Andrzej Stasiuk spotka się z Czytelnikami w MBP w Gorlicach
Szanowni Państwo, Miejska Biblioteka Publiczna im. Stanisława Gabryela w Gorlicach ma przyjemność zaprosić Was na spotkanie z niezwykłym Autorem i równie niezwykłą książką.
Andrzej Stasiuk urodził się w 1960 roku w Warszawie. Mieszka w Wołowcu w Beskidzie Niskim (Gmina Sękowa, pow. Gorlice) Prozaik, eseista. Autor Murów Hebronu, Dukli, Opowieści galicyjskich, Dziewięciu, Jadąc do Babadag, Taksimu, Dziennika pisanego później, Grochowa, Nie ma ekspresów przy żółtych drogach i kilku innych książek. Laureat paru nagród, ostatnio Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica 2008, Nagrody Literackiej Gdynia 2010, Nagrody Forum Ekonomicznego i Miasta Krakowa Nowa Kultura Nowej Europy im. Stanisława Vincenza 2011 oraz Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2011 w dziedzinie literatury. |
Październikowe rocznice Dmitrija Bortniańskiego
Dmitrij Stiepanowicz Bortniański ( Dmytro Stepanowycz Bortniański) ur. 28 października 1751 w Głuchowie, zm. 10 października 1825 w Sankt Petersburgu) − rosyjsko-ukraiński kompozytor, śpiewak i dyrygent pochodzenia polskiego. Ród Bortniańskich wywodzi się z Łemkowszczyzny, ze wsi Bartne (łem. Bortne). Ojciec kompozytora, Stefan Szkurat, osiadły na Ukrainie w Głuchowie, zmienił nazwisko na bardziej szlachecko brzmiące Bortniański (od nazwy rodzinnej wsi). Matka kompozytora pochodziła z rosyjskiego rodu szlacheckiego Tołstych. W latach 1769-1779 przebywał w Wenecji, Bolonii i Rzymie. Podczas pobytu we Włoszech napisał szereg kompozycji religijnych do tekstów łacińskich oraz wystawił trzy opery (Creonte, Quinto Fabio, Alcide), które spotkały się u współczesnych z dużym uznaniem. Po powrocie do Rosji został dyrygentem carskiej kapeli chóralnej, a od 1796 r. dyrygentem muzyki wokalnej i kierownikiem tejże kapeli. Działając na tym stanowisku, napisał wiele kompozycji religijnych i przyczynił się do znacznego podniesienia poziomu zespołu chóralnego. Ponadto Bortniański był związany z nadwornym zespołem muzycznym carewicza Pawła w Gatczynie i Pawłowsku. Tu kierował oprawą muzyczną wszelkich uroczystości dworskich, uświetniajac je własnymi kompozycjami, pisanymi na użytek dworu (opery, utwory kameralne). Bortniański jest najwybitniejszym kompozytorem rosyjskiego kręgu kulturowego XVIII w. Jego styl operowy opiera się na zdobyczach osiemnastowiecznej opery osiemnastowiecznej. Świadczą o tym obszerne arie z rozległymi partiami recytatywu akompaniowego i płynna melodyka typu bel canto. Tradycje rodzime przejawiają się w szerokim wykorzystywaniu chórów. Późniejsze opery, wystawione na dworze carewicza Pawła w wykonaniu amatorów ("Sokoł", "Święto seniora", "Syn-konkurent lub nowoczesna Stratonika"), wykazują wpływy francuskiej opery komicznej. Twórczość instrumentalna Bortnianskiego ma wyraźne powiązania z muzyką klasyczną (np. Mozarta). Uwidacznia się to zarówno w formie, jak i w przejrzystej fakturze. Melodyka części powolnych jego sonat i innych utworów instrumentalnych nosi cechy stylu bel canto i odznacza się charakterem melancholijno-sentymentalnym. Twórczość religijna Bortniańskiego reprezentuje szczytowe osiągnięcie rosyjskiej muzyki cerkiewnej XVIII w. Najbogatszą dziedzinę tej twórczości stanowią wielogłosowe koncerty religijne a capella. Są to obszerne kompozycje złożone z trzech lub czterech części, kontrastujących ze sobą pod względem tempa, faktury i typu melodyki. Kompozytor przeciwstawia partie solowe, duety lub tercety partiom chóralnym, części szybkie – częściom powolnym. Monumentalne pod względem brzmieniowym finały mają niekiedy formę fugi. W melodyce koncertów kompozytor wykorzystuje zwroty zaczerpnięte ze starocerkiewnych śpiewów znamiennych, łącząc je ze zwrotami typowymi dla pieśni ukraińskich i rosyjskich oraz włoską kantyleną operową. Brzmienie chórów świadczy o doskonałym opanowaniu przez Bortnianskiego techniki chóralnych śpiewów cerkiewnych. Szczególnie interesujące są pod tym względem koncerty na dwa chóry. Koncerty religijne Bortnianskiego cieszyły się w Rosji popularnością przez cały XIX w. Mimo zaniechania ich wykorzystania w praktyce liturgicznej są wykonywane na koncertach do dzisiaj. Mistrzostwo zastosowanej w nich techniki polifonicznej podziwiał Hector Berlioz. Obecnie twórczość Bortnianskiego przeżywa swój renesans w repertuarze rosyjskich i ukraińskich instytucji muzycznych. O przynależność narodową i kulturalną kompozytora od wielu lat spierają się naukowcy rosyjscy i ukraińscy.
