Newsy:

Zakończenie roku szkolnego

Dziś koniec roku szkolnego, w sali gimnastycznej Zespołu Szkolno - Przedszkolnego w Sękowej zebrało się około 400 uczniów, aby odebrać upragnione świadectwa i powiedzieć uff! Wreszcie laba !! i słodkie lenistwo aż do 1 września.

Po krótkim przemówieniu dyr. szkoły i pani wójt, wręczyli najlepszym uczniom i sportowcom nagrody książkowe, jedna z uczennic otrzymała rower.

Uroczystość zakończenia umilił występ zespołu szkolnego.

10 - lecie Akcji Katolickiej w Sękowej.

,,Idźcie naprzód z nadzieją!"

Przywrócenie w Polsce Akcji Katolickiej postulował Ojciec Św. Jan Paweł II w przemówieniu, 12 stycznia 1993 roku, do Biskupów polskich przybyłych z wizytą do Watykanu. Papież mówił wówczas: „ W Kościele wybiła dzisiaj godzina laikatu(...). Niezastąpionym środkiem formacji apostolskiej świeckich są organizacje, stowarzyszenia i ruchy katolickie. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Akcja Katolicka, która niegdyś w Polsce była tak żywa i przyniosła tyle wspaniałych owoców. Trzeba więc, by na nowo odżyła ".

W odpowiedzi na wskazania papieża, mając na uwadze duchowe dobro wiernych i potrzebę ożywienia ich duchem chrześcijańskim ksiądz biskup erygował w naszej diecezji Akcję Katolicką.

W ślad za tym dn. 14 maja 1998 roku w trosce o rozwój apostolstwa ludzi świeckich i realizację zadań Kościoła w świecie współczesnym został powołany Parafialny Oddział Akcji Katolickiej (POAK) przy naszej parafii. Od tamtej chwili minęło 10 lat. Jest to okazja, aby podziękować Panu Bogu za dar tego stowarzyszenia, spojrzeć wstecz i podsumować miniony okres. Wszystko po to, aby wyciągnąć wnioski dla jeszcze owocniejszego działania w najbliższych latach, aby iść w życie z wiarą i nadzieją, a podejmując dzieło nowej ewangelizacji umieć odczytać znaki czasu i wychodzić naprzeciw współczesnym wezwaniom. Głównym celem Akcji Katolickiej jest pogłębianie formacji chrześcijańskiej oraz organizowanie bezpośredniej współpracy katolików świeckich z hierarchią kościelną w prowadzeniu misji apostolskiej Kościoła.

Akcja Katolicka jest strukturą religijną i dlatego jej zasadniczym zadaniem jest formacja duchowa katolików świeckich. Cel ten osiągany jest poprzez poznawanie ewangelicznych prawd wiary i realizowanie ich w życiu codziennym poprzez lekturę Pisma Św., spotkania formacyjne, uczestnictwo w nabożeństwach i uroczystościach kościelnych, dniach skupienia.

Ważnym elementem działania POAK jest ożywianie liturgii poprzez czytania i śpiew w czasie niedzielnej Mszy św.

Członkowie POAK spotykają się raz w miesiącu, gdzie oprócz modlitwy, czytania fragmentów Pisma św., przedstawia się referaty dotyczące spraw rodziny, życia społecznego, zajmowanego stanowiska w sprawach publicznych, zagrożeń wiary i moralności chrześcijańskiej. Księża opiekunowie prowadzą formację duchową i rozważania dotyczące m. in. wartości ewangelicznych, Pisma św., Dekalogu, przeżywania Mszy św., modlitwy. Spotkania przepełnione są również duchem religijno patriotycznym. W okresie Święta Narodowego 3 Maja, Święta Niepodległości członkowie POAK mieli okazję wysłuchać okolicznościowych wykładów na temat Legionów Polskich, Konstytucji 3 Maja itp. Wspomina się bohaterów narodowych i lokalnych patriotów: marszałka Józefa Piłsudskiego, św. Stanisława Kostkę Starowiejskiego -patrona AK, ks. Bronisława Świeykowskiego burmistrza i męża opatrznościowego Gorlic w okresie I wojny światowej, ks. dr Jana Białoboka — naszego rodaka.

