XVIII uroczysta sesja Rady Gminy Sękowa

Ostatnia sesja Rady Gminy Sękowa w 2012 r. odbyła się 28 grudnia, rozpoczęła się od mszy św. w kościele parafialnym w Sękowej, którą odprawił ks. proboszcz Janusz Kurasz.
Po Mszy Św. w sali obrad GOK w Sękowej odbyła się część robocza sesji, na której obecny był wice starosta Gorlic Karol Górski, złożył wszystkim noworoczne zyczenia.

Po godz. 14.00 rozpoczęła się uroczysta część sesji, na którą przybyli Kierownicy Jednostek Organizacyjnych, Pracownicy Urzędu Gminy oraz Sołtysi.
Przybyłych gości powitała Pani Maria Wyżkiewicz - Przewodnicząca Rady Gminy Sękowa, zebrani obejrzeli świąteczny program artystyczny w wykonaniu młodzieży z I klasy gimnazjum w Sękowej, pod kierunkiem pani Joanny Podstołowicz - Hojdak i Barbary Grzegorzek.

W obydwu częściach sesji uczestniczyła Pani Wójt i Pani Sekretarz naszej gminy. Następnie Pani Przew. podziękowała wszystkim, którzy w kończącym się roku przyczynili się do rozwoju gminy.
W dalszej kolejności swojego wystąpienia Przewodnicząca Rady złożyła wszystkim obecnym życzenia noworoczne.
W kolejnym punkcie głos zabrała Pani Wójt Małgorzata Małuch, która bardzo zwięźle scharakteryzowała kończący się rok i również złożyła przybyłym gościom i Radzie Gminy noworoczne życzenia.

Akcentem kończącym tą część był obiad i świąteczne ciasto.

XVIII Sesja Rady Gminy Sękowa - 2012-12-28

www.sekowa.info dziękuje za świąteczne życzenia

Przez cały przedświąteczny tydzień portal sekowa.info otrzymał życzenia świąteczne, a do dziś pocztą TP (kartki świąteczne) przesłali: ( w kolejności otrzymania)

Chris Mackey - Anglia
Frances & Derek Gates - Sydney (Australia)
Grażyna i Jacek Kruk - Kraków
Paweł Kukurowski - Wrocław
Marzena i Tadeusz Mroczko - Wałcz
Rodzina Wichrowskich i Karasińskich z Warszawy
Zbigniew Ożga - Wrocław
Barbara i Aleksander Guterch - Warszawa
Kazimierz Sacha - Gorlice
mjr. Antoni Tomiczek - Rybnik
Małgorzata Małuch - wójt i Maria Wyżkiewicz - Przew. Rady Gminy Sękowa
Michał Omylak junior z Rodziną - Wrocław
Wojciech Zmyślony - Wrocław

Drogą mailową przesłali:

Janusz Drzymała - Kanada, Piotr Mrazek - Warszawa, Anna i Bohdan Ejbich - Kanada, F-ma ,,POLANIK" - Piotrków Trybunalski, Anna i Bogusław Diduch - Gorlice, prof. Jan Widacki - Kraków, Katarzyna Kullman - Warszawa, Ralph Hubner - Szwajcaria, Joanna Puścizna - Dominikowice, dr. Stefan Mercik - Gliwice, Aleksander Wietrzyk - Biesna, Agnieszka Golak - Śrem, Roman Trojanowicz - Gorlice, ppłk. Szczepan Kurpisz - Kraków, Alicja Grabowska - Częstochowa, Tomasz Sikorski - Warszawa, Dyr. i pracownicy Muzeum "Dwory Karwacjanów i Gładyszów" - Gorlice, Agnieszka Peczke - Sękowa, Michał Diduch Gorlice, Stefan Rzewuski - Morawica, Marek Podraza - Gorlice, Szymon Serwatka - Kraków, Wiesław Perucki - Rabka Zdrój, Kamila Rożek - Brodnica, Stefan Glądys - Kraków, Portal ,, Niebieska Eskadra" - Polska, Kazimiera Siokało - Grybów, Stanisław Gruszkowski - Gorlice, Ivan Dzuriš - Bardejów (Słowacja), Stanisław Karaś - Łapanów, Tomasz Zwierzyk - Dębica, Dorota i Jerzy Kaduszkiewicz- Kraków, Sławomir Jarczewski - Kalisz, Reinhold Perl - Niemcy, Anna i Tadeusz Krzystek - Anglia, MZLA - Kraków, Anna i Janusz Bujnowscy - Kanada,

Drogą tel. oraz poprzez listy i SMS, życzenia świąteczne przesłali:

* ppłk. Zygmunt Ottenbreit - Mierzęcice - Katowice
* Jerzy Dziedziak - Gorlice
* Agnieszka i Paweł Śliwa - Lipinki
* Ryszard Burda - Gorlice
* Elżbieta Żołędowska - Węgrów
* Tomasz Sikorski - Warszawa
* Kazimierz Mazurek - Zgorzelec

Za wszystkie życzenia świąteczne i noworoczne serdecznie dziękuje.

