Newsy:

Ostatnia sesja VI kadencji Rady Gminy Sękowa

30 października br. w Ośrodku Wczasowo – Leczniczym w Wapiennem odbyła się ostatnia sesja rady Gminy Sękowa w tej kadencji. Sesja składała się z dwóch części: roboczej i uroczystej.
Porządek obrad w części roboczej zawierał 16 punktów, w tym 9 projektów uchwał. Na szczególną uwagę zasługuje uchwała w sprawie przyjęcia Strategii Rozwoju Gminy Sękowa na lata 2014 – 2020. Strategia to dokument zawierający wizję, misję kierunki rozwoju, cele strategiczne i operacyjne oraz otwarty katalog kierunków działań. W oparciu o ten dokument samorząd realizuje obowiązek prowadzenia polityki rozwoju lokalnego. Dokument ten określa cele rozwoju i stwarza ramy dla przyszłych projektów, ale nie wskazuje precyzyjnie co i z jakich środków zostanie zrealizowane.
Na sesji tej ze względu na kończącą się kadencję nie było dwóch stałych punktów: interpelacji oraz zapytań i wolnych wniosków.

O godzinie 13.00 rozpoczęła się część uroczysta na którą przybyli zaproszeni goście. Przewodnicząca Rady Gminy Maria Wyżkiewicz w swoim wystąpieniu powitała gości i w bardzo wielkim skrócie powiedziała o zmianach społeczno - gospodarczych w naszej gminie w ciągu ostatnich 4 lat. Następnie podziękowała wszystkim, którzy na wielu płaszczyznach współpracowali z Radą Gminy Sękowa i poprzez to współdziałanie przyczynili się do rozwoju tej gminy. Szczególne podziękowania skierowała do Pani Wójt Małgorzaty Małuch, Pani Sekretarz Zofi Rowińskiej, Pani Skarbnik Joanny Drypczak i pracowników Urzędu Gminy.

Następnie głos zabrała Pani Wójt prezentując dorobek ostatnich 4 lat, złożyła też podziękowania radnym , swoim pracownikom i społecznikom. W tej części sesji głos zabrali również goście: burmistrz Gorlic Witold Kochan i ksiądz Proboszcz z Sękowej Janusz Kurasz.
Podczas tej uroczystej sesji radni VI kadencji otrzymali z rąk Przewodniczącej Rady, Pani Wójt i Pani Sekretarz listy z podziękowaniem za 4 letnią pracę, albumy p.t „Piękna ziemia gorlicka” i po jednej symbolicznej róży. Serdeczne podziękowania za osiemnastoletnią pracę w samorządzie przekazano Panu Wiceprzewodniczącemu Kazimierzowi Tenerowiczowi.

Ostatnia sesja VI kadencji Rady Gminy Sękowa - 30.10.2014 r.

Andrzej Stasiuk spotka się z Czytelnikami w MBP w Gorlicach

Szanowni Państwo, Miejska Biblioteka Publiczna im. Stanisława Gabryela w Gorlicach ma przyjemność zaprosić Was na spotkanie z niezwykłym Autorem i równie niezwykłą książką.
Wschód Andrzeja Stasiuka to wyjątkowa, hipnotyczna, wręcz medytacyjna opowieść, w której wspomnienia dzieciństwa spędzanego na Podlasiu u dziadka, babki, licznych ciotek i wujów, mieszają się z barwnymi opisami wschodnich podróży dorosłego już Autora. Rosja, Chiny, Mongolia. Wszystko to podane jest orologi replica italia w gęstym sosie trafnych geopolitycznych spostrzeżeń, które łączą się z refleksją nad kondycją społeczną świata schyłku.
O książce będziecie mogli Państwo porozmawiać z Autorem 6 listopada 2014 r. o godz. 18.00 w Sali „Pod Sową” MBP w Gorlicach. Współorganizatorem wydarzenia jest księgarnia „Mieszko” Wojciecha Patrzyka. Wspólnie zapraszamy Państwa w podróż na Wschód.
Źródło: TerazGorlice.pl

