Zadziwił dzieci i młodzież wspaniałym pokazem iluzji !
Uświetnił swoim występem imprezę z okazji Dnia Babci i okazał się to przysłowiowy strzał w dziesiątkę. Ze zdumienia przecierali bowiem oczy nie tylko najmłodsi, ale także i ci z gimnazjum oraz grono pedagogiczne, którzy wiele w życiu widzieli, ale takich sztuczek nie mieli dotąd okazji podziwiać. Z uznaniem kiwali głowami i podziwiali że w swej sztuce jest biegły jak mało kto. Spalane chusteczki zamieniał w banknoty, wyciągał kolorowe wstążki z uszu naszych uczniów, rozmnażał i barwił przedmioty, angażując do scenicznych działań mlodzież. Nikt z nich nie umiał racjonalnie wytłumaczyć jak to możliwe, że z dziesięciu monet schowanych w dłoni ucznia nagle robi się czternaście, choć chwilę wcześniej, na oczach czujnej publiczności, skrupulatnie policzyła każdą złotówkę. - Zatrudnimy pana w księgowości - żartowali nauczyciele. - Zapewniam, że gdybym naprawdę potrafił pomnażać gotówkę, to chętnie bym się nią z wami podzielił - odpowiedział Wiesław Jaśkowski. Artysta musiał bisować, choć iluzjonistom nie zdarza się to często. Pan Wiesław Jaśkowski, w latach 70 z grupą przyjaciół założył cyrk w Gorlicach. Jest absolwentem legendarnego Państwowego Studium Cyrkowego w Julinku. Wiele lat mieszkał we Włoszech, a występował m. in. w klubach nocnych Moulin Rouge, Gattopardo i Carousel. Iluzją na najwyższym światowym poziomie zachwycał m. in. publiczność USA, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Chin, Tajwanu, Cypru i Szwajcarii.
| ||
Sukcesy sportowe i organizacyjne podczas IX Międzynarodowego Memoriału w skoku wzwyż. IX Międzynarodowy Memoriał im Władysława Tokarza w skoku wzwyż, odbył się w dniu 28 stycznia 2011 r. w Zespole Szkół w Sękowej, startowało około 60 zawodników w tym 26 dz. z 6 klubów Polski Południowej oraz reprezentacja Klubu SSK JAS z Bardejowa ( Słowacja). Przybyli liczni goście: wójt Gminy Sękowa Małgorzata Małuch, Przew. Rady Gminy Sękowa Maria Wyżkiewicz, Z-ca Przew. Rady Gminy Kazimierz Tenerowicz.
Rodzinę Władysława Tokarza reprezentowała żona Pani Jadwiga Tokarz i syn Miłosz Tokarz. Otwarcia i zamknięcia zawodów dokonał Dyr. Zespołu Szkół w Sękowej Bogusław Diduch. Wysłuchano hymnów obu krajów, śpiewany przez tercet naszych uczennic, które póżniej wykonały współczesny taniec. Podczas ceremoni otwarcia zawodów Pani Wójt wręczyła cenne nagrody zawodnikom UKS ,,Maraton" Sękowa, za wybitne osiągniecia sportowe w roku 2010 oraz za promowanie naszej gminy na stadionach Polski i Słowacji! Duży sukces odnieśli zawodnicy UKS ,,Maraton" Sekowa, wśród gimnazjalistów całe podium było zajęte przez naszych zawodników, wygrał Tomek Czaja z nowym rekordem życiowym - 178 cm, drugi Damian Chwałyk o 2 cm mniej a brąz zdobył Maciek Skrobot z wynikiem 165 cm. Wśród chłopców ze SP drugie miejsce zajął Pudło Bartek - 130 cm a brąz Rolak Patryk - 125 cm, dziewczynki w tej kategorii spisały się jeszcze lepiej, wygrała Rachel Łucja wynikiem 128 cm, która pokonała swoją koleżankę klasową Gawlik Gabrysię po dogrywce - 125 cm Medale zdobyli też zawodnicy z Bardejowa, Lipinek i Krakowa | ||
Koncert kolęd na "Szlaku Architektury Drewnianej" Koncert kolęd na "Szlaku Architektury Drewnianej " w Kościele pw. św. Filipa i Jakuba Apostołów w Sękowej w dniu 29 stycznia 2011 r. o godz. 17:30. Prezes Zarządu Małopolskiej Organizacji Turystycznej oraz Wójt Gminy Sękowa mają zaszczyt zaprosić wszystkich zainteresowanych fake taschen kaufen na koncert kolęd na „Szlaku Architektury Drewnianej” w wykonaniu Artysty „Piwnicy pod Baranami” Piotra „KUBY” Kubowicza z towarzyszeniem Andrzeja Nowaka, który odbędzie się w Kościele pw. św. Filipa i Jakuba Apostołów w Sękowej w dniu 29 stycznia 2011 r. o godz. 17:30. Serdecznie zapraszamy.
Zobacz relację filmową RTvG - Koncert kolęd na "Szlaku Architektury Drewnianej"
| ||
Henryk Mikowski polował z jastrzębiem !!