BOŻE NARODZENIE 2012

Wszystkim mieszkańcom naszej gminy oraz tym którzy tu zaglądają, składam serdeczne życzenia, zdrowia, pogody ducha, spełnienia wszystkich marzeń, aby przy świątecznym stole nie zabrakło światła i ciepła rodzinnej atmosfery, a Nowy Rok 2013 niósł ze sobą szczęście i pomyślność.
Życzę aby wszystkie dni w roku były tak piękne jak ten jeden wigilijny wieczór, aby Wasze twarze i twarze Waszych najbliższych zawsze rozpromieniał uśmiech, a gwiazda betlejemska prowadziła Was ku szczęściu.

ŻYCZY WŁAŚCICIEL TEGO PORTALU - ALEKSANDER GUCWA

Podsumowanie projektu ,,Aktywność zawodowa młodych szansą na lepszą przyszłość"

W dniu 20 grudnia 2012 roku odbyło się w Ośrodku Wczasowo – Leczniczym w Wapiennem spotkanie podsumowujące projekt „Aktywność zawodowa młodych szansą na lepszą przyszłość” realizowany przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Sękowej w 2012 roku. W spotkaniu udział wzięli Wójt Gminy Małgorzata Małuch, Przewodnicząca Rady Gminy Maria Wyżkiewicz, Radni oraz pracownicy pracujący przy realizacji projektu. Podsumowanie projektu prowadził kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sękowej Michał Diduch.

Spotkanie miało na celu przedstawienie zrealizowanego w 2012 roku projektu, podziękowanie uczestnikom i relojes de imitacion wszystkim osobom pracującym przy wdrażaniu jego założeń w Gminie Sękowa. Całkowita wartość projektu wykonywanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki opiewała na kwotę 178.440,04 zł. z czego 23.076,68 zł. stanowił wkład gminy. Ze wspomnianych środków sfinansowano szkolenia dla mieszkańców jak również z wkładu własnego gminy ufundowano stypendia za uczestnictwo w kursach zawodowych.

Projekt miał na celu zaktywizowanie bezrobotnych mieszkańców Gminy Sękowa do podniesienia kwalifikacji zawodowych. W projekcie zorganizowano następujące szkolenia zawodowe:

• Kurs prawa jazdy kat. C
• Przedstawiciel handlowy z kursem prawa jazdy kat. B
• Sprzedawca z obsługą komputera i kasy fiskalnej
• Kosmetyczny
• Kurs operatora koparko – ładowarki
• Kurs kucharz małej gastronomii

Podsumowanie projektu ,,Aktywno¶ć zawodowa młodych... kliknij

Porucznik broni pancernej Zbigniew, Stanisław Mrazek

Porucznik broni pancernej rez. Zbigniew, Stanisław Mrazek, ps. „Aminius”, ,,Ropita”, urodził się 30 stycznia 1908 r. w Męcinie Wielkiej, gmina Sękowa, pow. Gorlice. Był synem Stanisława, Jana (1866-1924) i Heleny z domu Strokołowska (1881-1969) Ojciec Stanisław, Jan był wiertaczem w firmie prowadzącej poszukiwania naftowe, był właścicielem kopalń ropy naftowej w Męcinie Wielkiej, Sękowej i Ropicy Ruskiej (obecnie Górnej) Ojciec por. Zbigniewa miał brata Mieczysława (1863 - 1938) właściciela kopalń, który miał syna Kazimierza Mrazka (1897–1989) – Sybiraka właściciela dworu w Sokole a Tadeusz starszy brat Kazimierza, był mjr Wojska Polskiego (1894 – 1981).

Z Męciny Wielkiej przeniósł się z rodziną do Jasła, gdzie w latach 1918— 1925 uczył się w gimnazjum, od 1925 kontynuował naukę w Państwowym II Gimnazjum Męskim im. Karola Szajnochy we Lwowie (przyjęty do kl. VIII), gdzie 19 maja 1926 uzyskał świadectwo dojrzałości. (obecnie ukraińska Szkoła Średnia nr 8) Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1926-1928) i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, tam w 1930 otrzymał dyplom magistra prawa. Po ukończeniu aplikantury 1 kwietnia 1933 złożył egzamin sędziowski w Sądzie Apelacyjnym w Krakowie i pracował, jako asesor sądowy w okręgu Sądu Apelacyjnego w Krakowie. Postanowieniem ministra sprawiedliwości z 12 kwietnia 1934 mianowany podprokuratorem Sądu Okręgowego w Rzeszowie, a w 1938 wiceprokuratorem Sądu Okręgowego w Katowicach (był najmłodszym prokuratorem w ówczesnej Polsce).