Andrzej Stasiuk urodził się w 1960 roku w Warszawie. Mieszka w Wołowcu w Beskidzie Niskim (Gmina Sękowa, pow. Gorlice) Prozaik, eseista. Autor Murów Hebronu, Dukli, Opowieści galicyjskich, Dziewięciu, Jadąc do Babadag, Taksimu, Dziennika pisanego później, Grochowa, Nie ma ekspresów przy żółtych drogach i kilku innych książek. Laureat paru nagród, ostatnio Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica 2008, Nagrody Literackiej Gdynia 2010, Nagrody Forum Ekonomicznego i Miasta Krakowa Nowa Kultura Nowej Europy im. Stanisława Vincenza 2011 oraz Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2011 w dziedzinie literatury.
Jego książki są tłumaczone na niemal wszystkie europejskie języki, a także na koreański.

Październikowe rocznice Dmitrija Bortniańskiego

Dmitrij Stiepanowicz Bortniański ( Dmytro Stepanowycz Bortniański) ur. 28 października 1751 w Głuchowie, zm. 10 października 1825 w Sankt Petersburgu) − rosyjsko-ukraiński kompozytor, śpiewak i dyrygent pochodzenia polskiego. Ród Bortniańskich wywodzi się z Łemkowszczyzny, ze wsi Bartne (łem. Bortne). Ojciec kompozytora, Stefan Szkurat, osiadły na Ukrainie w Głuchowie, zmienił nazwisko na bardziej szlachecko brzmiące Bortniański (od nazwy rodzinnej wsi). Matka kompozytora pochodziła z rosyjskiego rodu szlacheckiego Tołstych.
Podstawy wykształcenia muzycznego otrzymał Bortniański w Głuchowie, w istniejącej tu od 1740 r. szkole śpiewaków cerkiewnych. Od 1759 r. śpiewał w carskiej kapeli chóralnej w Petersburgu. Tu uczył się śpiewu i teorii muzyki, a ponadto kompozycji u Baldassara Galuppiego. Po wyjeździe Galuppiego z Petersburga Bortniański kontynuował u niego studia w Wenecji.

W latach 1769-1779 przebywał w Wenecji, Bolonii i Rzymie. Podczas pobytu we Włoszech napisał szereg kompozycji religijnych do tekstów łacińskich oraz wystawił trzy opery (Creonte, Quinto Fabio, Alcide), które spotkały się u współczesnych z dużym uznaniem. Po powrocie do Rosji został dyrygentem carskiej kapeli chóralnej, a od 1796 r. dyrygentem muzyki wokalnej i kierownikiem tejże kapeli. Działając na tym stanowisku, napisał wiele kompozycji religijnych i przyczynił się do znacznego podniesienia poziomu zespołu chóralnego. Ponadto Bortniański był związany z nadwornym zespołem muzycznym carewicza Pawła w Gatczynie i Pawłowsku. Tu kierował oprawą muzyczną wszelkich uroczystości dworskich, uświetniajac je własnymi kompozycjami, pisanymi na użytek dworu (opery, utwory kameralne).

Bortniański jest najwybitniejszym kompozytorem rosyjskiego kręgu kulturowego XVIII w. Jego styl operowy opiera się na zdobyczach osiemnastowiecznej opery osiemnastowiecznej. Świadczą o tym obszerne arie z rozległymi partiami recytatywu akompaniowego i płynna melodyka typu bel canto. Tradycje rodzime przejawiają się w szerokim wykorzystywaniu chórów. Późniejsze opery, wystawione na dworze carewicza Pawła w wykonaniu amatorów ("Sokoł", "Święto seniora", "Syn-konkurent lub nowoczesna Stratonika"), wykazują wpływy francuskiej opery komicznej. Twórczość instrumentalna Bortnianskiego ma wyraźne powiązania z muzyką klasyczną (np. Mozarta). Uwidacznia się to zarówno w formie, jak i w przejrzystej fakturze. Melodyka części powolnych jego sonat i innych utworów instrumentalnych nosi cechy stylu bel canto i odznacza się charakterem melancholijno-sentymentalnym. Twórczość religijna Bortniańskiego reprezentuje szczytowe osiągnięcie rosyjskiej muzyki cerkiewnej XVIII w. Najbogatszą dziedzinę tej twórczości stanowią wielogłosowe koncerty religijne a capella. Są to obszerne kompozycje złożone z trzech lub czterech części, kontrastujących ze sobą pod względem tempa, faktury i typu melodyki.