Askold Smirnow
Prawosławna Parafia w Bartnem i cała wieś Bartne w dniu 8 sierpnia 2009 r. obchodziła wyjątkową uroczystość. W ramach imprezy pod nazwą„Małopolskie korzenie Dymitra Bortniańskiego” poświęcono nowy ołtarz w cerkwi p.w. św. Kosmy i Damiana oraz odsłonięto i poświęcono pomnik Dymitra Bortniańskiego. W Bartnem - gmina Sękowa, skąd wywodzą się korzenie Dymitra Bortniańskiego, odbyły się w sobotę 8 sierpnia 2009 roku uroczystości poświęcenia nowego ołtarza w cerkwi. św.św. Kosmy i Damiana z 1928 roku oraz pomnika wybitnego kompozytora muzyki cerkiewnej. Przed św. Liturgią arcybiskup przemysko-nowosądecki Adam z biskupem gorlickim Paisjuszem włożyli do obmytego wonnościami i poświęconego ołtarza cząsteczkę relikwii św. Maksyma Gorlickiego. Drewniany prestoł w kształcie okrętu, według miejscowej tradycji, został wykonany przez braci Wal z Ropicy Górnej. Inicjatywę budowy pomnika wspomogli finansowo obecni i dawni parafianie, ich potomkowie, zamieszkujący w Zimnej Wodzie, Liścu, Lubinie i Stanach Zjednoczonych oraz gmina Sękowa i urząd marszałkowski. Autorem projektu i wykonawcą monumentu jest Zbigniew Tohl, gorlicki artysta rzeźbiarz. Pomnik wyrasta z kamienia niczym muzyka Bortniańskiego z jego korzeni, z jego łemkowskiego serca – mówi o. Mirosław Cidyło, proboszcz parafii w Bartnem. Wieś była niegdyś słynnym ośrodkiem kamieniarstwa, tu powstawały żarna, młyńskie kamienie oraz kapliczki i nagrobki. Ród Bortniańskich pochodzi ze wsi Bartne (łem. Bortne – przyp. red.), gdzie używał rodowego nazwiska Szkurat – mówił o. Mirosław Cidyło. Pradziad kompozytora był sołtysem królewskiej wsi, opartej na prawie wołoskim, a także ławnikiem w sądzie, co pozwoliło kształcić dzieci. Jego dziad zajmował się handlem i dorobił się niewielkiego majątku. Do tego fachu przyuczał również syna Stefana, którego posyłał w sprawach handlowych i zagranicę, również na Ukrainę. Los przywiódł Stefana do Głuchowa, w którym kupił dom. Tam też ożenił się w 1749 roku. Z tego małżeństwa w 1751 roku urodził się syn Dymitr. |
70. Rocznica Akcji ,,Burza”. Patriotycznie w Dąbrach
19 października 2014 r. w miejscowości Rzepiennik Strzyżewski w przysiółku Dąbry, w pow. tarnowskim, odbyła się uroczystość z okazji 70. Rocznicy Akcji ,,Burza” i tragicznej śmierci oddziału REGINA II, Batalionu ,,Barbara” 16 Pułku Armii Krajowej.
W przemówieniu okolicznościowym głos zabrał jeden z ostatnich żołnierzy Batalionu ,,Barbara” płk. dr Jerzy Pertkiewicz, który odczytał list od Prezydenta Tarnowa.
Po uroczystościach na cmentarzu, odbył się przemarsz pod pomnik partyzantów, gdzie złożono wieńce i wiązanki kwiatów. PS W lecie 1944 r. na terenie Ziemi Tarnowskiej działał batalion partyzancki ,,Barbara” 16 pp A.K. W skład batalionu wchodziła 3 komp. Regina. Po bitwie pod Jamna 25.09.1944 r. została podzielona na dwa samodzielne oddzialy. Odział ,,Regina 2” dowodzony przez por. Z. Bosowskiego ps. ,,Kajetan” został o świcie 17.10.1944 r. zdradziecko osaczony w stodole na Dąbrach. W bitwie poległo 18 żołnierzy a 9 zginęło w w obozie w Gross – Rosen.
70. Rocznica Akcji ,,Burza” Patriotycznie w Dąbrach - 19.10.2014 r.
|
Wieczór poezji Jerzego Harasymowicza w Bartnem
19 października 2014 r. w cerkwi greckokatolickiej p.w. śśw. Kosmy i Damiana w Bartnem, odbył się wieczór poezji Jerzego Harasymowicza. Wiersze recytował Przemysław Sejmicki – aktor Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie w opracowaniu muzycznym Bogusława Diducha i Wiesława Lewka, znanych artystów w naszym środowisku. PS
Jerzy Harasymowicz-Broniuszyc urodził się 24 lipca 1933 r. w Puławach. Był bardzo popularnym polskim poetą.
Wiele miejsca poświęcił przyrodzie karpackiej oraz kulturze łemkowsiej i ruskiej, folklorowi prowincji, malowniczym miasteczkom, kulturze średniowiecza i baroku, baśniowym postaciom i zdarzeniom. |
Apel policji w sprawie zabójstwa mieszkańca Sękowej w Niemczech
W Niemczech, w wyniku postrzału, zginął Ryszard Fudala mieszkaniec Sękowej. Mężczyzna podróżował na zachód często w celach zarobkowych, zajmował się handlem samochodami i sprowadzaniem ich na zamówienie do Polski. Drodzy Czytelnicy, na prośbę Rodziny zamordowanego zwracamy się do Was z gorącym apelem. Wysiłki policji nie przynoszą na razie skutku, stąd też wielka prośba do Was o pomoc: czytajcie, udostępniajcie. Niech ta wiadomość dotrze za pośrednictwem gorliczan nad zachodnią granice i do Polaków w Niemczech. Źródło: Halo Gorlice
|