W kampanii wrześniowej 1939 nie został zmobilizowany, jako ponad kontyngentowy. Ewakuowany z Sądem Okręgowym do Lwowa. 19 września przekroczył granicę i przedostał się do Rumunii. Wysłany przez Konsulat RP w Bukareszcie do Francji, 21 listopada 1939 wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Odkomenderowany do Camp de Coetquidan, francuskiego obozu wojskowego w Bretanii w miejscowości Guer, który był pod komendą władz polskich. Tu otrzymał przydział do 2 kompanii ckm w Szkole Podchorążych Piechoty. Od 1 marca do 15 maja 1940 r. był na praktyce instruktorskiej w 3 pp. a do 17 czerwca uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Coëtquidan. W tym czasie komendantem obozu jest generał Stanisław Maczek. Ośrodek nie należał już w chwili utworzenia do nowoczesnych, a żołnierze szkoleni byli tam głównie na francuskim sprzęcie pochodzącym jeszcze z I wojny światowej. Braki w wyszkoleniu ujawniły się w maju i czerwcu 1940 r. w czasie walk o Francję. Po załamaniu się frontu w czerwcu 1940 roku, batalion szkoły podchorążych przerzucony do obrony Bretanii, zajął stanowisko na linii Weyganda.

Po kapitulacji Francji z portu Le Verdon-sur-Mer angielskim statkiem „Delius", 23 czerwca ewakuowany został do Anglii i 1 lipca przeszedł pod dowództwo brytyjskie. Od 1 sierpnia do 8 października 1940 uczył się w Szkole Podchorążych Broni Pancernej w Crawford (prymus 2 komp.). Komendantem Szkoły był mjr Mieczysław Poniatowski z królewskiego rodu. W sierpniu, po podpisaniu porozumienia otrzymał pełne umundurowanie, angielskie battledresy z emblematami polskimi i broń osobistą.
Mianowany sierżantem podchorążym 8 października 1940 r. i przydzielony do I baonu czołgów XVI Brygady Pancernej jako z-ca d-cy plutonu. Od 1 września 1940 r. do 1 marca 1942 r. pełnił funkcje z-cy d-cy plutonu w 3 Pułku Czołgów XVI Brygady Pancernej i d-cy plutonu na samodzielnym kursie kierowców XVI Brygady Panc. w miejscowości Chirnside i Nisbet Mouse. 1 maja 1943 r. skierowany został na kurs szturmowy w baonie podhalańskim, jako z-ca oficera technicznego, a 3 czerwca powołany na staż w oddziałach brytyjskich.
Zgłosił się do służby w kraju, 5 listopada 1943 r. został zaprzysiężony w Oddz. VI Sztabu Naczelnego Wodza w Chicheley i z dniem 13 listopada 1943 r. przeniesiony do sekcji dyspozycyjnej Sztabu Naczelnego Wodza. W styczniu 1944 r. przez Algier i Taranto przetransportowany został do Głównej Bazy Przerzutowej we Włoszech (stacja wyczekiwania w Latiano). Mianowany podporucznikiem br. panc. ze starszeństwem od 1 marca 1944.

W nocy 12/13 kwietnia 1944 r. z bazy Campo Cassale koło Brindisi (Włochy) samolot HP Halifax LW-272 ,,D” z 1586 Eskadry Specjalnego Przeznaczenia w ramach operacji „Weller 14", zabrał na swój pokład czterech cichociemnych (ppor. Zbigniew Mrazek ,,Aminius”, ppor. Tadeusz Żelechowski ,,Ring”, ppor. Adam Benrad ,,Drukarz” i plut. Jan Ciaś ,,Kula” – kurier), wykonała skok na placówkę odbiorczą „Mysz" 242, położoną 13 km na zachód od Lublina, k. Bełżyc. Przez kilka dni przebywał przy oddziale partyzanckim „Szarugi" (Aleksander Sarkisow). Skierowany do Warszawy, przez pewien czas pracował w komórce „Kratka" prowadzącej łączność między więźniami Pawiaka a AK. W Warszawie otrzymał zbyt późno przydział do Okręgu A.K. Wilno, zatem po otrzymaniu rozkazu pozostał na miejscu.

1 sierpnia 1944 r. z meliny przy ul. Wilczej zabrany został przez kolegę cc mjr. Kazimierza Szternala ps. ,,Zryw”, który pochodził z Sękowej sąsiadującej wsi Zbigniewa Mrazka i przydzielony do sztabu Rejonu VI Obwodu V Mokotów, jako oficer do zleceń kmdta rejonu i d-cy pułku „Baszta" ppłk. „Daniela" (Stanisław Kamiński), a od 24 września po zranieniu „Daniela" - mjr. „Zrywa" jako p.o. d-ca Pułku „Baszta". Ranny w głowę na ul. Odyńca, dostał się po kapitulacji do niewoli niemieckiej.

