Newsy:

Dzień Pamięci Poległych Żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej

10 listopada br. o godzinie 10.45 na cmentarzu Rakowickim w kwaterze Wspólnoty Brytyjskiej, odbyły się obchody Dnia Pamięci (Remembrance Day). W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Ambasady Brytyjskiej, którą reprezentował Pułkownik (Group Captain) David Houghton - RAF - Attaché Obrony, zaś Ambasadę Kanadyjską reprezentowała JE Pani Alexadra Bugailiskis, Ambasador Kanady w Polsce oraz Płk Daniel Geleyn – RCAF - Attaché Obrony. Wojsko Polskie reprezentowali żołnierze z jednostek Garnizonu Kraków.

Podczas uroczystości wspominani byli wszyscy obywatele Wspólnoty Brytyjskiej, którzy oddali życie na morzu, lądzie i w powietrzu w czasie I i II wojny światowej: ,,Pamiętamy także o odważnych żołnierzach Polskich Sił Zbrojnych, którzy walczyli i umierali na swojej ojczystej ziemi oraz za granicą u boku towarzyszy broni pochodzących z państw Wspólnoty Brytyjskiej”, powiedział David Houghton

Po okolicznościowych przemówieniach, odbyła się także modlitwa w intencji poległych żołnierzy, prowadzona przez ks. kapelana z 6 Brygady Powietrznodesantowej w Krakowie.
Po oficjalnych uroczystościach nastąpiła ceremonia złożenia wieńców przez Ambasadorów Krajów Wspólnoty Brytyjskiej, żołnierzy Wojska Polskiego, Związki Kombatanckie oraz harcerzy i młodzież szkolną. Wśród gości byli także przedstawiciele Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego w Krakowie, które reprezentowali: Honorowy Prezes płk. pilot 304 Dywizjonu Bombowego "Ziemi Śląskiej, 99 letni Ludwik Krempa, Prezes ppłk pil. Benedykt Siemaszko, Vice Prezes mjr pil. Stefan Glądys oraz członek zarządu ppłk pil. Szczepan Kurpisz

Asystę wojskową i wartę honorową zabezpieczyły jednostki Garnizonu Kraków.
Po zakończeniu ceremonii uczestnicy udali się na krótkie spotkanie towarzyskie.

***

Dzień Pamięci Wspólnoty Brytyjskiej obchodzony jest na pamiątkę zakończenia I Wojny Światowej tj. 11 listopada. Przyjętym zwyczajem jest, że punktualnie o godzinie 11-tej tego dnia w całej Wspólnocie czczona jest pamięć poległych żołnierzy. Ten dzień nazywany jest również "Poppy Day" w związku z tradycją składania na grobach żołnierzy symbolicznych wieńców z kwiatów maku, mających upamiętnić krwawe walki na polach Flandrii w czasie I wojny światowej.

Warto dodać, że Cmentarz Wojenny Wspólnoty Brytyjskiej w Krakowie jest największym z trzech cmentarzy wspólnotowych położonych na terenie Polski. Znajdują się na nim groby 500 żołnierzy z następujących państw: Wielkiej Brytanii (343), Kanady (15), Australii (22), Nowej Zelandii (26), Południowej Afryki (50), Indii (2) i z Polski (22). Są tam również trzy mogiły nieznanych żołnierzy, 24 cywili i tablice upamiętniające 2 żołnierzy brytyjskich pochowanych pierwotnie na Cmentarzu Żydowskim Krolenskahta, których groby już nie istnieją. Jest to miejsce spoczynku ludzi, którzy zginęli w różnych obozach jenieckich w Polsce.

Na cmentarzu znajdują się groby lotników z bazy w Brindisi (Włochy), którzy stracili życie w czasie lotów z pomocą dla Powstania Warszawskiego lub podczas bombardowania Hitlerowskich Niemiec. Spoczywa tu m.in. siedmioosobowa załoga Liberatora z Olszyn i Halifaxa z Banicy, którzy zginęli w sierpniu 1944 r.