Szczególną pamięcią członkowie POAK otaczają naszego Wielkiego Rodaka Jana Pawła II. W październiku, z okazji Dnia Papieskiego przed popiersiem Ojca Św., obok starego kościółka organizowane są modlitewne czuwania. Natomiast w kwietniu, w rocznicę śmierci odbywają się uroczyste apele i modlitwy w Jego intencji. Członkowie POAK nie tylko czczą pamięć Ojca Św., ale pragną być wierni Jego nauce, iść drogą którą wskazywał, tj. drogą uczciwości, prawdy i przykazań. Na swoich spotkaniach przypominali i przybliżali nauczania Jana Pawła II, o kształtowaniu sumienia, o cywilizacji miłości, o świętowaniu niedzieli, o roli kobiety w Kościele; rozważali fragmenty Encykliki papieskiej „Bóg jest miłością". Członkowie AK pogłębiali swoje życie religijne poprzez uczestnictwo w nabożeństwach oraz uroczystościach kościelnych i parafialnych. W miesiącu październiku przygotowują rozważania różańcowe a w okresie Wielkiego Postu - Drogę Krzyżową. Czynnie uczestniczyli w uroczystościach Bożego Ciała, przygotowując jeden z ołtarzy, pamiętali 0 Światowym Dniu Chorego.

Uczestniczyli w uroczystości poświęcenia figur}' Jezusa Miłosiernego -wotum Jubileuszu roku 2000, w Nawiedzeniu Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w naszej parafii w 2001 roku, w uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej w związku z wpisaniem naszej świątyni p.w. Św. Filipa i Jakuba na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO - maj 2004r, w spotkaniu z Biskupem Edwardem Białogłowskim z okazji trwającej w naszej parafii wizytacji kanoniczej - czerwiec 2004r, oraz w powitaniu i uroczystościach prymicyjnych naszego parafianina ks. Pawła Liszki.

Troska o szerzenie dzieł miłosierdzia polega na działaniach charytatywnych. Należą do nich: zbieranie artykułów żywnościowych 1 dostarczanie ich potrzebującym rodzinom, obdarowywanie dzieci wyprawkami szkolnymi, uczestnictwo w sprzedaży baranków wielkanocnych i świec adwentowych. Członkowie POAK pamiętając o ludziach starych, samotnych, doświadczonych przez chorobę i cierpienie odwiedzają systematycznie mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Sękowej. Uprzyjemniają im czas czytaniem polskiej prozy klasycznej, zapoznają z historią wsi Sękowa, parafii i jej kościołów.

W okresie Bożego Narodzenia spieszą z opłatkiem i życzeniami noworocznymi. Radosna atmosfera tych spotkań, śpiew kolęd i pastorałek, często już zapomnianych, wymiana życzeń, wspomnienia lat młodości sprawiają, że chwile te przynoszą ulgę w niedoskonałościach zdrowia i nadzieję na lepszą przyszłość.

W ciągu 10 lat istnienia POAK odbywały się spotkania z misjonarzami: o. Bogumiłem Fikusem naszym parafianinem, pracującym w Misji Paulińskiej w Kamerunie, ks. Jerzym Bubułką przebywającym od 1997 roku na misji w Republice Środkowej Afryki, o. Janem Kalemskiewiczem z Zambii oraz o. Michałem Zembrzuskim, który pracował dla polonii amerykańskiej i zbudował tam „Polską Częstochowę". Misjonarze opowiadali o swojej pracy misyjnej, organizowaniu parafii, problemach rodziny, trudnościach życia codziennego takich jak: warunki klimatyczne, choroby tropikalne, odległości miedzy osiedlami ludzkimi, zróżnicowanie językowe.

Członkowie POAK rozpoczynają swoje comiesięczne spotkania modlitwą w intencji misjonarzy, a o. B. Pikusę objęli stałym patronatem misyjnym. W trosce o rozwój życia religijnego i duchowego AK wraz ze swoimi rodzinami i sympatykami pielgrzymowała w 1999r na Jasną Górę, do Sanktuarium Matki Boskiej Gidelskiej, do Lichenia i Warszawy na grób ks. Jerzego Popiełuszki, w 2001 r po Podhalu tj. do Matki Bożej Ludźmierskiej, do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krupówkach, do Bachledówki, w 2002r na Święty Krzyż, zwiedzając po drodze muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku, Kielce, Busko Zdrój, w 2003r do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach oraz do Wadowic i Kalwarii Zebrzydowskiej, w 2005r do Kalwarii Pacławskiej zwiedzając także zamek w Krasiczynie nad Sanem, w 2006r do Komańczy - miejsca internowania Prymasa Tysiąclecia i do Pustelni św. Jana z Dukli i Sanktuarium Maryjnego w Jaśliskach, w lutym 2008r do Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Borku Starym. Pielgrzymki kończą się często wspólnym ogniskiem i chwilą relaksu przy pieczeniu kiełbasy, wspólnym śpiewie, rozmowach. Podziwiając uroki ojczystej ziemi: Mazowsza, Podhala, Podkarpacia, Gór Świętokrzyskich, Bieszczad wszyscy wracali wzbogaceni duchowo, a przeżycia tych chwil na długo pozostały w ich pamięci.

