80.rocznica zrzutu do ojczyzny cichociemnego płk dypl. Kazimierza Szternala z Męciny Małej
Urodzony 4 marca 1907 roku w Sękowej, powiat gorlicki. Pseudonim "Zryw". Pułkownik dyplomowany piechoty. Cichociemny. W kampanii wrześniowej dowódca kompanii przeciwpancernej 135 pułku piechoty. Dostaje się do niewoli niemieckiej, z której ucieka i przedostaje się na Węgry a później do Francji. Pod Narvikiem dowodzi 2.kompanią broni towarzyszącej w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich. Wraca do Francji, ale natychmiast ucieka jachtem do Gibraltaru. Schwytany i uwięziony w Hiszpanii w Miranda de Ebro, skąd zostaje zwolniony w styczniu 1943 roku. Przybywa do Wielkiej Brytanii. Zostaje przeszkolony w dywersji i zaprzysiężony 23 września 1943 roku.
Zrzut do Polski przyjęła placówka ,,Klosz" położona 23 km na południe od Grójca, w nocy z 30 kwietnia na 1 maja 1944 roku w ramach operacji - Weller 16
Otrzymuje przydział do Komendy Głównej Armii Krajowej jako zastępca dowódcy i równolegle szef sztabu pułku "Baszta". W Powstaniu Warszawskim walczy na Mokotowie, pod koniec walk pełniąc obowiązki dowódcy pułku i komendanta V Obwodu (mokotowskiego).Zostaje ranny. Po kapitulacji przebywa w niewoli niemieckiej. Od 1945 roku służy w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Ukończył kurs Wyższej Szkoły Wojennej. Po demobilizacji wyemigrował do USA i osiedlił się w Chicago (Illinois). Zmarł 6 maja 1981 roku w Chicago.
Order Wojenny Virtuti Militari V Klasy
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
4 maja w Sękowej
XI rekonstrukcja bitwy pod Gorlicami, odbędzie się 4 maja 2024 (sobota) o godzinie 16.30 w Sękowej. W tym roku widowisko historyczne jest zatytułowane - Wspólna Droga przez Historię - Bitwa pod Gorlicami z motywem przewodnim - Nigdy Więcej Wojny.
Uczestnicy będą mieli okazję pochylić się nad grobami żołnierzy, którzy oddali życie na polach bitwy pod Gorlicami, oddając im hołd i cześć.
Wstęp wolny. Do zobaczenia!
V Międzynarodowy Półmaraton z metą w Parku Historycznym
2 maja 2024 r. trasa V Międzynarodowego Półmaratonu ,,Bitwa pod Gorlicami” wiodła po urokliwych trasach z Gorlic przez Kobylankę, Dominikowice, Łysulę, Męcinę Małą do Siar. Jednym z celów imprezy było upowszechnienie wiedzy dotyczącej znaczenia Bitwy pod Gorlicami dla przebiegu I wojny i odzyskania przez Polskę niepodległości. Organizatorami biegu byli Akademickie Koło Polskiego Czerwonego Krzyża i Klub Honorowych Dawców Krwi przy Akademii Górniczo – Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie oraz Oddział Rejonowy PCK w Gorlicach, a współorganizatorami i partnerami Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Małopolski Oddział Okręgowy Polskiego Czerwonego Krzyża w Krakowie, Zarząd Oddziału Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Gorlicach, Miasto Gorlice, Starostwo Powiatowe w Gorlicach i Uzdrowisko Wysowa S.A.
- Start miał miejsce o godzinie 11 na cmentarzu wojennym nr 91 w Gorlicach tzw. Górze Cmentarnej, a meta zlokalizowana była na terenie parku historycznego na granicy Sękowa - Siary
Na liście startujących dominowali biegacze z całej Polski, ale pojawili się także biegacze ze Słowacji i Ukrainy.