W imieniu Ambasadorów Krajów Wspólnoty Brytyjskiej Pana Płk Davida Houghtona, na obchody Dnia Pamięci został zaproszony Aleksander Gucwa z Sękowej - Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej, który takimi słowami podzielił się z zebranymi: "Jestem zaszczycony swoją obecnością na Cmentarzu Wojennym w Krakowie podczas obchodów Dnia Pamięci. Żołnierze alianccy, którzy polegli w walkach II Wojny Światowej, ramię w ramię z żołnierzami polskimi walczyli i ginęli w imię wolności oraz sprawiedliwości. Moja obecność tu, pokazuje mój szacunek i cześć dla wszystkich tych, którzy walczyli i oddali swoje życie, abyśmy mogli żyć w pokoju i cieszyć się wolnością”.

Podczas spotkania Aleksander Gucwa podziękował Attaché Obrony Pułkownikowi (Group Captain) Davidowi Houghton za udział w uroczystości W Krzywej - Banicy z okazji 70 rocznicy śmierci polskich lotników, którzy w sierpniu 1944 r. nieśli pomoc materiałową dla Powstania Warszawskiego. Wręczył okolicznościowy medal oraz filmy i zdjęcia z sierpniowej uroczystości.

W uroczystościach w Krakowie uczestniczył również Pan Kazimierz Sacha, z Komitetu Organizacyjnego budowy pomnika i uroczystości w Sękowej.

*****

Symbol czerwonego maku pochodzi z wiersza pt. „Na polach Flandrii” napisanego w czasie I wojny światowej przez wojskowego lekarza, podpułkownika Johna McCrae, w reakcji na śmierć bliskiego przyjaciela. Porównanie kwitnących maków do krwi poległych często pojawiało się w relacjach żołnierzy walczących w 1916 roku nad Sommą. Występuje ono także w polskiej pieśni wojskowej z 1944 roku „Czerwone maki na Monte Cassino”. Wiersz „Na polach Flandrii” (oryginał poniżej) jest przypominany w krajach anglosaskich z okazji Dnia Pamięci.

In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie,
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.

Dzień Pamięci Poległych Żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej - Kraków. Cmentarz Rakowicki - Kwatera Żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej - 10.11.2014 r.

11 listopada - nasze Narodowe Święto Niepodległości.

Wspominając czas miniony trudnego wykuwania niepodległości Polski, trzeba o tym pamiętać również i dzisiaj, chociaż żyjemy już w wolnej i niepodległej Ojczyźnie. I dzisiaj musimy myśleć o odrodzeniu się naszego narodu w wielu różnych wymiarach. Chcemy w tym momencie szczególnie pamiętać o tych, którzy przelewali swoją krew i oddawali życie w obronie Ojczyzny.

Obchody 96. Rocznicy Odzyskania Niepodległości w Sękowej

11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową i naczelne dowództwo podległych jej wojsk polskich. Tego samego dnia Niemcy podpisały zawieszenie broni kończące I wojnę światową. Po 123 latach Polska Odzyskiwała Niepodległość !