Wielką „ucztą duchową i kulturalną" były wyjazdy do Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie na sztukę Gabrieli Zapolskiej „Żabusia" oraz komedię „Chory z urojenia", do Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie na sztukę „Żart" Antoniego Czechowa i Sztukę Gabrieli Zapolskiej „Moralność Pani Dulskiej" oraz do Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie na komedię „Prywatna Klinika". Kultywując tradycje, zacieśniając więzy rodzinne i przyjacielskie POAK organizuje corocznie w okresie bożonarodzeniowym spotkania opłatkowe uświetnione jasełkami i koncertami kolęd w wykonaniu dzieci i młodzieży. Przy wspólnym stole, w gronie kapłanów, rodzin, oraz zaproszonych gości odbywa się modlitwa, ciekawe rozmowy, wspomnienia oraz kolędowanie.

W roku Jubileuszowym 2000 AK zaprosiła małżonków obchodzących 25 rocznicę małżeństwa na wspólne spotkanie opłatkowe wyrażając tym samym szacunek dla trwałości małżeństwa i rodziny katolickiej. POAK w Sękowej współpracuje z Oddziałami AK w parafii p.w. NNMP w Gorlicach oraz Ropicy Polskiej. Wyrazem tego było wspólne spotkanie opłatkowe w Gorlicach, jubileuszowe spotkanie dekanalne w Sękowej połączone z Mszą św. w „starym kościółku" oraz dekanalne spotkanie modlitewne w Ropicy Polskiej zakończone Drogą Krzyżową do Krzyża Votum Milenijnego.

Zapraszamy wszystkich chętnych do wstąpienia w nasze szeregi i pracy w stowarzyszeniu, ponieważ Akcja Katolicka jest środowiskiem otwartym i przyjaznym, w którym każdy może się zrealizować oraz dać wyraz swojej gotowości do służby Bogu i drugiemu człowiekowi.

Spotkanie z NATURĄ 2000 w Sękowej

W sali GOK w Sękowej odbyło się spotkanie dotyczace programu Natura 2000. NATURA 2000 w ostatnim czasie wzbudza wśród mieszkańców, inwestorów i samorządów wiele wątpliwości i poważnych obaw w kwestii rozwoju i dalszego funkcjonowania na terenach objętych ochroną. Trudno się dziwić, bo do chronionego obszaru włączone jest 97 % powierzchni Gminy Sękowa.

Odpowiadając na oczekiwania społeczne Wojewoda Małopolski wraz z Instytutem Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk i przy współpracy Ministerstwa Środowiska zorganizował spotkanie konsultacyjne dla obszaru „Beskid Niski”.

Celem spotkania było udzielenie wyczerpujących informacji na temat merytorycznych i prawnych podstaw wdrażania i funkcjonowania unijnego programu Natura 2000 oraz wysłuchanie opinii i wątpliwości mieszkańców.

W czasie spotkania mieszkańcy gminy wyrażali swoje poważne zaniepokojenie objęcia ich terenu obszarem sieci NATURA 2000. Wśród pytań z sali znaczna większość związana była z możliwymi trudnościami rozwoju i rozbudowy własnych gospodarstw po aktywowaniu programu.

KWIETNY BIEG PO ZIEMI SĘKOWSKIEJ

Nauczyciele wf oraz UKS "Maraton" Sękowa byli głównymi organizatorami Kwietnego Biegu po ziemi sękowskiej, trasa prowadziła po urokliwych zakątkach łemkowszczyzny - Zdynia, Lipna, Radocyna, Czarne, Długie i Wyszowatka, po której biegła ponad 30 osobowa grupa młodzieży ze Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Sękowej oraz w Siarach. Biegających wspierali przedstawiciele lokalnych władz - wójt gminy pani Małgorzata Małuch i sekretarz Gminy pani Zofia Rowińska. Najmłodszym uczestnikiem dzisiejszego biegu był 3 letni Jasiu.

Dzień był bardzo upalny około 30 stopni, ale mimo to udało się ukończyć dystans bez żadnych utrudnień. Wszystko przebiegało zgodnie z planem i bieg został ukończony wraz z nadejściem wyznaczonej godziny. Trasę ponad 12 km, od Żdyni do Wyszowatki pokonaliśmy w czasie 1.11.0 , dla młodziezy było to przedłuzenie dopołudniowego Święta Sportu Szkolnego. Trasę zabezpieczali funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej oraz druhowie Ochotniczych Straży Pożarnych naszej Gminy. Po skończonym biegu zasiedliśmy wszyscy do wspólnego ogniska, nastapiło pieczenie kiełbasy i rozdanie drobnych upominków.

