Newsy:

IX sesja Rady Gminy Sękowa.

4 listopada 2011 r. w remizie OSP w Owczarach, odbyła się kolejna już IX sesja Rady Gminy Sękowa.
Przewodnicząca Rady Gminy Sękowa Maria Wyżkiewicz przedstawiła porządek obrad, który zawierał 19 punktów, w tym 12 stanowiły projekty uchwał. Uchwały dotyczyły bardzo wielu spraw: m. in. zmiana budżetu na 2011 r., wysokość stawek podatku od środków transportowych, wysokość stawek podatku od nieruchomości oraz zwolnień od tego podatku,wyrażenie zgody na nieodpłatne przekazanie nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa.

Jeżeli chodzi o stałe punkty obrad to Pani Wójt Małgorzata Małuch przedstawiła sprawozdanie z okresu międzysesyjnego, zaś w interpelacjach radni podnosili problemy dotyczące poszczególnych sołectw.

Drewniany kościółek w Sękowej na kartce pocztowej

21 lipca 2011 roku do obiegu weszły dwie kartki pocztowe w ramach emisji Obiekty z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce. Na jednej z nich przedstawiono drewniany kościół w Sękowej, o wartości 1,55zł, na ilustracji: ołtarz z kościoła pw. św. Filipa i św. Jakuba w Sękowej – nr waloru 1578. Kartka ukazała się w nakładzie 32 000 szt, wg projektu B. Grozdew. Jest możliwość zakupu w Urzędzie Pocztowym w Sękowej.

Chciałbym nadmienić, że kościół w Sękowej na znaczkach pocztowych został wyemitowany 5 marca 1974 r. w ramach emisji Polskie budownictwo drewniane, w nakładzie 10030000 szt.

Znaczek z cerkwią grecko – katolicką w Rychwałdzie - Owczarach pojawił się 28 grudnia 1984 r. w ramach emisji poświeconej architekturze sakralnej.

Władysław Długosz patronem Zespołu Szkół w Siarach.

W życiu każdego człowieka są chwile niezwykłe, które zapadają na stałe w jego świadomość. Takim doniosłym wydarzeniem dla dzieci, rodziców, grona pedagogicznego i pracowników było nadanie szkole w Siarach imienia. Dzień 19 października 2011 roku zapisał się jako jeden z najważniejszych dni w historii Siar, małej wsi w gminie Sękowa. Miejscowy Zespół Szkół (szkoła podstawowa i gimnazjum) otrzymał imię Władysława Długosza, Ministra do Spraw Galicji, senatora, przedsiębiorcy - pioniera polskiego przemysłu naftowego. O godzinie 12.00 cała społeczność szkolna i zaproszeni goście zgromadzili się w kościele pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Sękowej. Mszę św. celebrował Ks. Dziekan Stanisław Górski, proboszcz parafii pod wezwaniem NNMP w Gorlicach w asyście ks.Janusza Kurasza proboszcza parafii Sękowa, ks. Prałata Stanisława Dziedzica i wikarego ks. Piotra Przypka. Podczas mszy nastąpiło poświecenie sztandaru szkoły przez ks. Dziekana.

Dalsza część uroczystości odbyła się przed budynkiem szkoły. Tutaj doniosłym momentem części oficjalnej, było uroczyste odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkowej. Przewodnicząca Rady Gminy Sękowa Maria Wyżkiewicz odczytała Uchwałę Rady Gminy Sękowa z dnia 8 września 2011 r. w sprawie nadania imienia Wł. Długosza SP i Gimn. w Siarach. Aktu odsłonięcia tablicy dokonała wójt Gminy Sękowa Małgorzata Małuch, Dyr. Zespołu Szkół w Siarach Bożena Bernasiewicz i Radny Gminy Sękowa a zarazem sołtys wsi Owczary Eugeniusz Wal. Tablicę poświęcił ks. Dziekan Stanisław Górski, po czym wszyscy odśpiewali Rotę. Dalsza część uroczystości odbyła się w sali gimnastycznej, odspiewaniem Hymnu Państwowego. Pani Dyrektor szkoły Bożena Bernasiewicz, przedstawiła przybyłych gości. Zapoznała obecnych z historią szkoły oraz przybliżyła zebranym sylwetkę patrona. Kulminacyjnym punktem uroczystości stało się przekazanie Sztandaru Szkoły. Sztandar to symbol nauki, pracy dla dobra naszej ojczyzny. Pani wojt odczytała akt fudacyjny sztandaru. Na Sztandarze Szkoły - symbolu przynależności, a także swoistym drogowskazie dla uczniów i nauczycieli widnieje godło państwowe oraz napis: BOG, HONOR, OJCZYZNA, NAUKA, na drugiej stronie znajduje się wizerunek patrona Wł. Długosza na niebieskim tle, oraz nazwa szkół: Szkoła Podstawowa i Publiczne Gimnazjum imienia Wladyslaw Długosza w Siarach.