Uroczyste obchody 96 rocznicy Odzyskania Niepodległości rozpoczęły się w Kościele Parafialnym p.w. św. Józefa w Sękowej o godz. 10.00 Mszą św. za poległych w obronie Ojczyzny. Mszę celebrował ks. proboszcz Janusz Kurasz. Homilię wygłosił ks. wikary Arkadiusz Puzio, który zwrócił uwagę na słowa Ojczyzna i patriotyzm. Powiedział m.in. dzień 11 listopada był zawsze dla milionów Polaków dniem szczególnym ważnym, tak jak zawsze była ważna niepodległość. Dziś Ojczyzna stawia przed nami nowe wymagania. Trzeba nam ciągle modlić się i pracować na rzecz jedności i tolerancji. Po mszy św. poczty sztandarowe Zespołu Szkół w Siarach i OSP Sękowa, druhowie z całej niemal gminy i licznie zebrani mieszkańcy, uroczystym orszakiem przemaszerowali na miejscowy cmentarz parafialny pod figurę Chrystusa Zmartwychwstałego. Na czele kolumny szedł miejscowy zespół muzyczny pod batutą Mirosława Bogonia, który odgrywał wiele patriotycznych utworów. Następnie ks. proboszcz odmówił modlitwę a Pani wójt gminy Małgorzata Małuch, sekretarz gminy Zofia Rowińska i Radny Sękowej Bogusław Moroń, złożyli hołd pokoleniom Polaków i uczcili pamięć narodowych bohaterów, składając wieniec pod figurą Chrystusa Zmartwychwstałego, w którym mieszczą się prochy żołnierzy z różnych pól bitewnych.

Wójt gminy w przemówieniu podkreśliła rolę bohaterów, którzy swoimi wysiłkami przyczynili się do Odrodzenia Polski na mapie Europy, powiedziała że dzisiejsze Święto Odzyskania Niepodległości stało się szczególną okazją do przemyśleń nad losami naszego narodu. Odśpiewano hymn państwowy.

Po południu uroczystą akademię w sali Gminnego Ośrodka Kultury otworzyła Wójt Gminy Małgorzata Małuch. W przemówieniu powiedziała: Dziś spotykamy się, aby uczcić wydarzenia, w wyniku których narodziła się Druga Rzeczpospolita. Spotykamy się, aby wspomnieć narodowych bohaterów, którzy swoimi wysiłkami przyczynili się do odrodzenia Polski. Również wybitni patrioci z gmin powiatu gorlickiego mieli swój wkład w budowaniu historii Polski”.

Mieszkańcy Sękowej wypełnili po brzegi salę, usłyszeli montaż słowno – muzyczny wykonany przez młodzież Zespołu Szkół z Siar i Sękowej, zespół ,,RAZEM” a przygrywał Mirosław Bogoń i Kazimierz Haluch
Obecność mieszkańców, radnych, młodzieży i nauczycieli ze szkół prowadzonych przez Gminę Sękowa, stała się dowodem naszej pamięci o ofiarach poniesionych w walce o niepodległość naszej Ojczyzny. Wszyscy spotkali się po to, aby stać się strażnikami pamięci o naszych najlepszych i godnych najważniejszego szacunku patriotycznych tradycji. Uroczystość, na której wspólnie uczczono pamięć o walce, ofierze i poświęceniu, zakończyło wspólne spożycie grochówki z żołnierskiego kotła, a śpiewając pieśni patriotyczne przypominano sobie o historii Polski, kulturze narodowej i wielkich czynach bohaterów - Polaków walczących o niepodległość.

PS

Na zakończenie mszy św. ks. proboszcz piękną polszczyzną wyrecytował wiersz ks. Piotra Skargi - ,,Modlitwa za Ojczyznę"

Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,
błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu
a syny swe wiodła ku szczęśliwości.

Wszechmogący wieczny Boże,
spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,
byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy,
mogli służyć uczciwie.

Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje,
rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

Dzień Niepodległoci

Ostatnia sesja VI kadencji Rady Gminy Sękowa

30 października br. w Ośrodku Wczasowo – Leczniczym w Wapiennem odbyła się ostatnia sesja rady Gminy Sękowa w tej kadencji. Sesja składała się z dwóch części: roboczej i uroczystej.
Porządek obrad w części roboczej zawierał 16 punktów, w tym 9 projektów uchwał. Na szczególną uwagę zasługuje uchwała w sprawie przyjęcia Strategii Rozwoju Gminy Sękowa na lata 2014 – 2020. Strategia to dokument zawierający wizję, misję kierunki rozwoju, cele strategiczne i operacyjne oraz otwarty katalog kierunków działań. W oparciu o ten dokument samorząd realizuje obowiązek prowadzenia polityki rozwoju lokalnego. Dokument ten określa cele rozwoju i stwarza ramy dla przyszłych projektów, ale nie wskazuje precyzyjnie co i z jakich środków zostanie zrealizowane.
Na sesji tej ze względu na kończącą się kadencję nie było dwóch stałych punktów: interpelacji oraz zapytań i wolnych wniosków.