Wszyscy obiecali ze spotkamy się za rok!!

GALERIA - KLIKNIJ - Kwietny Bieg 2008

50 - lecie kapłaństwa Ks. Prałata Stanisława Dziedzica

Pół wieku posługi

Tłumy przyjaciół, rzesze parafian, znamienici goście... Wszyscy zgromadzeni w jednym celu. Dziękując Panu Bogu za 50-letni okres posługi Ks. Stanisława polecają jego osobę Bożej opiece i pomocy. Ksiądz Jubilat Stanisław Dziedzic, to bowiem żywa legenda naszej parafii. Legenda tym większa, że powstała na naszych oczach. To bowiem właśnie on, postawny i dostojny w postawie kapłan, wielu z nas przyjmował do rodziny Kościoła Świętego w sakramencie Chrztu Świętego, przygotowywał do sakramentów Pokuty czy Bierzmowania. To on wiązał setki par na całe życie świętym węzłem małżeńskim, w końcu to Ks. Stanisław wielu naszym krewnym, przyjaciołom czy znajomym towarzyszył w ostatniej życiowej drodze. Na jego oczach Parafia ewoluowała, dojrzewała, rosła. Rzecz by można, iż nie tylko na jego oczach, lecz także za jego sprawą.

Sękowa- mała ojczyzna z wyboru

Do Sękowej przybył, jako 30-letni, młody wikariusz. To co niemal od razu urzekło go w naszej miejscowości, to jak mówi: „piękne krajobrazy, cudowna przyroda i dobrzy ludzie". Co ciekawe, mimo nalegań nie chce mówić o ciemniejszych stronach swej posługi w Sękowej. Utrzymuje, że ze strony przygniatającej większości parafian, spotkało go tyle dobra i wsparcia, iż niezręcznie byłoby wspominać niemal incydentalne, niezbyt przyjemne wydarzenia, zachowania czy też osoby.

Z dumą w głosie Ksiądz Prałat, wymienia swoje sukcesy, zaznaczając jednocześnie, iż są one dziełem całej wspólnoty. Niemal od chwili objęcia probostwa w Sękowej, co miało miejsce w 1966r. dostrzegając olbrzymie potrzeby inwestycyjne, zabrał się do ich realizacji. Na początku rozbudował plebanię (przełom 1966/67r), następnie powiększył i ogrodził cmentarz (lata siedemdziesiąte), w latach nam bardziej współczesnych odnowiono m.in. cmentarną kaplicę, wykonano chodniki na cmentarzu, wzniesiono figurę Chrystusa Zmartwychwstałego czy też parkingi przy kościołach w Sękowej. W 2000r. ustawiono także milenijną figurę Chrystusa Miłosierdzia Bożego na skrzyżowaniu w Siarach. Prawdziwym oczkiem w głowie księdza Prałata, były jednak niemal od zawsze 3 parafialne kościoły. Kościoły, nie dość, że zabytkowe to zupełnie wyjątkowe. Dowodem na to są liczne wyróżnienia przyznane im na ręce ks. Stanisława. Po nagrodach Ministra Kultury i Sztuki, władz samorządowych i organizacji pozarządowych, w 2003r. doszło do niezwykle doniosłego zdarzenia. Sękowski kościół pw. św. Filipa i św. Jakuba został wpisany na światową listę dziedzictwa kulturowego „UNESCO". Pytany co zainspirowało go do podjęcia dzieła odnowy naszych świątyń, odpowiada, iż najważniejszym bodźcem była wizyta w 1966r. w pobliskich Gorlicach, wówczas Ks. Kardynała Karola Wojtyły, późniejszego Ojca Świętego. Podczas milenijnych uroczystości, przedstawiając się ks. Stanisław wspomniał, iż jest z Sękowej, spotkał się z żywym zainteresowaniem i usłyszał o wielu faktach i ciekawostkach dotyczących świątyń jego własnej parafii. Drugim ważnym impulsem było zdarzenie w miejscu oddalonym od Sękowej o tysiące kilometrów. Przebywając na wycieczce w Hiszpanii, natknął się Ks. Stanisław na plakat, któiy to zachęcał potencjalnych turystów i pielgrzymów do odwiedzenia Sękowej i jej drewnianej świątyni. Wobec powyższego nie mógł przejść obojętnie wobec losu naszych pięknych świątyń. Do miana legend urastają wizyty Ks. Stanisława w gabinetach najrozmaitszych ministerstw i urzędów, których celem było zawsze to samo- pozyskiwanie środków na renowacje i zabezpieczenie parafialnych świątyń. To właśnie dzięki tym wizytom, jak sam Prałat podkreśla, zyskał on osobiście, a tym samym i cała parafia, wielu wpływowych i oddanych przyjaciół oraz mecenasów. Dziś Sękowa, w wielu miejscach już nie tylko Polski i Europy, ale nawet świata nierozerwalnie kojarzy się z pięknymi świątyniami, oraz gościnnymi i otwartymi ludźmi. Z pewnym rozrzewnieniem Ks. Prałat wspomina sytuację, kiedy to w najdalszych zakątkach naszego kontynentu natrafiał na informacje polecające uwadze turystów wybierających się do naszego kraju odwiedzenie kościoła pw. św Filipa i św. Jakuba.

