreacyjno – sportowych oraz zajęć w ramach pracy organizacji uczniowskich i kół zainteresowań. Obniżono obowiązkowy tygodniowy wymiar godzin na 22 godziny. Wprowadzono nowy regulamin klasyfikowania i oceniania uczniów.
W kraju gwałtownie zaczęła zmieniać się sytuacja polityczna i gospodarcza. Nasilały się strajki robotnicze. Rządząca PZPR pogrążała siebie i państwo w chaosie, doszło do sformułowania oddolnej reformy partii. Narastał kryzys praktycznie we wszystkich dziedzinach życia. Przed sklepami tworzyły się kolejki, społeczeństwo przeżywało coraz większe trudności aprowizacyjne, nawet w podstawowe artykuły spożywcze. W związku z tym szkoła otrzymała dodatkowo obowiązek rozprowadzania talonów na buty i zeszyty. Narastające napięcie polityczne doprowadziło do ogłoszenia stanu wojennego w kraju 13 grudnia 1981 r.
Zajęcia w szkole zostały zawieszone do przerwy świątecznej, a następnie młodzież zapoznano z dekretem o stanie wojennym i wynikającymi z niego pewnymi rygorami.
1 września 1984 r. Władysław Tokarz zostaje Dyrektorem Zbiorczej Szkoły Gminnej, a Krystyna Czocher zostaje na stanowisku Inspektora Oświaty i Wychowania.
1987 r.– rozpoczęto budowę kotłowni, pomieszczeń szkolnych i sekretariatu.
W roku szkolnym 1989/1990 nastąpiły wielkie zmiany społeczno - polityczne w całym kraju. Siedem lat po wprowadzeniu stanu wojennego do obrad przy „okrągłym stole” zasiadły dwie delegacje: rządowa i opozycyjna. Wszyscy szukali dróg porozumienia. Rozpoczął się proces demokratyzacji życia. Przemiany miały wymierne skutki dla polskich szkół. Po blisko czterdziestoletniej przerwie powróciła religia jako przedmiot nauczania. W Sękowej naukę religii uczyli księża katecheci, a potem katechetka Anna Tenerowicz. W latach osiemdziesiątych następowała coraz silniejsza integracja szkoły ze środowiskiem lokalnym. Wyrazem tego były wspólne imprezy i uroczystości szkolne: pasowanie na ucznia, mikołajki, andrzejki, spotkanie opłatkowe, kultywowanie tradycji Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy, zabawa choinkowa, Dzień Dziecka i Święto Sportu Szkolnego.
Rok 1995/96 był rokiem przełomowym dla całej polskiej oświaty. Zgodnie z ustawą o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 samorządy lokalne zostały zobligowane do przejęcia szkół podstawowych z dniem 1 stycznia 1996 roku. Komitet Rodzicielski uległ likwidacji, a jego funkcje przejęła Rada Rodziców.
Rada Pedagogiczna na posiedzeniu w dniu 29.08.1997r. zatwierdziła mgr Wiesławę Przybycień na stanowisko z-cy dyrektora szkoły. 9 listopada 1998 r. na zebraniu założycielskim powołano Uczniowski Klub Sportowy,,Maraton”, który został zarejestrowany w Urzędzie Wojewódzkim w Nowym Sączu.
31 sierpnia 1999 r. odchodzi na zasłużoną emeryturę długoletni Dyr. tutejszej szkoły Pan Władysław Tokarz.
Władysław Tokarz ur.8.12.1938 roku, absolwent Liceum Pedagogicznego w Gorlicach 1956r. Studium Nauczycielskiego w Raciborzu o kierunku Wychowanie Fizyczne.
W latach 1956 – 1965 pracował jako nauczyciel w-f i nie tylko w Szkołach Podstawowych w Brzanie Górnej, Męcinie Wielkiej, Owczarach i od 1965 r. do 1999 r. nieprzerwanie w Szkole Podstawowej w Sękowej jako nauczyciel, kierownik szkoły, zastępca gminnego dyrektora szkół, a od 1.09.1984 r. do końca swojej pracy zawodowej tj. do 31.08.1999 r. był Dyrektorem Szkoły Podstawowej.
Społecznik, działacz sportowy, był jednym z założycieli Szkolnego Koła Sportowego a w 1998 r. Uczniowskiego Klubu Sportowego ,,Maraton”. Jego wychowankowie zajmowali czołowe miejsca w rywalizacji sportowej szczebla powiatowego i wojewódzkiego. Za jego kadencji powstał projekt budowy sali gimnastycznej przy szkole w Sękowej.