O godzinie 13.00 rozpoczęła się część uroczysta na którą przybyli zaproszeni goście. Przewodnicząca Rady Gminy Maria Wyżkiewicz w swoim wystąpieniu powitała gości i w bardzo wielkim skrócie powiedziała o zmianach społeczno - gospodarczych w naszej gminie w ciągu ostatnich 4 lat. Następnie podziękowała wszystkim, którzy na wielu płaszczyznach współpracowali z Radą Gminy Sękowa i poprzez to współdziałanie przyczynili się do rozwoju tej gminy. Szczególne podziękowania skierowała do Pani Wójt Małgorzaty Małuch, Pani Sekretarz Zofi Rowińskiej, Pani Skarbnik Joanny Drypczak i pracowników Urzędu Gminy.

Następnie głos zabrała Pani Wójt prezentując dorobek ostatnich 4 lat, złożyła też podziękowania radnym , swoim pracownikom i społecznikom. W tej części sesji głos zabrali również goście: burmistrz Gorlic Witold Kochan i ksiądz Proboszcz z Sękowej Janusz Kurasz.
Podczas tej uroczystej sesji radni VI kadencji otrzymali z rąk Przewodniczącej Rady, Pani Wójt i Pani Sekretarz listy z podziękowaniem za 4 letnią pracę, albumy p.t „Piękna ziemia gorlicka” i po jednej symbolicznej róży. Serdeczne podziękowania za osiemnastoletnią pracę w samorządzie przekazano Panu Wiceprzewodniczącemu Kazimierzowi Tenerowiczowi.

Ostatnia sesja VI kadencji Rady Gminy Sękowa - 30.10.2014 r.

Andrzej Stasiuk spotka się z Czytelnikami w MBP w Gorlicach

Szanowni Państwo, Miejska Biblioteka Publiczna im. Stanisława Gabryela w Gorlicach ma przyjemność zaprosić Was na spotkanie z niezwykłym Autorem i równie niezwykłą książką.
Wschód Andrzeja Stasiuka to wyjątkowa, hipnotyczna, wręcz medytacyjna opowieść, w której wspomnienia dzieciństwa spędzanego na Podlasiu u dziadka, babki, licznych ciotek i wujów, mieszają się z barwnymi opisami wschodnich podróży dorosłego już Autora. Rosja, Chiny, Mongolia. Wszystko to podane jest w gęstym sosie trafnych geopolitycznych spostrzeżeń, które łączą się z refleksją nad kondycją społeczną świata schyłku.
O książce będziecie mogli Państwo porozmawiać z Autorem 6 listopada 2014 r. o godz. 18.00 w Sali „Pod Sową” MBP w Gorlicach. Współorganizatorem wydarzenia jest księgarnia „Mieszko” Wojciecha Patrzyka. Wspólnie zapraszamy Państwa w podróż na Wschód.
Źródło: TerazGorlice.pl

Andrzej Stasiuk urodził się w 1960 roku w Warszawie. Mieszka w Wołowcu w Beskidzie Niskim (Gmina Sękowa, pow. Gorlice) Prozaik, eseista. Autor Murów Hebronu, Dukli, Opowieści galicyjskich, Dziewięciu, Jadąc do Babadag, Taksimu, Dziennika pisanego później, Grochowa, Nie ma ekspresów przy żółtych drogach i kilku innych książek. Laureat paru nagród, ostatnio Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica 2008, Nagrody Literackiej Gdynia 2010, Nagrody Forum Ekonomicznego i Miasta Krakowa Nowa Kultura Nowej Europy im. Stanisława Vincenza 2011 oraz Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2011 w dziedzinie literatury.
Jego książki są tłumaczone na niemal wszystkie europejskie języki, a także na koreański.