Warto podkreślić, iż w opinii Księdza Stanisława jego największym sukcesem jest fakt, iż gdy kilkadziesiąt lat temu przybywał na nową placówkę w Sękowej, rocznie Pana Jezusa przyjmowano ok. 8000 razy, obecnie zaś Najświętszy Sakrament przyjmowany jest przez wiernych naszej parafii dziesięciokrotnie częściej. Ponadto, ku uciesze Prałata, ziemia Sękowska doczekała się kilku powołań tak kapłańskich jak i zakonnych.

Wczoraj, dzisiaj, jutro...

Ksiądz Prałat z nostalgią wspomina początki swej posługi, plebania bez prądu w Krużlowej, problemy bytowe, nie zawsze przychylne władze, a i nierzadko nie najłatwiejszych wiernych. To wszystko zahartowało Księdza Stanisława, i jak sam twierdzi : „pozwoliło mu patrzeć sercem", zarówno na bliźnich, jak i na poważne częstokroć problemy. Ponadto, wyróżnia go niespotykana energia i olbrzymie talenty organizatorskie. Przez lata całe był i wciąż pozostaje uznanym i cenionym kaznodzieją. Jak sam wspomina wygłosił ponad 80 serii rekolekcji parafialnych, 18 Serii przeznaczonych dla maturzystów, 3 serie dla sióstr zakonnych. Przez ponad 20 lat był również diecezjalnym wizytatorem. Wielu kojarzy go także, jako niestrudzonego organizatora pielgrzymek do Stolicy Apostolskiej, Ziemi Świętej czy też w najrozmaitsze miejsca kultu Maryjnego. Niewątpliwie to pod jego rządami Sękowska Parafia rozkwitła tak w aspekcie duchowym, jak i organizacyjnym.

Nasz pasterz

Ksiądz Jubilat podkreśla, iż kapłaństwo to służba Bogu i ludziom, a każdy z parafian ma prawo poddawać ocenie swych duszpasterzy, z uśmiechem dodając, iż dobrze by było zasłużyć sobie na pozytywną ocenę. Co znamienne z ogromną pasją opowiada zarówno o sukcesach, ale także i o porażkach, które poniósł w okresie sprawowania probostwa w Sękowej. Z młodzieńczym zapałem snuje również plany na przyszłość- to wszystko świadczy o jednym: był, jest i zapewne zawsze będzie człowiekiem czynu, aktywnym robotnikiem winnicy Pańskiej. Takim go znaliśmy i znamy, na takiego zawsze możemy i liczyć, i za to oraz za 50 lat posługi podziękujmy Panu Bogu, nie zapominając też w codziennej modlitwie i osobie samego Księdza Prałata...

Ks. Stanisław Dziedzic, urodził się 8 maja 1934r. w Święcanach. Szkołę Podstawową oraz Gimnazjum ukończył w Bieczu. Po maturze, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, gdzie ukończył studia Teologiczne. 24 czerwca 1958r. obronił pracę magisterską, osiągnął tytuł magistra Teologii. W tym samym dniu przyjął święcenia kapłańskie. Swoją duszpasterską posługę rozpoczął w sierpniu 1958r. jako wikary w Krużlowej Wyżnej. W miejscowości tej spędził 6 lat. W 1964r. został przeniesiony do Sękowej, gdzie przez pierwsze dwa lata był wikarym, by później objąć probostwo, które sprawował, aż do przejścia na emeryturę w roku 2005. Za wybitne zasługi w dziedzinie ochrony zabytków, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, medalem „Zasłużony Kulturze- Gloria Artis", uhonorowano go też m. in. tytułem CONSERYATOR ECLESIAE oraz Nagrodą Brata Alberta.