Kompozytor przeciwstawia partie solowe, duety lub tercety partiom chóralnym, części szybkie – częściom powolnym. Monumentalne pod względem brzmieniowym finały mają niekiedy formę fugi. W melodyce koncertów kompozytor wykorzystuje zwroty zaczerpnięte ze starocerkiewnych śpiewów znamiennych, łącząc je ze zwrotami typowymi dla pieśni ukraińskich i rosyjskich oraz włoską kantyleną operową. Brzmienie chórów świadczy o doskonałym opanowaniu przez Bortnianskiego techniki chóralnych śpiewów cerkiewnych. Szczególnie interesujące są pod tym względem koncerty na dwa chóry. Koncerty religijne Bortnianskiego cieszyły się w Rosji popularnością przez cały XIX w. Mimo zaniechania ich wykorzystania w praktyce liturgicznej są wykonywane na koncertach do dzisiaj. Mistrzostwo zastosowanej w nich techniki polifonicznej podziwiał Hector Berlioz. Obecnie twórczość Bortnianskiego przeżywa swój renesans w repertuarze rosyjskich i ukraińskich instytucji muzycznych. O przynależność narodową i kulturalną kompozytora od wielu lat spierają się naukowcy rosyjscy i ukraińscy.

Askold Smirnow
St-Petersburg

Prawosławna Parafia w Bartnem i cała wieś Bartne w dniu 8 sierpnia 2009 r. obchodziła wyjątkową uroczystość. W ramach imprezy pod nazwą„Małopolskie korzenie Dymitra Bortniańskiego” poświęcono nowy ołtarz w cerkwi p.w. św. Kosmy i Damiana oraz odsłonięto i poświęcono pomnik Dymitra Bortniańskiego.

W Bartnem - gmina Sękowa, skąd wywodzą się korzenie Dymitra Bortniańskiego, odbyły się w sobotę 8 sierpnia 2009 roku uroczystości poświęcenia nowego ołtarza w cerkwi. św.św. Kosmy i Damiana z 1928 roku oraz pomnika wybitnego kompozytora muzyki cerkiewnej. Przed św. Liturgią arcybiskup przemysko-nowosądecki Adam z biskupem gorlickim Paisjuszem włożyli do obmytego wonnościami i poświęconego ołtarza cząsteczkę relikwii św. Maksyma Gorlickiego. Drewniany prestoł w kształcie okrętu, według miejscowej tradycji, został wykonany przez braci Wal z Ropicy Górnej. Inicjatywę budowy pomnika wspomogli finansowo obecni i dawni parafianie, ich potomkowie, zamieszkujący w Zimnej Wodzie, Liścu, Lubinie i Stanach Zjednoczonych oraz gmina Sękowa i urząd marszałkowski.

Autorem projektu i wykonawcą monumentu jest Zbigniew Tohl, gorlicki artysta rzeźbiarz. Pomnik wyrasta z kamienia niczym muzyka Bortniańskiego z jego korzeni, z jego łemkowskiego serca – mówi o. Mirosław Cidyło, proboszcz parafii w Bartnem. Wieś była niegdyś słynnym ośrodkiem kamieniarstwa, tu powstawały żarna, młyńskie kamienie oraz kapliczki i nagrobki.

Ród Bortniańskich pochodzi ze wsi Bartne (łem. Bortne – przyp. red.), gdzie używał rodowego nazwiska Szkurat – mówił o. Mirosław Cidyło. Pradziad kompozytora był sołtysem królewskiej wsi, opartej na prawie wołoskim, a także ławnikiem w sądzie, co pozwoliło kształcić dzieci. Jego dziad zajmował się handlem i dorobił się niewielkiego majątku. Do tego fachu przyuczał również syna Stefana, którego posyłał w sprawach handlowych i zagranicę, również na Ukrainę. Los przywiódł Stefana do Głuchowa, w którym kupił dom. Tam też ożenił się w 1749 roku. Z tego małżeństwa w 1751 roku urodził się syn Dymitr.