W uznaniu zasług dla oświaty i pracy z młodzieżą minister Edukacji Narodowej prof. dr hab. Mirosław Handke przyznał 27.06.2001 r. Władysławowi Tokarzowi najwyższe odznaczenie w polskiej oświacie – Medal Komisji Edukacji Narodowej, którego już osobiście nie zdążył odebrać, wręczono go żonie jesienią 2001r. Zmarł 18.08.2001r. Tłumy jego wychowanków, kolegów i przyjaciół odprowadzające go podczas ostatniej drogi świadczą o uznaniu i szacunku do jego osoby, do jego pracowitego życia, z którego 43 lata oddał pracy zawodowej.
Lata 1999 – 2001 to czas wdrażania reformy oświaty. Aby dostosować proces kształcenia i wychowania do nowych wymagań, nauczyciele podejmowali wiele różnorodnych form doskonalenia. Rada Pedagogiczna brała udział w opracowywaniu wielu dokumentów regulujących pracę szkoły; powstał m.in. Wewnątrzszkolny System Oceniania, Program Szkoły oraz Program Wychowawczy Szkoły.
W roku szkolnym 1999/2000 zostało utworzone 3 letnie Gimnazjum Publiczne jako nowy typ szkoły w strukturze oświaty w Polsce. Obniżono stopień organizacyjny Szkoły Podstawowej z 8 do 6 klas. Do szkoły dojeżdżają dzieci szkolnymi autobusami ze wszystkich miejscowości gminy za wyjątkiem Owczar i Siar. Warunki i tryb powstania szkoły określiła ustawa o reformie ustroju szkolnego oraz rozporządzenie MEN z lutego1999 r. Gimnazjum, którego siedziba do dziś mieści się w budynku Szkoły Podstawowej w Sękowej, powstała 1 września 1999 r. Zarząd Gminy Sękowa powierzył funkcję dyrektora oraz organizację pracy szkoły podstawowej mgr Bogusławowi Diduchowi, a Dyr. gimnazjum został p. mgr Tokarz Miłosz – syn Władysława Tokarza.
Obwód szkolny Gimnazjum objął absolwentów szkół podstawowych w Sękowej i w Siarach.
W 1999 r. rozpoczęto budowę sali gimnastycznej o wymiarach 24x12, oddana do użytku w październiku 2002 roku, w następnym roku sala oraz szkoła została ocieplona i otrzymała nową elewację.
W dniu 31 lipca 2001 r. na podstawie uchwały Rady Gminy Sękowa połączono Szkołę Podstawową i Gimnazjum w Sękowej w Zespół Szkół a w Siarach utworzono odrębne Gimnazjum. Stanowisko dyrektora Zespołu Szkół zostało powierzone, mgr Bogusławowi Diduchowi a wicedyrektora mgr Miłoszowi Tokarzowi. W 2004 r. do Zespołu przyłączono Przedszkole Samorządowe i w ten sposób powstał Zespół Szkolno-Przedszkolny w Sękowej z p. Dyr. B. Diduchem na czele i p. M. Tokarzem – zastępcą.
Przełom lat 1999/2000 to nie tylko zmiany spowodowane reformą oświaty, ale również wizerunku i estetyki szkoły. Wyremontowano gruntownie sanitariaty, dokonano wymiany okien na hermetyczne, plastikowe. Biblioteka szkolna zyskała nowe zbiory i większe pomieszczenie. Powstała siłownia oraz pracownia informatyczna, uczniowie i nauczyciele uzyskali dostęp do internetu. W lutym 2006 r. została wyremontowana zastępcza sala gimnastyczna w której odbywają się lekcje wych.fiz. z klas I-III.
Od chwili powstania do czasów obecnych zmienił się zasadniczo obraz szkoły. Z małej jednoizbowej salki rozrosła się do nowego, pięknego obiektu, mieszczącego w sobie zespół szkół, w którym pracuje kilkudziesięciu nauczycieli i uczy się około pięciuset uczniów. Obecnie Zespół Szkół w Sękowej jest dobrze wyposażoną placówką dysponującą 15 salami dydaktycznymi, kuchnią spełniającą wszelkie wymogi sanitarne, biblioteką i świetlicą. Szkoła posiada boisko szkolne, salę gimnastyczną z dużą ilością sprzętu sportowego i siłownię. Uczniowie mają do dyspozycji sprzęt audiowizualny i pracownię komputerową (20 stanowisk) z dostępem do internetu.
W ponad stuletniej historii szkoły odbija się jak w lustrze ponad stuletnia historia naszego kraju, oświaty i wychowania. Nasi dziadowie dbali o jej rozwój, a co my dzisiaj ich potomkowie damy naszym dzieciom w nowym - XXI wieku ?
Uczennica klasy szóstej napisała:
Nasza szkoła jest kochana, kolorowa i zadbana.
Chętnie do niej przychodzimy i o życiu się uczymy.
W szkole mamy komputery, to jest skutek nowej ery.
Obok nową salę mamy, wszyscy chętnie tu zagramy.
Są chłopaki i dziewczyny, wszyscy bardzo się lubimy.
