Cmentarz wojenny nr 133 w Bobowej jest austriackim cmentarzem wojennym z okresu I wojny światowej, wybudowany na terenie jego okręgu IV Łużna. Zaprojektowany przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego jako kwatera na cmentarzu parafialnym przy drodze głównej Bobowa - Stróże
Założony został na planie prostokąta i otoczony sztachetowym płotem żelaznym i kamiennymi słupami. Od ulicy na cmentarz prowadzą schody, wejście zamyka żelazna, dwuskrzydłowa brama z motywem krzyża. Głównym elementem cmentarza jest wysoki, około 10 metrowy żelazny, ażurowy krzyż z monogramem IHS, umieszczony na wbudowanym w południowo - zachodnią część ogrodzenia . O tym że i dzisiaj niektórzy zachwycają się misternością jego wykonania i formą świadczy fakt że na serpentynach drogi Zborowice – Siedliska wystawiono jego replikę (nieco niższą i w białym kolorze - patrz galeria).
Groby są rozmieszczone w rzędach prostopadłych do głównej alei cmentarza. Nagrobki mają formę żeliwnych krzyży łacińskich i lotaryńskich na których w ramce znajdują się tabliczki imienne.
W 141 grobach pojedynczych pochowano na nim 114 żołnierzy austro - węgierskich, 22 rosyjskich, 5 niemieckich oraz jedną osobę, której przynależności armijnej nie ustalono. Nie zidentyfikowano 48.
Cmentarz jesienią 2014 r. był remontowany i jest w bardzo dobrym stanie.
W obrębie kwatery znajdują się groby wojskowych z Bobowej: żołnierza AK Mieczysława Kowalskiego (*28. 10. 1914 + 28. 12. 1987), ppor. W.P. Wojciecha Sarkowicza (*08. 02. 1925 + 29. 10. 1951) oraz zmarłego w okresie międzywojennym st. sierż. Józefa Szczepanka (*24. 12. 1896 + 04. 08. 1925)