Owa szmata to paralotnia, a autor powyższych słów, sękowianin Henryk Mikowski, siedział przede mną dobre dwie godziny i z pełnym entuzjazmem próbował mnie przekonać, że taki lot, to jest to coś, czego warto spróbować. - Musi pani wiedzieć, że owa szmata - nie lubię tego określenia, ale niech już będzie - ale potocznie wśród paralotniarzy nazywa się to skrzydło, a „krzesełko" na którym siedzi paralotniarz, to uprząż. Cała sztuka latania polega na tym, że szuka się stromego, odkrytego zbocza z którego rozpoczyna się lot. Prądy powietrza powinny nas unosić. W zasadzie od tego zaczyna się przygoda z paralotniarstwem - opowiada. Skąd to się wzięło u niego? Żadne fascynacje filmami czy książkami, żadne dziecięce próby skakania z drzewa i machania rękoma. Po prostu, jako dorosły mężczyzna postanowił zrobić specjalny kurs paralotniarstwa, a po nim kupić potrzebny sprzęt. - Była niedziela. Zima, piękne słońce, mróz i powietrze jak kryształ. Stwierdziłem, że to jest ten dzień. Spakowałem wszystko do samochodu i nie mówiąc nic nikomu pojechałem do Radocyny. Oczywiście wcześniej zrobiłem rekonesans - z której okolicznej górki można by sfrunąć. Padło właśnie na Radocynę.
To, co wówczas robił, nazywa się lataniem swobodnym. Polega to na tym, że lotniarz wykorzystuje prawa fizyki i meteorologii. Wiadomo bowiem, że ciepłe powietrze zawsze unosi się do góry. Powstają wówczas liczne prądy wznoszące, które utrzymują niejako lotnię w powietrzu. Czasem bywa ich tak dużo, że można przelecieć wiele kilometrów. Zazwyczaj jednak w naszym terenie z niskimi górami jest to co najwyżej kilkaset metrów.
By jednak spojrzeć ptakom w oczy, potrzeba trochę więcej czasu. Z kolei, by utrzymać się w powietrzu dłużej niż 20 se¬kund, konieczny stał się napęd mechaniczny lotni. I tak nasz bohater stał się motopa-ralotniarzem. Dzięki silnikowi może startować z dowolnego miejsca i latać, na ile starczy mu paliwa w baku. Dzięki temu mógł towarzyszyć jastrzębiowi wpolowaniu...
- Rzeczywiście stało się tak, że spotkałem się z ptaszyskiem.
Przez kilka minut krążyliśmy blisko siebie. Ja z zachwytem wpatrywałem się w niego, on zaś zupełnie nie zwracał na mnie uwagi. Z boku mogło wyglądać to tak, jakbyśmy wspólnie polowali. W końcu chyba mu się znudziło moje towarzystwo i poleciał załatwiać swoje sprawy - opowiada ze śmiechem.
Mało kto wie, że Mikowski jest nie tylko pierwszym w Gorlickiem paralotniarzem, ale i pierwszym, który skonstruował specjalny kask z kamerą. Wszystko dlatego, że podczas lotu trzeba mieć wolne ręce, by móc sterować lotnią, nie da się jednocześnie trzymać czegokolwiek. Fakt cała konstrukcja waży kilka kilogramów i po założeniu na głowę mocno się to odczuwa. To, co przez lata obserwowałem z perspektywy ziemi, z powietrza wygląda zupełnie inaczej. Chociażby miasto. Na filmach z trudem wyławia się szczegóły. Ratusz nie jest wcale tak wysoki, wtapia się w ogromną liczbę innych budynków. Nie jest tak wyeksponowany, jak wydaje się to z ziemi.
Pytany o najdziwniejszą przygodę, która mu się przydarzyła z oporem opowiada o tym, jak zrobił kolegom niespodziankę. Lecąc nad ich domem zrzucił buteleczkę z procentowym małym co nieco. Niestety, okazało się, że musi poćwiczyć trafianie do celu, bowiem buteleczka zamiast na stóg słomy spadła na ziemię. Rozbiła się. Koledzy mocno się rozczarowali...
źródło: Gazeta Gorlicka - Halina Gajda
| ||
Kolędnicy misyjni kolędują w parafii sękowskiej Tradycja kolędowania w Polsce jest bardzo znana i sięgająca dość odległego czasu. Od kilkunastu lat w Polsce tworzy się nowa tradycja - a jest ona związana z odwiedzinami kolędników, którzy kwestują na rzecz swoich rówieśników z krajów misyjnych, gdzie często nie tylko brakuje podstawowych dóbr, ale przede wszystkim nie są respektowane podstawowe prawa człowieka, jak również prawa dzieci.
Uczniowie Szkoły Podstawowej w Sękowej i Siar już drugi rok włączają się w dzieło kolędowania misyjnego, zbierają datki na projekty realizowane przez polskich księży na misjach w Afryce i Ameryce Południowej.
Jak poinformowała organizatorka przedsięwzięcia katechetka Pani Anna Bernasińska, akcja ma charakter religijny i wychowawczy, zebrane pieniądze będą przeznaczone na leczenie dzieci, funkcjonowanie szpitali, prowadzenie przedszkoli, ośrodków katechetycznych i dożywianie najmłodszych.
|
