Cmentarz wojenny nr 142 w Ostruszy

Cmentarz wojenny nr 142 w Ostruszy jest austriackim cmentarzem z okresu I wojny światowej, znajduje się na terenie okręgu IV Łużna. Cmentarz zaprojektował Jan Szczepkowski.
W północnej części Ostruszy, na szczycie niewielkiego, aczkolwiek stromego wzgórza, zarośniętego obecnie lasem i oddalonego od cmentarza nr 143 o około 500 m, znajduje się cmentarz wojenny nr 142.

Cmentarz założony jest na planie prostokąta o powierzchni około 500 m² Pierwotnie ogrodzony był płotem z drewnianych sztachet, dziś z oryginalnego wystroju zachował się tylko masywny czworoboczny obelisk oraz nagrobki w formie krzyży łacińskich i lotaryńskich z płaskownika z prostokątną ramką u podstawy, osadzonych na betonowych postumentach (na dzień dzisiejszy - kwiecień 2015 - po nagrobkach pozostały tylko same cokoliki bez krzyży) Groby rozmieszczone są symetrycznie względem głównej osi cmentarza. Centralny pomnik mieści się w najwyższej części, na betonowym tarasie. Szczególną uwagę zwraca piękna płaskorzeźba w formie medalionu z wykutym krzyżem maltańskim, datą 1914-1915 oraz gałązką oliwną. Płaskorzeźbę wykonano z lichego piaskowca, dlatego z każdym rokiem staje się ona coraz mniej czytelna. Podobnie zaciera się układ mogił, rozłożonych symetrycznie i opadających w dół zbocza; ich ślady często znaczy już tylko betonowy niski cokół. Od strony południowej wejście było zamykane drewnianą, jednoskrzydłową furtką.

W dwóch grobach masowych i w 110 pojedynczych pochowano 76 żołnierzy armii austro - węgierskiej i 49 z armii rosyjskiej poległych lub zmarłych w okresie od stycznia do maja 1915 r. Znane są nazwiska 12 pochowanych.
Cmentarz ten według przekazów miejscowych został wybudowany przez jednego jeńca włoskiego o niezwykłej sile, który nosił i obrabiał kamienne złomy. Zachował się w pamięci miejscowych jako pogodny człowiek, o mocno zarośniętym torsie. Odwiedzał okoliczne gospodarstwa, prosząc o pożywienie i pomagając w pracach. Kilkanaście lat po wojnie odwiedził Ostruszę, życzliwie przyjęty przez mieszkańców. Obecnie stan cmentarza jest katastrofalny, zniszczony słup − drogowskaz, wszystkie krzyże nagrobne utrącone, tabliczki imienne rozbite, pole grobowe zarośnięte. Brak tablicy informacyjnej. W terenie nic nie wskazuje na istnienie w tym miejscu cmentarza.

Dojazd: Od cmentarza nr 143 dalej drogą 100 m w górę doliny, do przydrożnej słupowej kapliczki wotywnej, (...). Tu schodzimy z drogi i pomiędzy zabudowaniami idziemy polną drogą prowadzącą w kierunku widocznego wzgórza porośniętego małym laskiem. (...)

Zdjęcia wykonałem 10 kwietnia 2015 r.