Były pułkownik lotnictwa, pilot bombowy, inżynier, literat, bohaterski bojownik o wolną Polskę, emigracyjny działacz społeczny.
Urodził sie 22 października 1916 roku w rosyjskim Saratowie nad Wołgą, w patriotycznej rodzinie Jana Ejbicha, podpułkownika Wojska Polskiego. Maturzysta Gimnazjum o.o Marianów na Bielanach, rok spędził na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie został absolwentem Szkoły Podchorążych lotnictwa.
Służył w polskim lotnictwie od stycznia 1938 r. Wybuch wojny zastaje go na najstarszym roczniku Szkoły Podchorążych Lotnictwa, Grupa Techniczna. Mianowany dekretem Prezydenta do stopnia podporucznika z przydziałem do pierwszego pułku wraz z rzutem technicznym przekracza granice rumuńską we wrześniu 39 roku i zostaje internowany w rumuńskiej Corabii nad Dunajem, poprzez Liban dostał się do Marsylii i Polskich Sił Powietrznych we Francji. W obozie w Auschwitz Niemcy mordują mu ojca i brata.
Po klęsce Francji służył w Anglii, gdzie został przydzielony jako pilot-rezydent do baz lotniczych szkolących personel powietrzny w bazach RAF-u: Castle Kennedy i Mona. W 1943 roku został przydzielony do 304 dywizjonu bombowego Ziemi Śląskiej im. Księcia Józefa Poniatowskiego jako pilot operacyjny z własną załogą. Po 44 lotach operacyjnych zakończył działania bojowe w stopniu kapitana (Flight Lieutenant) z wyróżnieniem trzykrotnie nadanego Krzyża Walecznych oraz wielu innych medali wojennych. Został odkomenderowany na wyższe studia politechniczne. Ukończył inżynierię elektryczną na Uniwersytecie Londyńskim,uzyskując w niej tytuł B.Sc.(inżynier licencjat) z specjalnością elektryczną. Następnie podjął pracę jako inżynier projektant urządzeń elektrycznych w firmie Westinghouse Brake and Signal.
11 kwietnia 1952 r. emigruje wraz z żoną Anną ( z domu Ujejska - były oficer WAAF, córka dowódcy Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, gen. Stanisława Ujejskiego) do Kanady, zamieszkał w Toronto. Rozpoczął pracę na stanowisku inżyniera w przedsiębiorstwach Canadian General Electric, Reliance Electric oraz Federal Pioneer Electric.
Członek wielu organizacji polonijnych zrzeszonych w Kongresie Polonii Kanadyjskiej, w których pełnił wiele funkcji społecznych, m.in.:
- prezes Skrzydła 430 „Warszawa” Stowarzyszenia Lotników Polskich (1970)
- prezes Koła 20 SPK w Toronto (1971)
- prezes ZG SPK (1983-85),
- prezes KPK Okręg Toronto (1971-73),
- członek Zarządu Gminy Pierwszej ZNP w Kanadzie (w latach prezesury Józefa Lisa i Romana Kornatowskiego),
- wieloletni członek Dyrekcji Prasowej „Głosu Polskiego”,
- dyrektor Funduszu Wieczystego Milenium Polski Chrześcijańskiej (w latach prezesury Teodora Barankiewicza),
- prezes Funduszu Wieczystego Milenium (1999-2002).
Bohdan Ejbich przez szereg lat redagował w „Głosie Polskim” własne kolumny „Między nami” oraz „Pod kątem widzenia”, poruszając w ponad tysiącu felietonów sprawy polonijne na tle wydarzeń w starym kraju. Publikuje również reportaże okolicznościowe, których motywem bieżącym były niejednokrotnie wspomnienia lotników lub reminiscencje ze Lwowa.
W latach 1984-88 publikuje w torontońskim „Echu Tygodnia” ponad 150 felietonów i rozważań w cyklu zwanym „Faramuszki”.
Autor wielu książek wydanych w Kanadzie:
- Wspomnienia stalowego munduru (1977),
- W rozbitym szkle (1978),
- Kochanek siódmej wdowy (1981),
- Wytrwali do końca (1983),
- Kawalerowie przestworzy (1985),
- Gdzie niebo się kończy (1987, w Polsce 1999),
- Wiatr od Lwowa (1989),
- Fraszki, bajki oraz polonijne ballady (1990),
- Sława i popiół (1993),
- Lotniczy łut szczęścia (2004).
- Trzystaczwartacy (2011)
Książkę tą otrzymałem od Pana Płk. Ejbicha rewanżując się swoją książką pt ,,Odwaga i Nadzieja"
Większość z tych tytułów to zbeletryzowane lecz nadal prawdziwe wspomnienia, przygody i opowieści lotników z II wojny światowej, służących w polskich dywizjonach RAF-u na Zachodzie.
Odznaczenia polskie: Kawalerski Order Odrodzenia Polski, trzykrotnie nadany Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, trzykrotnie Medal Lotniczy, Krzyż Kampanii Wrześniowej, Krzyż Czynu Bojowego, cztery angielskie medale (za bitwę o Atlentyk, Defence Medal i War Medal), liczne wyróżnienia kombatanckie, dyplomy uznania za pracę społeczną w Kanadzie, Złota Odznaka KPK i wiele innych.
Prywatnie interesował się literaturą, historią lotnictwa i malarstwem.
Zmarł 17 grudnia 2013 roku w wieku 97 lat. Pogrzeb odbył się 23 grudnia 2013 r. w Toronto.
Żegnaj Wielki Człowieku, odpoczywaj zasłużenie po trudnym i wspaniałym życiu!