70. Rocznica Akcji ,,Burza”. Patriotycznie w Dąbrach

19 października 2014 r. w miejscowości Rzepiennik Strzyżewski w przysiółku Dąbry, w pow. tarnowskim, odbyła się uroczystość z okazji 70. Rocznicy Akcji ,,Burza” i tragicznej śmierci oddziału REGINA II, Batalionu ,,Barbara” 16 Pułku Armii Krajowej.
Przy pięknej słonecznej pogodzie, na cmentarzu wojskowym, wśród 18 mogił poległych partyzantów w dniu 17.10.1944 r. w walce z hitlerowskim najeźdźcą o wolność ojczyzny, odprawiona została Msza Św. Uczestniczyli kombatanci, władze wojewódzkie, powiatowe i samorządowe, harcerze, uczniowie, oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy z różnych miejscowości m.in. delegacja z Sękowej, która oddała hołd poległym partyzantom.

W przemówieniu okolicznościowym głos zabrał jeden z ostatnich żołnierzy Batalionu ,,Barbara” płk. dr Jerzy Pertkiewicz, który odczytał list od Prezydenta Tarnowa.
Przeprowadzono Apel Poległych, podczas czytania nazwisk poległych partyzantów, harcerze trzymający wartę przy grobie składali symboliczną różę.

Po uroczystościach na cmentarzu, odbył się przemarsz pod pomnik partyzantów, gdzie złożono wieńce i wiązanki kwiatów.
Podniosła atmosfera oraz obecność świadków i uczestników tych wydarzeń na pewno na długo zapadnie w sercach i pamięci młodych ludzi, którzy swoją obecnością na uroczystości dali świadectwo przywiązania do takich wartości, jak Bóg, Honor i Ojczyzna

PS

W lecie 1944 r. na terenie Ziemi Tarnowskiej działał batalion partyzancki ,,Barbara” 16 pp A.K. W skład batalionu wchodziła 3 komp. Regina. Po bitwie pod Jamna 25.09.1944 r. została podzielona na dwa samodzielne oddzialy. Odział ,,Regina 2” dowodzony przez por. Z. Bosowskiego ps. ,,Kajetan” został o świcie 17.10.1944 r. zdradziecko osaczony w stodole na Dąbrach. W bitwie poległo 18 żołnierzy a 9 zginęło w w obozie w Gross – Rosen.

70. Rocznica Akcji ,,Burza” Patriotycznie w Dąbrach - 19.10.2014 r.

Wieczór poezji Jerzego Harasymowicza w Bartnem

19 października 2014 r. w cerkwi greckokatolickiej p.w. śśw. Kosmy i Damiana w Bartnem, odbył się wieczór poezji Jerzego Harasymowicza. Wiersze recytował Przemysław Sejmicki – aktor Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie w opracowaniu muzycznym Bogusława Diducha i Wiesława Lewka, znanych artystów w naszym środowisku.
Do cerkwi - muzeum przybyli liczni koneserzy poezji Jerzego Harasymowicza, którzy wysłuchali recytacje i muzykę następujących utworów: W Lesie Listopadowym, Bartne, Łabowa, Tylicz, Pozwólcie Słowikom na koncert oraz List

PS

Jerzy Harasymowicz-Broniuszyc urodził się 24 lipca 1933 r. w Puławach. Był bardzo popularnym polskim poetą.
Tworzył i mieszkał w Krakowie, założył tu grupę literacką "Muszyna"(1957-1963), był współzałożycielem grupy "Barbarus.
Debiutował tomikiem Cuda(1956). Opublikował kilkadziesiąt zbiorów, zyskując znaczną popularność np. Wieża melancholi(1958), Mit o świętym Jerzym(1959).Barokowe czasy(1979), Wiersze miłosne(1979)

Wiele miejsca poświęcił przyrodzie karpackiej oraz kulturze łemkowsiej i ruskiej, folklorowi prowincji, malowniczym miasteczkom, kulturze średniowiecza i baroku, baśniowym postaciom i zdarzeniom.
Uznany przez krytykę za twórcę, który przyczynił się do odnowienia poezji polskiej po 1956r.
Zmarł 21 sierpnia 1999 w Krakowie. Jego prochy rozsypano nad bieszczadzkimi połoninami, a symboliczny grób stanowi pomnik marvel disfraces w kształcie bramy na Przełęczy Wyżnej. W Krakowie, na bramie Cmentarza Salwatorskiego znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Poecie.