Cmentarz wojenny nr 347 w Barcicach

Cmentarz wojenny nr 347 w Barcicach jest zabytkowym cmentarzem wojennym z okresu I wojny światowej. Znajduje się na cmentarzu parafialnym i stanowi odrębną kwaterę, położoną tuż przy głównej drodze. Od chodnika tej drogi oddziela go niski mur z kamienia łupanego, nakryty betonowym daszkiem. Pozostałą część ogrodzenia kwatery cmentarza stanowią słupki (na rogach murowane, pozostałe betonowe), pomiędzy którymi zawieszone są nisko zwieszające się grube łańcuchy żelazne. Furtkę stanowi niska żelazna bramka między dwoma betonowymi słupkami.

Projektantem cmentarza był Gustav Ludwig. Głównym elementem ozdobnym jest murowany z kamienia obelisk wkomponowany w mur cmentarza oddzielający go od chodnika. Od strony chodnika zamontowano na nim duży ażurowy krzyż żeliwny (jednoramienny, typu łacińskiego ) Od strony cmentarza na obelisku tym znajduje się drugi taki sam krzyż, pod nim inny, mniejszy. W podstawie krzyża umieszczone są dwie owalne metalowe tabliczki z nazwiskami i datą śmierci Juliusza Cieleckiego h. Zaremba (zm. 12.12.1914) oraz rotmistrza Jerzego Zaremby-Cieleckiego (zm. † 1979).

W obrębie kwatery cmentarnej znajdują się pojedyncze i zbiorowe mogiły, na których umieszczono niskie betonowe nagrobki z tabliczkami, zwieńczone żeliwnymi krzyżami. Są to krzyże dwóch rodzajów; jednoramienne typu łacińskiego i dwuramienne typu lotaryńskiego.
W 7 grobach zbiorowych i w 7 pojedynczych pochowano 41 żołnierzy, a wśród nich:
• 5 żołnierzy armii rosyjskiej,
• 36 żołnierzy armii austro-węgierskiej z 13 pułku piechoty, 32 i 34 pułku piechoty landwery, 24 pułku piechoty honwedu, 9 pułku dragonów, 13 pułku ułanów, 30 pułku strzelców. Wśród nich znajdował się Polak o Juluisz Zaręba-Cielecki
Cmentarz zachowany jest w bardzo dobrym stanie.

***

W listopadzie 1914 wojska rosyjskie gen. Aleksieja Brusiłowa zajęły całe te tereny, nacierając na południe, w stronę Karpat. 7 grudnia dowodzona przez generała Svetozara Boroevića 3 Armia austro-węgierska przeszła do ofensywy i 11 grudnia jej jednostki wypierając armię rosyjską dotarły na przedpola Nowego Sącza.