Przetrzymywany był w obozie w Pruszkowie i Skierniewicach oraz oflagu VII-A Murnau. 28 kwietnia 1945 zameldował się w sojuszniczych oddziałach USA. Zgłosił się w Polskiej Misji Wojskowej w Paryżu i wyjechał do Londynu, gdzie zameldował się w Oddz. VI Sztabu NW. Powtórnie wstąpił do PSZ po dowództwem brytyjskim i 26 lipca przydzielony został do Ośrodka Szkoleniowego Br. Panc. w Catterick w Yorkshire, a 19 grudnia 1945 do 5 Pułku Pancernego XVI Samodzielnej Brygady Pancernej I Korpusu Polskiego.
W dniu 11 października 1946r. jako por. zwolniony z PSZ poza Krajem. W kwietniu 1947 r. opuścił Wielką Brytanię i powrócił z rodziną do Polski. Zamieszkał w Sopocie i od 21 czerwca 1949 został adwokatem w Okręgu Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z siedzibą w Sopocie.

Prześladowany przez władzę komunistyczną, rozpracowywany, jako oficer Oddz. VI Sztabu NW. W I połowie lutego 1950 został tymczasowo aresztowany i decyzją prezydenta miasta Sopotu z 24 lutego otrzymał nakaz natychmiastowego opuszczenia wraz z rodziną Sopotu i obszaru nadmorskiego, jako element niepewny i politycznie podejrzany. Skonfiskowano mu mieszkanie wraz z wyposażeniem i zakazano prowadzenia praktyki adwokackiej, co przepłacił później wrzodem żołądka na tle nerwowym i ciężką operacją. W latach 1956-1957 bezskutecznie starał się o rehabilitację i odzyskanie mieszkania.

Od 15 maja 1950 r. do 31 stycznia 1952 r. pracował w Centralnym Zarządzie Gazownictwa w charakterze starszego instruktora i kierownika Działu Organizacji Pracy i Płacy w Warszawie, następnie przeszedł do pracy w Gorzowskich Zakładach Włókien Sztucznych (w budowie) - od 30 czerwca 1952 r. w charakterze radcy prawnego przedsiębiorstwa. 28 czerwca 1958 wpisany na listę adwokatów Wojewódzkiej Izby Adwokackiej w Gdańsku z siedzibą w Nowym Dworze Gdańskim. Później mieszkał m.in. w Szczecinie, gdzie pracował w Biurze Projektów Gospodarki Wodno-Ściekowej i Ochrony Atmosfery „Biprowod" w Warszawie - Oddz. w Szczecinie. W związku z długotrwałą chorobą z dniem 16 lutego 1973 r. przeszedł na emeryturę. Ostatnio mieszkał w Cieplicach Śląskich (obecnie Jelenia Góra). Jego losy wymagają dalszych badań. Odznaczony m.in. Krzyżem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Walecznych.

Zmarł 22 stycznia 1981r. w sanatorium Bukowiec k. Kowar, pochowany na cmentarzu Cieplice – Jelenia Góra. 3-krotnie żonaty. W 1934 poślubił Michalinę z domu Czajka (1909-1988), absolwentkę Wydz. Prawa UJ, mieli córkę Ewę (ur. 1935), po mężu Zieleniewska, inż. ceramiki po AGH. Powtórnie zawarł związek małżeński w Szkocji (1947) z Wandą z domu Dzwonkowska (1913-2006), kosmetyczką, mieli syna Piotra (ur. 1947), absolwenta Państwowej Szkoły Morskiej w Szczecinie (1968). Ostatnio poślubił Elżbietę z domu Przybysz (ur. 1923), sekretarkę.

PS

Od syna por. Zbigniewa Mrazka Pana Piotra, dowiedziałem się, że namiętnie uprawiał szybownictwo, grał w tenisa ziemnego reprezentując region nawet za granicą, był zapalonym narciarzem, znał się z Bronisławem Czechem, wielokrotnie spływał Dunajcem przez jego przełomy, lubiał grać w bridge’a. Był kochającym Ojcem, łatwym we współżyciu, nieprzywiązującym wagi do dóbr materialnych, lubiącym kontakty towarzyskie. Był muzykalny – lubił operę, której dużo nasłuchał się podczas pobytu w bazie Cichociemnych we Włoszech. Był zapalonym wędkarzem i piechurem.
Źródło: Biogram por. Zbigniewa Mrazka został opracowany na podstawie Słownika biograficznego cichociemnych, t. IV, Zwierzyniec-Rzeszów 2011, autorstwa Krzysztofa A. Tochmana.