Honorowi goście wbili symboliczne gwoździe. Rozpoczęła Pani Wójt Gminy Sękowa Małgorzata Małuch a zakończył jako 40-ty Pan Zygmunt Markowicz - sołtys wsi Sękowa.

Nadszedł moment, na który cała społeczność szkolna czekała z niecierpliwością. Wiceprzewodniczący Rady Gminy Sękowa pan Kazimierz Tenerowicz przekazał sztandar na ręce dyr. szkoły pani Bożenie Bernasiewicz. W tej uroczystej chwili pani dyrektor szkoły ucałowała sztandar i wręczyła go uczniom. W imieniu uczniów sztandar przyjęli i złożyli ślubowanie: Robert Tokarski, Bożena Honkowicz i Karolina Tenerowicz.

W dalszej części uroczystości zaproszeni goście zabrali głos, zwracając się do dzieci oraz rady pedagogicznej powiedzieli m. in. że każdy znajdzie w wybranym patronie wzorzec do naśladowania. Pani dyr. podziękowała za wypowiedzi i udział w dzisiejszej uroczystości, po czym wyprowadzono sztandar.

Po odprowadzeniu sztandaru odbyła się część artystyczna. Głównym przesłaniem zaprezentowanego montażu słowno – muzycznego, było przybliżenie sylwetki oraz dorobku patrona. Młodzi artyści pragnęli, aby wyznawane przez niego ideały – radość życia , dobroć , uczciwość trafiły do serc widzów. Oprawa muzyczna, ciekawa choreografia, piękne stroje dodawały splendoru przedstawieniu. Młodzi adepci sztuki dołożyli wszelkich starań, aby uroczystość zapadła w pamięci i sercach wszystkich uczestników.

Na zakończenie pani dyrektor szkoły podziękowała przybyłym gościom oraz całej społeczności szkolnej i zaprosiła na okolicznościowy poczęstunek.

Nadanie imienia szkole było pięknym świętem, które grono pedagogiczne i młodzież zapamięta na długo. Myslę, ze słowa patrona „ Mądrym być to wielka sztuka, ale dobrym – jeszcze większa” towarzyszyć będą wszystkim przez całe życie.

Uroczystość była bardzo udanym wydarzeniem w historii szkoły a piękny i słoneczny dzień, będzie dobrym znakiem na świetlaną przyszłość i rozwój Zespołu Szkół w Siarach.

Nadanie imienia szkole w Siarach - 2011-10-19

Otwarci na poznawanie świata

Audemars Piguet Replica Tradycją już stało się jesienne poznawanie Polski i Europy przez nauczycieli i pracowników oświaty gminy Sękowa. Tegoroczna wielokilometrowa trasa wiodła z Sękowej przez Gorlice - Gniezno- Poznań- Berlin- Wrocław - Gorlice i około północy jeszcze 16 października znaleźliśmy się na miejscu w Sękowej. Pierwszy dzień, po 9-godzinnej podróży z przerwą na posiłek, zakończyliśmy w hotelu Kosmowski w historycznej Wrześni. Obiekt godny polecenia podróżującym, choć nikt z nas nie skorzystał z bogatej oferty rozrywkowej hotelu, najbardziej pożądany okazał się prysznic i sen, tym bardziej, że o poranku wyruszaliśmy w dalszą drogę.