Pierwszym zawodnikiem na mecie był Martyka Michał z Borzęcina z czasem 01:20:45, drugie miejsce zajął Szkaradek Mariusz - Nowy Sącz Visegrad Maraton Rytro 01:23:04 a trzeci był Szumiec Łukasz z Jasło Jsc Jasło - 01:23:20
Wśród pań zwyciężyła Palyha Kateryna – Ukraina – Szczepanowice - AZS AWF KRAKÓW MASTERS 01:34:09, druga była Kmieć Katarzyna - Perła Brzeski Klub Biegacza Czarna Perła - 01:38:49 a trzecia Świerczek Patrycja Jadowniki BKB Czarna Perła 01:45:19
Bieg był darmowy i prowadzona była klasyfikacja open kobiet i mężczyzn. Zawody ukończyło 142 zawodników. Wszyscy uczestnicy otrzymali pamiątkowe medale a pierwsza dziesiątka nagrody rzeczowe. Po zakończeniu imprezy przewidziano gorący posiłek dla wszystkich uczestników półmaratonu. Zawody odbyły się przy pięknej pogodzie +22 stopnie
Z okazji nadchodzących Świąt Wielkanocnych życzę, aby ten czas był pełen pokoju i wiary, oraz stał się źródłem radości i wzajemnej życzliwości. Niech Zmartwychwstanie da siłę w pokonywaniu codziennych trudności i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość.
Uroczystość nadania Szkole Podstawowej w Sękowej imienia i sztandaru.
15 marzec 2024r. zapisał się na kartach historii Sękowej jako niezwykły i bardzo ważny dzień dla całej społeczności. Była to długo wyczekiwana data przez całą społeczność szkolną, bowiem to właśnie tego dnia nastąpiło uroczyste nadanie naszej szkole imienia Pionierów Przemysłu Naftowego oraz przekazanie i poświęcenie Sztandaru.
Sala gimnastyczna przy Szkole Podstawowej w Sękowej, była miejscem oficjalnej uroczystości z nadaniem imienia oraz uroczystym wręczeniem i przekazaniem sztandaru.
Dyrektor Szkoły Bożena Bernasiewicz, powitała zaproszonych gości, przedstawiła historię 150 rocznicy powstania szkoły w Sękowej oraz zapoznała z historią Pionierów Przemysłu Naftowego. W dalszej części wystąpienia przedstawiła, dlaczego dokonano takiego wyboru. Wszystko oparte było o konsultacje. Do Rady Gminy w Sękowej wpłynął wspólny wniosek Samorządu Uczniowskiego, Rady Pedagogicznej oraz Rady Rodziców, dlatego uchwała była już tylko pewnego rodzaju formalnością. Podczas uroczystości przewodniczący Rady Gminy Bogusław Moroń jeszcze raz odczytał treść dokumentu, który poparli wszyscy radni.
W uroczystości obok społeczności szkolnej, rodziców i przyjaciół szkoły wzięli udział m.in. radna Sejmiku Woj. Mał. Jadwiga Wójtowicz, przedstawicielka Krakowskiego Kuratora Oświaty Małgorzata Lenartowicz, starosta gorlicki Maria Gubała, wójt gminy Małgorzta Małuch , sekretarz gminy Michał Diduch, radni na czele z przewodniczącym Rady Gminy Bogusławem Moroniem, księża, byli dyrektorzy szkoły, sołtysi, sponsorzy a także dyrektorzy placówek oświatowych z terenu gminy Sękowa.
Dyrekcja szkoły zadbała o odpowiednią oprawę wydarzenia, a uczniowie przedstawili wspaniały program artystyczny, nawiązujący do ciężkiej pracy ludzi przemysłu naftowego na ternie naszej gminy. Na zakończenie koncertu nauczyciele, rodzice i młodzież wnieśli kilkadziesiąt fotografii ludzi pracujących w przemyśle naftowym na naszym terenie. Ten wspaniały program, który został nagrodzony owacjami na stojąco, został przygotowany pod kierunkiem p. Dominiki Kubala.