Październikowe rocznice Dmitrija Bortniańskiego

Dmitrij Stiepanowicz Bortniański ( Dmytro Stepanowycz Bortniański) ur. 28 października 1751 w Głuchowie, zm. 10 października 1825 w Sankt Petersburgu) − rosyjsko-ukraiński kompozytor, śpiewak i dyrygent pochodzenia polskiego. Ród Bortniańskich wywodzi się z Łemkowszczyzny, ze wsi Bartne (łem. Bortne). Ojciec kompozytora, Stefan Szkurat, osiadły na Ukrainie w Głuchowie, zmienił nazwisko na bardziej szlachecko brzmiące Bortniański (od nazwy rodzinnej wsi). Matka kompozytora pochodziła z rosyjskiego rodu szlacheckiego Tołstych.
Podstawy wykształcenia muzycznego otrzymał Bortniański w Głuchowie, w istniejącej tu od 1740 r. szkole śpiewaków cerkiewnych. Od 1759 r. śpiewał w carskiej kapeli chóralnej w Petersburgu. Tu uczył się śpiewu i teorii muzyki, a ponadto kompozycji u Baldassara Galuppiego. Po wyjeździe Galuppiego z Petersburga Bortniański kontynuował u niego studia w Wenecji.

W latach 1769-1779 przebywał w Wenecji, Bolonii i Rzymie. Podczas pobytu we Włoszech napisał szereg kompozycji religijnych do tekstów łacińskich oraz wystawił trzy opery (Creonte, Quinto Fabio, Alcide), które spotkały się u współczesnych z dużym uznaniem. Po powrocie do Rosji został dyrygentem carskiej kapeli chóralnej, a od 1796 r. dyrygentem muzyki wokalnej i kierownikiem tejże kapeli. Działając na tym stanowisku, napisał wiele kompozycji religijnych i przyczynił się do znacznego podniesienia poziomu zespołu chóralnego. Ponadto Bortniański był związany z nadwornym zespołem muzycznym carewicza Pawła w Gatczynie i Pawłowsku. Tu kierował oprawą muzyczną wszelkich uroczystości dworskich, uświetniajac je własnymi kompozycjami, pisanymi na użytek dworu (opery, utwory kameralne).

Bortniański jest najwybitniejszym kompozytorem rosyjskiego kręgu kulturowego XVIII w. Jego styl operowy opiera się na zdobyczach osiemnastowiecznej opery osiemnastowiecznej. Świadczą o tym obszerne arie z rozległymi partiami recytatywu akompaniowego i płynna melodyka typu bel canto. Tradycje rodzime przejawiają się w szerokim wykorzystywaniu chórów. Późniejsze opery, wystawione na dworze carewicza Pawła w wykonaniu amatorów ("Sokoł", "Święto seniora", "Syn-konkurent lub nowoczesna Stratonika"), wykazują wpływy francuskiej opery komicznej. Twórczość instrumentalna Bortnianskiego ma wyraźne powiązania z muzyką klasyczną (np. Mozarta). Uwidacznia się to zarówno w formie, jak i w przejrzystej fakturze. Melodyka części powolnych jego sonat i innych utworów instrumentalnych nosi cechy stylu bel canto i odznacza się charakterem melancholijno-sentymentalnym. Twórczość religijna Bortniańskiego reprezentuje szczytowe osiągnięcie rosyjskiej muzyki cerkiewnej XVIII w. Najbogatszą dziedzinę tej twórczości stanowią wielogłosowe koncerty religijne a capella. Są to obszerne kompozycje złożone z trzech lub czterech części, kontrastujących ze sobą pod względem tempa, faktury i typu melodyki.