Piątek, tym razem po krótkiej podróży , rozpoczęliśmy od zwiedzania Gniezna. Bardzo sympatyczna i konkretna pani przewodnik zabrała nas do Muzeum Początków Państwa Polskiego, gdzie obejrzeliśmy ciekawą wystawę eksponatów ( w większości kopii), takich jak m.in. Szczerbiec, insygnia koronacyjne z grobu Kazimierza Wielkiego, włócznia św. Maurycego, pierścień arcybiskupa Świnki czy Złoty Kodeks Gnieźnieński. Drugim obiektem była Katedra Gnieźnieńska- miejsce koronacji pierwszych królów Polski, której początki sięgają końca IX wieku, wspaniały, monumentalny obiekt związany z początkami Państwa Polskiego. Zachwyciły nas bogate zdobienia nawy głównej i 12 kaplic w nawach bocznych, każda oddzielona od reszty wnętrza kutą kratą. Ze wzruszeniem oglądaliśmy pamiątki historyczne z relikwiami św. Wojciecha na czele. Przy wieży południowej znajduje się dawniejsze główne wejście, w którym eksponowane są sławne Drzwi Gnieźnieńskie. Przedstawiają opowieść o życiu św. Wojciecha, wyrażoną w postaci 18 obrazów. 9 scen lewego skrzydła mówi o pobycie w Czechach, Niemczech, Włoszech, 9 scen prawego skrzydła opowiada o pobycie w Prusach i Polsce. Należy je oglądać od dołu ku górze skrzydło lewe, a potem od góry do dołu skrzydło prawe. 18 scen opisuje życie Wojciecha. Obecnie archikatedra pełni rolę kościoła parafialnego Parafii Archikatedralnej w Gnieźnie, ponadto jest też główną świątynią Metropolii Gnieźnieńskiej. Posiada status bazyliki mniejszej, jest jednocześnie Sanktuarium św. Wojciecha. Przed katedrą ustawiono oryginalny dzwon z XVII w zwany bł. Bogumił, który został poważnie uszkodzony podczas pożaru spowodowanego ostrzałem artyleryjskim. Następnie zwiedzamy Muzeum Archikatedralne i udajemy się na krótki spacer po mieście.

Kolejnym celem naszej podróży jest Biskupin. Na zachodnim brzegu Jeziora Biskupińskiego znajduje się słynny rezerwat archeologiczny z dobrze zachowanymi pozostałościami osiedla obronnego kultury łużyckiej. Pozostałości osady odkrył przypadkowo w 1933 r. miejscowy nauczyciel, Walenty Szwajcer, na terenie zabagnionego półwyspu, gdzie jeden z gospodarzy kopał torf. Biskupin, podobnie jak nasz Kościółek , został odznaczony „kulturalnym Noblem” czyli nagrodą Europa Nostra. Obok zabytkowej osady Biskupin wzbogacił się o „starą” zabudowę, która powstała jako scenografia do filmu „Stara baśń”.

Żegnamy sympatyczną przewodniczkę i ruszamy do Kalska, gdzie spędzimy kolejną noc. Motel Texicana to kolejne miejsce godne polecenia – dobre jedzenie, czysto, ciepło i sympatycznie. W sobotę rano jedziemy na cały dzień do Berlina. Stolica Niemiec rozczarowuje nas- jakoś tak brudno, nieciekawie, zaniedbane domy budzą przygnębienie. Tylko niektóre elementy robią na nas wrażenie. Mur berliński- wstrząsające. Chyba nikt z nas nie zdawał sobie sprawy, jak to naprawdę wyglądało. Muzeum Pergamońskie- zachwyt. Zgromadzone pamiątki starożytności oraz wystawa kultury wschodu to coś, co warto było zobaczyć. Można by powiedzieć , że Berlin to miasto najdziwniejszych pomników, co można zobaczyć na zamieszczonych w galerii zdjęciach. Pod Bramą Brandenburską tłumy ludzi w różnym wieku. Szybki spacer po ulicach miasta i wracamy do hotelu w Kalsku. Ostatni dzień wycieczki poświęcamy na zwiedzanie Wrocławia i długi powrót do domu. Nie bez powodu miasto jest nazywane Wenecją Północy.

We Wrocławiu zachwyca nas pięknie odnowiona starówka, malownicze ścieżki spacerowe, misternie zdobione budowle. Panorama Wrocławska budzi niekłamany zachwyt i dostarcza niezwykłych emocji. Trzeba stwierdzić, że wycieczka została zorganizowana bardzo profesjonalnie, przewodnicy byli konkretni, dostarczyli wielu ciekawych informacji, ale jednocześnie nie zamęczyli nas nadmiarem wiedzy. Wróciliśmy zmęczeni, ale usatysfakcjonowani, szkoda tylko, że nie mogliśmy spędzić w kolejnych miejscach więcej czasu, ale jak to mówią: „coś za coś”.
M. Markowicz

Wycieczka-Gniezno-Biskupin-Berlin-Wrocław, 2011-10-14-16

DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ - 14.10.2011

Z okazji Dnia Nauczyciela życzę całemu Gronu Pedagogicznemu dużo zdrowia, szczęścia, energii i wytrwałości oraz radości z wykonywanej pracy,sukcesów zawodowych i samych wzorowych uczniów.
Niech wam sprzyja los w tej niełatwej pracy, byście mogli w pełni realizować swoje plany życiowe i zawodowe a podejmowany trud był źródłem satysfakcji i społecznego uznania.

Życzy
ALEKSANDER GUCWA