Kolejnym punktem uroczystości była ceremonia wprowadzenia pocztu sztandarowego. Poczet Rady Rodziców przekazał go Pani Dyrektor, która podziękowała za ten cenny dar i zapewniła, że stanie się on symbolem wartości będących fundamentem pracy szkoły. To właśnie ona wręczyła ten symbol najwyższych wartości w prawowite ręce uczniów. Ci zapewnili, iż otoczą go powszechnym szacunkiem i czcią.
Po odśpiewaniu ,,Mazurka Dąbrowskiego”, nastąpił szczególnie doniosły moment - duchowni poświęcili sztandar szkoły. Przedstawiciele każdej z klas złożyli ślubowanie na sztandar szkoły.
Jedna z uczennic powiedziała: ,,Jako społeczność szkolna jesteśmy niezwykle dumni, że możemy nosić imię Pionierów Przemysłu Naftowego” i obiecujemy, że będziemy godnie reprezentować naszych patronów w środowisku Sękowskiej oświaty i nie tylko.
Dziś szkoła w Sękowej to dobre miejsce do kształcenia dzieci i młodzieży. W ostatnich latach placówka cieszyła się, i nadal przecież się cieszy, z bardzo dobrych wyników i osiągnięć - tych wewnętrznych, jak i zarówno zewnętrznych. Uczniowie obok zdobywania dobrych ocen, wiele razy udowadniali, że są świetnie przygotowani do różnych konkursów i olimpiad.
Głos zabrali zaproszeni goście, wszyscy ciepło i serdecznie wypowiadali się o naszej szkole, a na ręce Pani Dyrektor złożyli pamiątkowe upominki. Minutą ciszy uczczono pamięć zmarłej trzy dni temu, długoletniej Pani Dyr. tej szkoły Krystyny Czocher.
Po przemówieniach wyprowadzono poczty sztandarowe, a zebranych gości zaproszono na poczęstunek
Na zakończenie Pani Dyrektor złożyła serdeczne podziękowania osobom i instytucjom za okazaną pomoc i wsparcie finansowe na rzecz działań związanych z organizacją uroczystości nadania imienia placówce oraz zakupieniem sztandaru - symbolu naszej szkoły.
Podziękowała tym, którzy przyczynili się do przygotowania tej doniosłej uroczystości. Wszyscy jednogłośnie stwierdzili, że był to dzień, na który długo czekała szkoła w Sękowej, ale też dzień, który już na zawsze pozostanie w pamięci tu obecnych.
Od autora
Przyzwyczajeni jesteśmy do tego, że szkoły, uczelnie, czasami jeszcze zakłady pracy, mają swoich patronów. W statutowych nazwach tych instytucji znaleźć można z dumą noszone imiona tychże najczęściej bardzo znanych postaci. W historii państwa polskiego szczególną wagę odgrywa także tradycja nadawania imienia jednostkom wojskowym. Czy współczesnej szkole potrzebny jest patron? Czy tworzenie tradycji szkoły wokół sylwetki patrona może dać jakieś pozytywne efekty? Czy przedsięwzięcia związane z nadaniem imienia szkole dobrze służą uczniom? Jestem pewny że tak!.
Jako emerytowany nauczyciel Szkoły Podstawowej w Sękowej od dawna marzyłem o patronacie i sztandarze, bo historia naszej gminy i szkoły upoważnia nas do tego. Moim zdaniem każda szkoła powinna mieć własnego patrona po to, by była rozpoznawalna na zewnątrz, ale także, by był on dla uczniów wzorem do naśladowania, aby kształtował wizerunek szkoły. Powinien to być wzór osobowy: autorytet moralny, wzór patriotyzmu, tolerancji. Nasz wybór padł na Pionierów Przemysłu Naftowego, dziś oddajemy im hołd, którzy pracowali w tym ciężkim i niebezpiecznym zawodzie.