Kompozytor przeciwstawia partie solowe, duety lub tercety partiom chóralnym, części szybkie – częściom powolnym. Monumentalne pod względem brzmieniowym finały mają niekiedy formę fugi. W melodyce koncertów kompozytor wykorzystuje zwroty zaczerpnięte ze starocerkiewnych śpiewów znamiennych, łącząc je ze zwrotami typowymi dla pieśni ukraińskich i rosyjskich oraz włoską kantyleną operową. Brzmienie chórów świadczy o doskonałym opanowaniu przez Bortnianskiego techniki chóralnych śpiewów cerkiewnych. Szczególnie interesujące są pod tym względem koncerty na dwa chóry. Koncerty religijne Bortnianskiego cieszyły się w Rosji popularnością przez cały XIX w. Mimo zaniechania ich wykorzystania w praktyce liturgicznej są wykonywane na koncertach do dzisiaj. Mistrzostwo zastosowanej w nich techniki polifonicznej podziwiał Hector Berlioz. Obecnie twórczość Bortnianskiego przeżywa swój renesans w repertuarze rosyjskich i ukraińskich instytucji muzycznych. O przynależność narodową i kulturalną kompozytora od wielu lat spierają się naukowcy rosyjscy i ukraińscy.

Askold Smirnow
St-Petersburg

Prawosławna Parafia w Bartnem i cała wieś Bartne w dniu 8 sierpnia 2009 r. obchodziła wyjątkową uroczystość. W ramach imprezy pod nazwą„Małopolskie korzenie Dymitra Bortniańskiego” poświęcono nowy ołtarz w cerkwi p.w. św. Kosmy i Damiana oraz odsłonięto i poświęcono pomnik Dymitra Bortniańskiego.

W Bartnem - gmina Sękowa, skąd wywodzą się korzenie Dymitra Bortniańskiego, odbyły się w sobotę 8 sierpnia 2009 roku uroczystości poświęcenia nowego ołtarza w cerkwi. św.św. Kosmy i Damiana z 1928 roku oraz pomnika wybitnego kompozytora muzyki cerkiewnej. Przed św. Liturgią arcybiskup przemysko-nowosądecki Adam z biskupem gorlickim Paisjuszem włożyli do obmytego wonnościami i poświęconego ołtarza cząsteczkę relikwii św. Maksyma Gorlickiego. Drewniany prestoł w kształcie okrętu, według miejscowej tradycji, został wykonany przez braci Wal z Ropicy Górnej. Inicjatywę budowy pomnika wspomogli finansowo obecni i dawni parafianie, ich potomkowie, zamieszkujący w Zimnej Wodzie, Liścu, Lubinie i Stanach Zjednoczonych oraz gmina Sękowa i urząd marszałkowski.

Autorem projektu i wykonawcą monumentu jest Zbigniew Tohl, gorlicki artysta rzeźbiarz. Pomnik wyrasta z kamienia niczym muzyka Bortniańskiego z jego korzeni, z jego łemkowskiego serca – mówi o. Mirosław Cidyło, proboszcz parafii w Bartnem. Wieś była niegdyś słynnym ośrodkiem kamieniarstwa, tu powstawały żarna, młyńskie kamienie oraz kapliczki i nagrobki.

Ród Bortniańskich pochodzi ze wsi Bartne (łem. Bortne – przyp. red.), gdzie używał rodowego nazwiska Szkurat – mówił o. Mirosław Cidyło. Pradziad kompozytora był sołtysem królewskiej wsi, opartej na prawie wołoskim, a także ławnikiem w sądzie, co pozwoliło kształcić dzieci. Jego dziad zajmował się handlem i dorobił się niewielkiego majątku. Do tego fachu przyuczał również syna Stefana, którego posyłał w sprawach handlowych i zagranicę, również na Ukrainę. Los przywiódł Stefana do Głuchowa, w którym kupił dom. Tam też ożenił się w 1749 roku. Z tego małżeństwa w 1751 roku urodził się syn Dymitr.